Kaudial 1
1 IET kasale pan Iesus Kristus, me Kot kotiki ong i, en kasale ong sapwilim a ladu kan meakai, me pan wiaui met koren. A kotin poronela sapwilim a tounlang, me a kotin kasaleki ong sapwilim a ladu Ioanes.
Þetta rit er opinberun frá Jesú Kristi og bregður ljósi á nokkra atburði sem í vændum eru. Guð leyfði Kristi að birta Jóhannesi, þjóni sínum, þetta í sýn og eftir það var engill sendur frá himnum til að útskýra sýnina.
2 Me kadedeki masan en Kot, o kadede pan Iesus Kristus karos, me a kilanger.
Allt, sem Jóhannes sá og heyrði, skrifaði hann niður og það eru orð frá Guði og Jesú Kristi.
3 Meid pai, me wadokedi o ir, me rong masan en kokop akan, o nekinekid me intingidier lole, pwe ansau me koren.
Lesir þú þennan spádóm upphátt fyrir söfnuðinn, munt þú hljóta blessun Drottins og sömuleiðis þeir sem hlusta og fara eftir því, sem lesið er, því að atburðir þessir eru í nánd.
4 Iet ngai Ioanes, ong momodisou isu nan Asien: Mak o popol ong komail sang ren i, me kotikot met, o me kotikot mas o, o me pan kotido, o sang ren Ngen isu, me kotikot mon mol a,
Frá Jóhannesi. Til safnaðanna sjö í Litlu-Asíu. Kæru vinir! Náð sé með ykkur og friður frá Guði, sem er og var og kemur og frá hinum sjöfalda anda, sem er frammi fyrir hásæti hans,
5 O sang ren Iesus Kristus, me saunkadede melel, me meseni ren me iasadar sang ren me melar akan, o Kaun en nanmarki en sappa kan, me kotin kupura kitail o widen sang kitail dip atail ki nta,
og frá Jesú Kristi, hinum trúa votti sannleikans. Hann var sá fyrsti sem reis upp frá dauðum, og hann mun aldrei deyja í annað sinn. Hann er æðri öllum konungum jarðarinnar. Dýrð sé honum! Hann elskar okkur og úthellti blóði sínu til að frelsa okkur frá syndinni.
6 O kotin wia kin kitail er samero ong Kot o Sam a. Lingan o manaman en mi re a kokolata! Amen. (aiōn g165)
Hann hefur safnað okkur saman inn í ríki sitt og gert okkur að prestum Guðs, föður síns. Lofið hann og gefið honum dýrðina – alla dýrðina! Hann mun ríkja að eilífu! Amen. (aiōn g165)
7 Kilang, a kotido nan dapok kan, o mas karos pan kilang i, o irail me doke i, o kainok en sappa karos pan sangesangki i. Melel, Amen.
Sjá! Hann kemur í skýjunum og hvert auga mun sjá hann – jafnvel þeir, sem stungu hann. Þegar hann kemur munu þjóðirnar gráta af hryggð og skelfingu. Amen. Þannig mun það verða.
8 Ngai Alpa o Omeka, me Kaun Kot kotin masani, me kotikot eta, o me kotikot mas o, o me pan kotido, iei Dinkel amen.
„Ég er Alfa og Ómega, upphaf og endir alls, “segir Drottinn Guð, hinn alvaldi, sem er og var og kemur.
9 Ngai Ioanes, ri omail, o omail warok ni kamekam, o ni wei, o ni atail auiaui Iesus, i lel dong nin dake o, me ad a Patmos, ki masan en Kot o kadede pan Iesus.
Það er ég, Jóhannes bróðir ykkar, sem skrifa ykkur þetta bréf. Ég hef þurft að þjást eins og þið vegna málefnis Drottins. Jesús hefur einnig gefið mér þolinmæði, eins og ykkur, og saman eigum við konungsríki hans. Ég var fangi á eyjunni Patmos. Þar var ég í útlegð fyrir að predika orð Guðs og bera vitni um Jesú Krist.
10 Ngen saraui kotikot po i ni ran en Kaun, i ap rongadar mur i ngil laud eu, me rasong ngil en koronete masani:
Einn Drottins dag – sunnudag – var ég á bæn. Allt í einu heyrði ég sterka rödd, líka lúðurhljómi að baki mér:
11 Me koe kilang, intingiedi nan puk eu, ap kadar wong momodisou isu en Episus, o Smirna, o Perkamus, o Tiatira, o Sardes, o Piladelpia, o Laodisea.
„Ég er hinn fyrsti og hinn síðasti! Skrifaðu niður allt, sem þú sérð, og sendu bréfið til safnaðanna sjö í Litlu-Asíu: Safnaðarins í Efesus, Smýrnu, Pergamos, Þýatíru, Sardes, Filadelfíu og Laódíkeu.“
12 I ap soupei ong, en kilang ngil o, me kasoi ong ia. A i lao soupeilar, i kilang lamp kold isu.
Þegar ég sneri mér við til að sjá þann sem talaði, sá ég sjö lampa úr gulli.
13 O nan pung en lamp akan amen mia, me rasong Nain aramas, likauie kida likau eu, me leldi ong aluwilu a, o lukom kida ni maramar waiwai kold eu.
Á milli þeirra stóð einhver sem var eins og Jesús, mannssonurinn. Hann var klæddur síðum kyrtli og bar gullkeðju á brjóstinu.
14 A kadokenmai o pit en peipei puetepueteta wun en sip puetepuet, o rasong sno, o silang i rasong umpul en kisiniai,
Hár hans var hvítt sem snjór og augun brunnu eins og eldur.
15 O aluwilu a rasong pras lingan likamata a lingaling nan kisiniai, o kapitie rasong ngirsok en pil toto.
Fæturnir glóðu eins og fægður eir og röddin var líkust brimgný.
16 O ni lim a pali maun usu isu mia, o sang nan silang i kodlas kong o au a riau u wei sang, o silang i rasong katipin, sirang kelailia.
Í hægri hendi hélt hann á sjö stjörnum og út af munni hans gekk tvíeggjað sverð. Andlit hans var sem sólin, þegar hún skín í allri sinni dýrð.
17 A ni ai kilang i, i ap pupedi ni aluwilu a dueta mela amen. O a kotikidang po i lim a pali maun mamasani: Ender masak, ngai men mas o men mur.
Við þessa sýn féll ég að fótum hans sem dauður væri, en þá lagði hann hægri hönd sína á mig og sagði: „Vertu ekki hræddur. Ég er hinn fyrsti og hinn síðasti!
19 Koe ari intingiedi meakan, me koe kilanger, o me mier, o me pan wiaui mur.
Skrifaðu niður það sem þú sást, og það sem þér verður sýnt innan skamms.
20 Wewe en usu isu, me koe kilanger nan pa i pali maun, o lamp kold isu. Usu isu, iei tounlang en momodisou isu, o lamp isu, iei momodisou isu.
Stjörnurnar sjö, sem þú sást í hægri hendi minni, og gulllamparnir sjö tákna þetta: Stjörnurnar sjö eru leiðtogar safnaðanna sjö og lamparnir sjö eru sjálfir söfnuðirnir.“
