< غزل غزلها 1 >

غزل غزلهای سلیمان. 1
Solomon ni a thut e lanaw thung dawk e la lah ao.
مرا با لبانت ببوس، زیرا عشق تو دلپذیرتر از شراب است. 2
Pahni hoi paconae hoi kai hah na paco haw. Bangkongtetpawiteh, nange lungpatawnae teh misurtui hlak ahawihnawn.
تو خوشبو هستی و نامت رایحهٔ عطرهای دل‌انگیز را به خاطر می‌آورد؛ عجیب نیست که دختران شیفتهٔ تو می‌شوند. 3
Na kâhluk e hmuitui ni na kaying toe. Nange na min teh awi e hmuitui lah ao. Hatdawkvah tanglakacuemnaw ni nang teh na lungpataw awh.
مرا با خود بِبَر، بیا تا از اینجا دور شویم. پادشاه مرا به حجلۀ خود ببرد. دوستان تو مایۀ شادی و سرور ما هستی؛ عشق تو را بیش از شراب می‌ستاییم. محبوبه شایسته است که تو را تحسین کنند. 4
Kai hah na hrawi nateh, karanglah yawng lei sei. Nang siangpahrang ni kai teh amae inae khan thung na kaw toe. Nang dawk ka lunghawi vaiteh ka konawm han. Na lungpatawnae hah misurtui hlak ka pouk han. Nang teh na lungpataw katang awh.
ای دختران اورشلیم، من سیاه اما زیبا هستم، همچون چادرهای قیدار و خیمه‌های سلیمان. 5
Oe Jerusalem canu, kai teh Kedar rim patetlah ka tamang eiteh, Solomon siangpahrang e im dawk yap e hni patetlah a mei kahawi.
به من که سیاه هستم اینچنین خیره مشوید، زیرا آفتاب مرا سوزانیده است. برادرانم بر من خشمگین شده مرا فرستادند تا در زیر آفتاب سوزان از تاکستانها نگاهبانی کنم، و من نتوانستم از تاکستان خود مراقبت نمایم. 6
Ka tamang poung e kaie ka takthai kecu dawk, kahawi hoeh lah na hmawt awh han. Ka manu e capanaw ni kai koe a lungkhuek awh teh, misur takhanaw hah, ka ring hanelah ka rakueng awh toe. Kaie misur takha teh ka ring hoeh.
ای محبوب من، به من بگو امروز گله‌ات را کجا می‌چرانی؟ هنگام ظهر گوسفندانت را کجا می‌خوابانی؟ چرا برای یافت تو، در میان گله‌های دوستانت سرگردان شوم؟ 7
Kaie ka lungthin thung dawk Ka pahren e tami, na tuhu hah nâ e hmuen koe vaimoe, a khoum awh vaiyoe, kanîthun vah na e hmuen koe vaimoe a kâhat sak vaiyoe. Kai hah na dei pouh haw. Kai teh bangkongmaw na hui tuhu naw rahak vah hro e patetlah khuet ka o han va.
ای زیباترین زن دنیا، اگر نمی‌دانی، رد گله‌ها را بگیر و به سوی خیمه‌های چوپانان بیا و در آنجا بزغاله‌هایت را بچران. 8
Napuinaw thung dawk a mei kahawipoung e lah na Oe na ka panuek hoehpawiteh, tunaw e hnukkâbang haw. Tukhoumnaw e rim teng vah, nange hmaeca hah rawca poe haw.
ای محبوبهٔ من، تو همچون مادیان ارابهٔ فرعون، زیبا هستی. 9
Ka pahren e tawncanu, nang teh Faro siangpahrang e ranglengnaw thung dawk e marang hoi na bangnue.
گونه‌هایت با گوشواره‌هایت چه زیباست، گردنت با جواهراتش چه دلرباست. 10
Nange na tamboungnaw teh talung phu kaawm poung e lah ao teh, na lahuen teh suidingyin hoi na meihawi poung.
ما برایت گوشواره‌های طلا با آویزه‌های نقره خواهیم ساخت. 11
Nang hanelah ngun hoi sak e suihnapacap hai kaimouh ni na sak pouh han.
آنگاه که پادشاه بر سفرۀ خویش نشسته بود، اتاق از رایحۀ عطر من پر شد. 12
Nang siangpahrang teh ahnie caboi dawk na tahung nah kai koehoi, ka tho e hmuitui hmui ni kaying e lah ao.
محبوب من که در سینه‌هایم آرمیده، رایحه‌ای چون مُر خوشبو دارد. 13
Kai ni ka pahren e nang e, murah hmuitui tabu ca teh, kaie lungtabue dawkvah rum touh thung ao.
محبوب من مانند شکوفه‌های حنا است که در باغهای عِین جِدی می‌رویند. 14
Kai ni ka pahren e nang teh, kai hanelah Engedi misur takha dawk e Henna pei patetlah ao.
تو چه زیبایی، ای محبوبهٔ من! چشمانت به زیبایی و لطافت کبوتران است. 15
Ka pahren e ka tawncanu, nang teh na mei ahawipoung. Na hawi poung. Nange na mit teh bakhu mit na tawn.
ای محبوب من، تو چه جذاب و دوست داشتنی هستی! سبزه‌زارها بستر ما هستند 16
Kai ni ka pahren e nang teh na mei ahawipoung. Ngai a tho poung. Ka lung a nawm sak. Maimae ikhun teh hringsuepcalah ao.
و درختان سرو و صنوبر بر ما سایه می‌افکنند. 17
Maimae im khomnaw teh, Sidar thing, a lemphu teh hmaicathing e doeh.

< غزل غزلها 1 >