< Psalm 104 >

1 NGEN i kapinga Ieowa! Ieowa ai Kot, komui meid lapalap, komui me kapwateki lingan o manaman.
Halleluja! Loof Jahweh, mijn ziel: Jahweh, mijn God, hoog zijt Gij verheven! Gij hebt U met glorie en luister omkleed,
2 Sapwilim ar likau iei marain, me komui kot lole; kom kotin pak pasang nanlang dueta likau eu.
En hult U in het licht als een mantel; Gij spant de hemelen uit als een tent,
3 Kom kin kotin wia kida pil pali poa en ponepon, a tapok kan wiala tan war omui, me kom kin kotikot sili ki pa en ang.
En legt op de wateren uw opperzalen. Gij maakt van de wolken uw wagen, Zweeft op de vleugels van de wind;
4 Kom me kotin wia kila sapwilim omui tounlang kan kisiniang o sapwilim ar ladu kan umpul en kisiniai.
Stelt de stormen aan tot uw boden, Laaiend vuur tot uw knechten.
5 A kotin kasonedier sappa pon a pason, a sota pan mokid kokolata.
Gij hebt de aarde op haar pijlers gegrond, Zodat ze voor eeuwig niet wankelt.
6 Kom kotin kadupale kidi i dueta likau eu, pil akan ileilada sang nana kan.
De Oceaan bedekte haar als een kleed, Nog boven de bergen stonden de wateren:
7 Re tang wei mon ar masan, re madang wei mon ngil en omui nansapwe.
Maar ze namen de vlucht voor uw dreigen, Rilden van angst voor de stem van uw donder;
8 Nana kan kokodar, a wau kan kokodier ong wasa, me kom kotin kileledier ong ir.
Toen rezen de bergen, en zonken de dalen Op de plaats, die Gij hun hadt bestemd.
9 Kom kotiki ong ir irair eu, me re sota pan dauli wei; re solar pan pur ong kadupaledi sappa.
Gij hebt ze grenzen gesteld, die ze niet overschreden, Ze mochten niet meer de aarde bedekken;
10 Kom kin kotin wiada, parer en kusukusda nan wau kan; re kin pwilipwil wei nan pung en nana kan.
Gij zendt de bronnen in de dalen, En tussen de bergen stromen ze voort;
11 Re kotin kanim pileda man en nan sap akan o man en nan wel.
Ze laven al de wilde dieren, En de woudezel lest er zijn dorst;
12 Manpir en pan lang kin kaukauson ni kail a, re kin kakaul nin tuka kan.
Daar nestelen de vogels uit de lucht, En fluiten er tussen de struiken.
13 Komui me kin kotin kanim pileda nana kan sang sapwilim omui pera poa. Kom kin kotin kadire kila wa kan sappa, me kom kotin wiadar.
Uit uw zalen drenkt Gij de bergen, Door het sap van uw nevel wordt de aarde verzadigd;
14 Komui me kotin kawosadang man akan rä, o wan tuka me mau ong aramas, pwen kapwareda sang nan pwel manga ong aramas akan.
Gij laat voor het vee het gras ontspruiten, En het groen voor wat de mensen dient. Gij roept het graan uit de aarde te voorschijn,
15 O wain en kaperenda mongiong en aramas, o le en kalinganada mas en aramas, o prot en kakelada war en aramas.
En de wijn, die het hart van de mensen verheugt; Olie, om het gelaat te doen glanzen, Brood, dat het hart van de mensen verkwikt.
16 Sapwilim en Ieowa tuka kan pan medila, seder en Lipanon akan, me a kotin padukedier.
Jahweh’s bomen drinken zich vol, De Libanon-ceders, die Hij heeft geplant:
17 Wasa manpir kin pas kin ia, o raier kauson nan seder.
Waar de vogels zich nestelen, In wier toppen de ooievaar woont.
18 Nana ileile iei deun kemse, a paip akan deun repit en wel.
De hoogste bergen zijn voor de gemzen, De klippen een schuilplaats voor bokken.
19 A kotin wiadar saunipong, pwen kilelekidi ansau kan, katipin asa wasa me a pan kirila ia.
Gij schiept de maan, om de tijd te bepalen, De zon weet, wanneer ze onder moet gaan.
20 Kom kin kotin wiada pong, man en nan wel rap mokidada.
Maakt Gij het donker, dan wordt het nacht, En sluipen de wilde beesten rond,
21 Laien pulepul weriwerki kan arail manga, re kin idok ren Kot, me re pan kang.
Brullen de leeuwen om buit, En vragen God om hun voedsel.
22 Katipin lao dakada, re kin purela wonon nan por ar akan.
De zon gaat op: ze kruipen weg, En leggen zich neer in hun holen;
23 Aramas ap kolang ar dodok, wia sapasap lel nin sautik.
Maar de mens tijgt aan zijn werk, En aan zijn arbeid tot aan de avond.
24 Maing Ieowa, ar wiawia kan me dodok melel! Kom kotin kasone irail di ki omui erpit o sappa me direki sapwilim omui dipisou kan.
Hoe ontzaglijk zijn uw werken, o Jahweh: Gij hebt ze allen met wijsheid gewrocht! De aarde is vol van uw schepselen,
25 Madau me kalaimun o dälap ni pali karos; i wasa me dir en mam, me sota kak wadawad, man tikitik o kalaimun.
Niet minder de zee; Die is groot en geweldig, En het wemelt daarin zonder tal: Beesten, kleine en grote,
26 I wasa me sop akan kin tangatang ia, o walros, me komui kotin wiadar, kin madomadong lole.
Monsters trekken er door, Liwjatan dien Gij hebt geschapen, Om er mede te spelen.
27 Ir karos kin auiaui komui, pwe komui en kotin katungole kin ir kan arail ni ar ansau.
Allen zien naar U uit, Om voedsel, elk op zijn tijd.
28 Kom kin kotiki ong ir, rap nanak pena; komui kotiki pasang lim omui, rap pan medi kila me mau kan.
Geeft Gij het: ze eten het op; Gij opent uw hand: ze worden van het goede verzadigd.
29 Ni omui pan karirila silang omui, rap pan masapwekada, kom kin kotiki sang ir angiang arail, rap pan mela o purelang ar pwel par.
Maar verbergt Gij uw aanschijn: Ze verstarren van schrik; Gij ontneemt hun de adem: Ze sterven en keren terug tot hun stof.
30 Kom kin kotin kadarala ang omui, rap pan wiauiada, o komui kin kawilikapada mas en sap o.
Maar Gij zendt weer uw geest: en ze worden geschapen, En Gij vernieuwt het aanschijn der aarde!
31 Lingan en Ieowa pan duedueta. Ieowa pan kotin peren kida sapwilim a wiawia kan.
Eeuwig dure de glorie van Jahweh, En blijve Jahweh Zich in zijn werken verheugen;
32 A lao kotin irerong toun sappa, sappa ap rerer; a lao kotin sair nana kan, rap adida.
Hij, die de aarde beziet: en ze beeft; Die de bergen aanraakt: ze roken!
33 Arain ai maur i pan kakauli ong Ieowa, o arain ai mi sappa et, i pan kauleki psalm kan ong ai Kot.
Heel mijn leven zal ik zingen voor Jahweh, Mijn God blijven loven, zolang ik besta!
34 I men, ai kasokasoi en kaparenda kupur a; i pan polauleki Ieowa.
Moge mijn zang Hèm behagen, En ìk mij in Jahweh verblijden;
35 Me dipan akan en niki sang sappa, o me doo sang Kot akan en sola mia. Ngen i kalingada Ieowa! Aleluia!
Maar mogen de zondaars van de aarde verdwijnen, En de goddelozen niet blijven bestaan! Loof Jahweh, mijn ziel!

< Psalm 104 >