< Markuj 3 >
1 KADEKADEO a pil kotin pur on nan jinakoke. Ari, aramaj amen mia, me pa a motor.
E outra vez entrou na sinagoga, e estava ali um homem que tinha uma das mãos mirrada.
2 Irail ari majamajaneki, ma a pan kakelada i ni ran en japat, pwe irail en karaun i.
E estavam observando-o se curaria no sábado, para o acusarem.
3 I ari kotin majani on aramaj o, me pa a motor: Uda kodo met!
E disse ao homem que tinha a mão seca: Levanta-te para o meio.
4 A ap kotin majani on irail: Me pun, wia mau ni ran en japat de wia jued? Kamaur de kamela? Ir ari nenenla.
E disse-lhes: É lícito no sábado fazer bem, ou fazer mal? salvar a vida, ou matar? E eles calavam-se.
5 I ari anian aupwili jili po rail, kupurokila ar kapitakai, ap kotin majani on aramaj o: Kapawei pa om! I ari kapawei. Pa a ap kelailada.
E, olhando para eles em redor com indignação, condoendo-se da dureza do seu coração, disse ao homem: Estende a tua mão. E ele a estendeu, e foi-lhe restituida a sua mão, sã como a outra.
6 Parijar oko ap madanalan ren ian en Erodej. Re ap kapakaparok duen ar pan kamatala i.
E, tendo saído os fariseus, tomaram logo conselho com os herodianos contra ele, como o matariam.
7 A lejuj kotin kapitawei jan pein i o japwilim a tounpadak kan, koti won liman jed. Pokon kalaimun ap idauen i jan Kalilaa, o Iudaa.
E retirou-se Jesus com os seus discípulos para o mar, e seguia-o uma grande multidão da Galiléia e da Judeia,
8 O jan Ierujalem, o jan Idumaa, o jan palilan Iordan, o toun liman Tiruj o Jidon, pokon kalamun, re ronada duen a kotin wiada manaman kaualap, re ap pokon don re a.
E de Jerusalém, e da Idumea, e de além do Jordão; e de perto de Tiro e Sidon uma grande multidão, ouvindo quão grandes coisas fazia, veem ter com ele.
9 A kotin majani on japwilim a tounpadak kan, kijin jop kij en kaunop on I, pweki pokon o, pwe re de koi don re.
E disse aos seus discípulos que lhe tivessem sempre pronto um barquinho junto dele, por causa da multidão, para que o não oprimisse,
10 Pwe a kotin kakelada me toto, irail ari pakoideda, pwe me jomau ko me jair i.
Porque tinha curado a muitos, de tal maneira que todos quantos tinham algum mal se arrojavam sobre ele, para o tocarem.
11 O ni en nen akan nar I, re pupedi mo I, weriwer, indada: Japwil en Kot komui!
E os espíritos imundos, vendo-o, prostravam-se diante dele, e clamavam, dizendo: Tu és o Filho de Deus.
12 I ari kotin kalik irail edi, ren der kaireki i.
E ele os ameaçava muito, para que não o manifestassem.
13 I ari kotidala nan nana o, ap molipei don i, me a kotin kupura, re ap poto don re a.
E subiu ao monte, e chamou para si os que ele quis; e vieram a ele.
14 I ari kotin kileledi ekriamen, pwe re en ieian i, pwen poroporone ir jili padapadak.
E ordenou aos doze que estivessem com ele, para que os mandasse a pregar,
15 O manamanla kakelada me jomau kan o kakauj tewil akan;
E para que tivessem o poder de curar as enfermidades e expulsar os demônios:
16 Jimon a kotiki on ad a Petruj.
A Simão, a quem pôs o nome de Pedro,
17 O Iakopuj nain Iepedauj, o Ioanej ri en Iakopuj, a kotiki on ad ara Poanerkej. let wewe: Nain nanjapwe.
E a Thiago, filho de Zebedeo, e a João, irmão de Thiago, aos quais pôs o nome de Boanerges, que significa: Filhos do trovão;
18 O Andreaj, o Pilipuj, o Partolomauj, o Matauj, o Tomaj, o Iakopuj, nain Alpauj, o Tadauj, o Jimon men Kana,
E a André, e a Felipe, e a bartolomeo, e a Mateus, e a Tomé, e a Thiago, filho de Alfeo, e a Thadeo, e a Simão, o Cananeo,
19 O ludaj Ijkariot, me panala i.
E a Judas Iscariotes, o que o entregou.
20 Irail ari kodon nan im eu. Pil pokon eu pokon pena. Irail ari jola kak mana.
E foram para casa. E ajuntou-se outra vez a multidão, de tal maneira que nem sequer podiam comer pão.
21 Ni kompokepa ko ronada, re kodo, pwen wala jan i; pwe re inda, me a iakala.
E, quando os seus ouviram isto, sairam para o prender; porque diziam: Está fora de si.
22 A jaunkawewe ko, me kodido jan Ierujalem inda: A katia Peeljepup o jaumaj en tewil akan; iei me a kakaujeki tewil akan.
E os escribas, que tinham descido de Jerusalém, diziam: Tem Beelzebu, e pelo príncipe dos demônios expulsa os demônios.
23 I ari molipe ir do, majani on irail ni karajeraj akan: la pan duen Jatan a kaujawei Jatan?
E, chamando-os a si, disse-lhes por parábolas: Como pode Satanás expulsar Satanás?
24 O ma toun wei eu u pena nan pun ar, wei o jota pan kak pwaida.
E, se um reino se dividir contra si mesmo, tal reino não pode subsistir.
25 O ma penainai eu u pena nan pun ar, penainai o jota pan kak pwaida.
E, se uma casa se dividir contra si mesma, tal casa não pode subsistir.
26 O ma Jatan u on pein i, a jota pan kak pwaida, a pan imwijokela.
E, se Satanás se levantar contra si mesmo, e for dividido, não pode subsistir; antes tem fim.
27 Jota amen me pan kak ko on nan im en kelail amen kulia a kapwa, ma a jo jaliedi maj me kelail o. A ap pan kak kawela im a.
Ninguém pode roubar as alfaias do valente, entrando-lhe em sua casa, se primeiro não manietar o valente; e então roubará a sua casa.
28 Melel I indai on komail: Dip akan karoj pan lapwa jan nain aramaj akan, o laue, me re lalaueki.
Na verdade vos digo que todos os pecados serão perdoados aos filhos dos homens, e toda a sorte de blasfêmias, com que blasfemarem;
29 A meamen lalaue Nen jaraui jota pan lapwada, a a pan puk on kamekam joutuk. (aiōn , aiōnios )
Qualquer, porém, que blasfemar contra o Espírito Santo, nunca obterá perdão para sempre, mas será réu do eterno juízo. (aiōn , aiōnios )
30 Pweki ar inda: A katia nen jaut.
(Porque diziam: Tem espírito immundo.)
31 Ari in a, o ri a ol akan ap kodo, mi liki o iloke don.
Chegaram então seus irmãos e sua mãe, e, estando de fora, enviaram a ele, chamando-o.
32 A pokon me momod impa o ap potoan on i: Re mani, in ar o ri ar ol akan mimi liki kainoma komui.
E a multidão estava assentada ao redor dele, e disseram-lhe: Eis que tua mãe e teus irmãos te buscam lá fora.
33 A ap kotin japen irail majani: Ij in ai de ri ai kan?
E ele lhes respondeu, dizendo: Quem é minha mãe e meus irmãos?
34 A ap kotin aupwil jili po rail, me mod impa ko, majani: Kilan, in ai o ri ai ol akan!
E, olhando em redor para os que estavam assentados junto dele, disse: Eis aqui minha mãe e meus irmãos.
35 Pwe meamen wiawia kupur en Kot, iei me ri ai ol o ri ai li o in ai.
Porque qualquer que fizer a vontade de Deus esse é meu irmão, e minha irmã, e minha mãe.