غزل غزلها 6

1 ای زیباترین زنان، محبوب تو کجا رفته است؟ بگو تا با هم برویم و او را پیدا کنیم.

你這女子中極美麗的， 你的良人往何處去了？ 你的良人轉向何處去了， 我們好與你同去尋找他。

2 محبوب من به باغ خود نزد درختان معطر بلسان رفته است، تا گله‌اش را بچراند و سوسنها بچیند.

我的良人下入自己園中， 到香花畦， 在園內牧放群羊， 採百合花。

3 من از آن محبوب خود هستم و محبوبم از آن من است. او گلهٔ خود را در میان سوسنها می‌چراند.

我屬我的良人， 我的良人也屬我； 他在百合花中牧放群羊。

4 ای محبوبهٔ من، تو همچون سرزمین تِرصه دلربا هستی. تو مانند اورشلیم، زیبا، و همچون لشکری آراسته برای جنگ، پرشکوه هستی.

我的佳偶啊，你美麗如得撒， 秀美如耶路撒冷， 威武如展開旌旗的軍隊。

5 نگاهت را از من برگردان، زیرا چشمانت بر من غالب آمده‌اند. گیسوان مواج تو مانند گلهٔ بزهایی است که از کوه جلعاد سرازیر می‌شوند.

求你掉轉眼目不看我， 因你的眼目使我驚亂。 你的頭髮如同山羊群臥在基列山旁。

6 دندانهای تو به سفیدی گوسفندانی هستند که به تازگی شسته شده باشند؛ هر کدام جفت خود را دارد و هیچ‌کدام تنها نیست.

你的牙齒如一群母羊 洗淨上來，個個都有雙生， 沒有一隻喪掉子的。

7 گونه‌هایت از پشت روبند تو همانند دو نیمهٔ انار است.

你的兩太陽在帕子內， 如同一塊石榴。

8 در میان شصت ملکه و هشتاد کنیز و هزاران دوشیزه، کسی را مانند کبوتر خود بی‌عیب نیافتم. او عزیز و یگانهٔ مادرش است. دوشیزگان وقتی او را می‌بینند تحسینش می‌کنند و ملکه‌ها و کنیزان او را می‌ستایند.

有六十王后八十妃嬪， 並有無數的童女。

9

我的鴿子，我的完全人， 只有這一個是她母親獨生的， 是生養她者所寶愛的。 眾女子見了就稱她有福； 王后妃嬪見了也讚美她。

10 «این کیست که مثل سپیدهٔ صبح می‌درخشد و چون ماه زیبا و مثل آفتاب پاک و مانند ستارگان پرشکوه است؟»

那向外觀看、如晨光發現、 美麗如月亮、皎潔如日頭、 威武如展開旌旗軍隊的是誰呢？

11 من به میان درختان گردو رفتم تا دره‌های سرسبز و برگهای تازهٔ تاکها و شکوفه‌های درختان انار را تماشا کنم.

我下入核桃園， 要看谷中青綠的植物， 要看葡萄發芽沒有， 石榴開花沒有。

12 اما نفهمیدم چگونه به آنجا رسیدم، زیرا اشتیاقم مرا چون کسی که بر ارابهٔ شاهزادگان سوار است به پیش می‌راند.

不知不覺， 我的心將我安置在我尊長的車中。

13 برگرد، ای دختر شولَمّی برگرد. برگرد تا تو را تماشا کنیم. محبوبه چرا می‌خواهید مرا تماشا کنید چنانکه گویی رقص محنایم را تماشا می‌کنید؟

回來，回來，書拉密女； 你回來，你回來，使我們得觀看你。 〔新娘〕 你們為何要觀看書拉密女， 像觀看瑪哈念跳舞的呢？