< صفنیا 3 >
وای بر اورشلیم، شهر فاسد و ستمگر که بر مردمان خودش ظلم روا میدارد! | 1 |
Woe to her that is filthy and polluted, to the oppressing city!
شهری که به صدای خداوند گوش نمیدهد و اصلاحپذیر نیست؛ به خداوند توکل نمیکند و به او نزدیک نمیشود. | 2 |
She obeyed not the voice; she received not correction; she trusted not in the LORD; she drew not near to her God.
رهبران اورشلیم مثل شیرهای غران، و قاضیانش مانند گرگهای گرسنهٔ شب هستند که از صید خود چیزی را تا صبح باقی نمیگذارند. | 3 |
Her princes within her are roaring lions; her judges are evening wolves; they gnaw not the bones till the next morning.
انبیای آن دروغگو و سودجو میباشند. کاهنانش احکام خدا را به نفع خود تحریف کرده، خانهٔ خدا را نجس میسازند. | 4 |
Her prophets are light and treacherous persons: her priests have polluted the sanctuary, they have done violence to the law.
خدا در میان مردم شهر حضور دارد. او عادل و با انصاف است و هر بامداد احکام خود را نمایان میسازد و کوتاهی نمیکند، با وجود این، بدکاران شهر با بیشرمی به شرارت خود ادامه میدهند. | 5 |
The just LORD is in the midst of her; he will not do iniquity: every morning doth he bring his judgment to light, he faileth not; but the unjust knoweth no shame.
خداوند میفرماید: «قومهای بسیاری را نابود کردهام و استحکامات آنها را از بین بردهام. شهرهای آنها را با کوچههایشان چنان ویران کردهام که حتی یک نفر هم در آنها باقی نمانده است. | 6 |
I have cut off the nations: their towers are desolate; I made their streets waste, that none passeth by: their cities are destroyed, so that there is no man, that there is no inhabitant.
گفتم حتماً مردم اورشلیم به من گوش خواهند داد و به هشدارهایم توجه خواهند نمود و بدین ترتیب جلوی خرابی شهر و مجازاتی را که مقرر کردهام خواهند گرفت. ولی آنها چنین نکردند بلکه به کارهای فاسد خود ادامه دادند.» | 7 |
I said, Surely thou wilt fear me, thou wilt receive instruction; so their dwelling should not be cut off, however I punished them: but they rose early, and corrupted all their doings.
خداوند میفرماید: «صبر کنید، بهزودی وقت آن میرسد که بر ضد قومهای شرور به پا خیزم. زیرا تصمیم گرفتهام قومهای جهان را جمع کنم و خشم و غضب خود را بر آنها فرو ریزم. تمام جهان از آتش غیرت من گداخته خواهد شد. | 8 |
Therefore wait ye upon me, saith the LORD, until the day that I rise up to the prey: for my determination is to gather the nations, that I may assemble the kingdoms, to pour upon them my indignation, even all my fierce anger: for all the earth shall be devoured with the fire of my jealousy.
«آنگاه به قومهای جهان، زبان پاک خواهم داد تا همهٔ آنها فقط نام مرا بخوانند و تنها مرا عبادت کنند. | 9 |
For then will I turn to the people a pure language, that they may all call upon the name of the LORD, to serve him with one consent.
قوم پراکندهٔ من از فراسوی رودهای حبشه با هدایای خود آمده، مرا پرستش خواهند کرد. | 10 |
From beyond the rivers of Cush my suppliants, even the daughter of my dispersed, shall bring my offering.
ای قوم من، در آن زمان دیگر از یاغیگریهای گذشتهٔ خود شرمنده نخواهید شد، زیرا من اشخاص متکبر را از میان شما برمیدارم. در کوه مقدّس من تکبر وجود نخواهد داشت. | 11 |
In that day shalt thou not be ashamed for all thy doings, when thou hast transgressed against me: for then I will take away out of the midst of thee them that rejoice in thy pride, and thou shalt no more be haughty in my holy mountain.
کسانی که باقی بمانند، متواضع و فروتن خواهند بود و به نام من توکل خواهند نمود. | 12 |
I will also leave in the midst of thee an afflicted and poor people, and they shall trust in the name of the LORD.
آنها دیگر ظالم، دروغگو و حقهباز نخواهند بود. در آرامش و امنیت به سر خواهند برد و هیچکس آنها را نخواهد ترسانید.» | 13 |
The remnant of Israel shall not do iniquity, nor speak lies; neither shall a deceitful tongue be found in their mouth: for they shall feed and lie down, and none shall make them afraid.
ای اورشلیم با شادی سرود بخوان! ای اسرائیل بانگ شادی برآور! | 14 |
Sing, O daughter of Zion; shout, O Israel; be glad and rejoice with all the heart, O daughter of Jerusalem.
زیرا خداوند مجازات تو را از تو دور کرده و دشمنانت را به عقب رانده است. یهوه پادشاه اسرائیل، در میان توست، پس دیگر بلا تو را نخواهد ترسانید! | 15 |
The LORD hath taken away thy judgments, he hath cast out thy enemy: the king of Israel, even the LORD, is in the midst of thee: thou shalt not see evil any more.
در آن روز به اورشلیم خواهند گفت: «ای صَهیون، نترس، و قوی باش! | 16 |
In that day it shall be said to Jerusalem, Fear thou not: and to Zion, Let not thy hands be slack.
زیرا یهوه خدایت که در میان توست نجات دهندهای توانا میباشد. او از تو راضی خواهد بود، و تو را دوست خواهد داشت و وجود تو مایه شادی و سرور او خواهد بود.» | 17 |
The LORD thy God in the midst of thee is mighty; he will save, he will rejoice over thee with joy; he will rest in his love, he will joy over thee with singing.
خداوند میفرماید: «به غمهایی که از حسرت عیدهای خود دارید پایان خواهم بخشید و بار این ننگ را از دوشتان برخواهم داشت. | 18 |
I will gather them that are sorrowful for the solemn assembly, who are of thee, to whom the reproach of it was a burden.
تمام کسانی را که به شما ظلم کردهاند مجازات خواهم نمود. اشخاص ضعیف و درماندهٔ قوم خود را رهایی خواهم بخشید و راندهشدگان را که مسخره و رسوا شدهاند، جمع کرده، سرافراز خواهم نمود. | 19 |
Behold, at that time I will undo all that afflict thee: and I will save her that is lame, and gather her that was driven out; and I will get them praise and fame in every land where they have been put to shame.
بله، در آن زمان وقتی شما را جمع نموده، اموالتان را پیش چشمانتان به شما بازگردانم، آنگاه در میان تمام مردم جهان سرافراز خواهید شد.» این را خداوند فرموده است. | 20 |
At that time will I bring you again, even in the time that I gather you: for I will make you a name and a praise among all people of the earth, when I turn back your captivity before your eyes, saith the LORD.