Psalms 122

1 I PEREN kida ar indai on ia: Kitail en kolan nan tanpaj en Ieowa!

Ein song til høgtidsferderne; av David. Glad vart eg då dei sagde til meg: «Me vil ganga til Herrens hus.»

2 Na at akan pan mi ni wanim en kel en Ierujalem.

Våre føter fekk standa i dine portar, Jerusalem.

3 Ierujalem kanim eu me kakaudar, pwen kanim kelail eu.

Jerusalem, du velbygde by, ein by som heng vel i hop.

4 Waja me kainok kan kin momaitala ia, kainok en Ieowa kan, jaunkadede en Ijrael, pwen kapina mar en Ieowa.

Der ætterne fer upp, Herrens ætter, etter Israels lov, til å prisa Herrens namn.

5 Pwe i waja me mol en kadeik mi ia, mol en kadaudok en Dawid.

For der er stolar sette til domstolar for Davids hus.

6 Poeki on Ierujalem a pai kan! Me kin pok on uk, en paida!

Bed um fred for Jerusalem! det gange deim vel som elskar deg!

7 Muei mau en mi ni om kel, o pai nan om im akan!

Fred vere innanfor dine murar og ro i dine salar!

8 I pan kapakapa kin uk pweki ri ai o kompoke pai kan.

For mine brør og vener skuld vil eg segja: «Fred vere i deg!»

9 I pan rapaki on uk me mau melel, pweki tanpaj en Ieowa at Kot.

For Herrens, vår Guds, hus skuld vil eg søkja det som er godt for deg.