غزل غزلها 4
| تو چه زیبایی، ای محبوبهٔ من! چشمانت از پشت روبند به زیبایی و لطافت کبوتران است. گیسوان مواج تو مانند گلهٔ بزهاست که از کوه جلعاد سرازیر می‌شوند. | 1 |
He aquí que eres hermosa, amor mío. Contempla, eres hermosa. Tus ojos son como palomas detrás de tu velo. Tu pelo es como un rebaño de cabras, que descienden del monte Galaad.
| دندانهای تو به سفیدی گوسفندانی هستند که به تازگی پشمشان را چیده و آنها را شسته باشند؛ هر کدام جفت خویش را دارد و هیچ‌کدام تنها نیست. | 2 |
Tus dientes son como un rebaño recién esquilado, que han surgido del lavado, donde cada uno de ellos tiene gemelos. Ninguno de ellos está afligido.
| لبانت سرخ و دهانت زیباست. گونه‌هایت از پشت روبند همانند دو نیمهٔ انار است. | 3 |
Tus labios son como un hilo escarlata. Tu boca es encantadora. Tus sienes son como un trozo de granada detrás de tu velo.
| گردنت به گردی برج داوود است و زینت گردنت مانند هزار سپر سربازانی است که دور تا دور برج را محاصره کرده‌اند. | 4 |
Tu cuello es como la torre de David construida para una armería, en la que cuelgan mil escudos, todos los escudos de los hombres poderosos.
| سینه‌هایت مثل بچه غزالهای دو قلویی هستند که در میان سوسنها می‌چرند. | 5 |
Tus dos pechos son como dos cervatillos que son gemelos de una corza, que se alimentan entre los lirios.
| پیش از آنکه آفتاب طلوع کند و سایه‌ها بگریزند، من به کوه مُر و تپهٔ کندر خواهم رفت. | 6 |
Hasta que el día se enfríe y las sombras huyan, Iré a la montaña de la mirra, a la colina del incienso.
| تو چه زیبایی، ای محبوبهٔ من! در تو هیچ نقصی نیست. | 7 |
Todos ustedes son hermosos, mi amor. No hay ninguna mancha en ti.
| ای عروس من، با من بیا. از بلندیهای لبنان، از قلۀ اَمانه و از فراز سنیر و حرمون، جایی که شیران و پلنگان لانه دارند، به زیر بیا. | 8 |
Ven conmigo desde el Líbano, mi novia, conmigo desde el Líbano. Mira desde la cima de Amana, desde la cima de Senir y Hermón, de las guaridas de los leones, de las montañas de los leopardos.
| ای محبوبهٔ من و ای عروس من، تو با یک نگاهت دلم را ربودی و با یک حلقهٔ گردنبندت مرا در بند کشیدی. | 9 |
Has embelesado mi corazón, hermana mía, mi novia. Has embelesado mi corazón con uno de tus ojos, con una cadena de su cuello.
| ای محبوبهٔ من و ای عروس من، چه گواراست عشق تو! عشق تو دلپذیرتر از شراب است و خوشبوتر از تمامی عطرها. | 10 |
¡Qué hermoso es tu amor, hermana mía, novia mía! Cuánto mejor es tu amor que el vino, ¡la fragancia de sus perfumes que todo tipo de especias!
| از لبان تو عسل می‌چکد و در زیر زبانت شیر و عسل نهفته است. بوی لباس تو همچون رایحهٔ دل‌انگیز درختان لبنان است. | 11 |
Tus labios, novia mía, gotean como el panal de miel. La miel y la leche están bajo tu lengua. El olor de tus prendas es como el olor del Líbano.
| ای محبوبهٔ من و ای عروس من، تو مانند باغی بسته، و همچون چشمه‌ای دست نیافتنی، تنها از آن من هستی. | 12 |
Mi hermana, mi novia, es un jardín cerrado; un resorte bloqueado, una fuente sellada.
| تو مثل بوستان زیبای انار هستی که در آن میوه‌های خوش طعم به ثمر می‌رسند. در تو سنبل و حنا، زعفران و نیشکر، دارچین و گیاهان معطری چون مُر و عود می‌رویند. | 13 |
Tus brotes son un huerto de granadas, con frutos preciosos, henna con plantas de nardo,
| 14 |
nardo y azafrán, cálamo y canela, con todo tipo de árbol de incienso; mirra y áloes, con todas las mejores especias,
| تو مانند چشمه‌ساری هستی که باغها را سیراب می‌کند و همچون آب روانی هستی که از کوههای لبنان جاری می‌شود. | 15 |
una fuente de jardines, un pozo de aguas vivas, corrientes que fluyen desde el Líbano.
| ای نسیم شمال، و ای باد جنوب، برخیزید! برخیزید و بر من که باغ محبوبم هستم بوزید تا بوی خوش من همه جا پراکنده شود. بگذارید او به باغ خود بیاید و از میوه‌های خوش طعم آن بخورد. | 16 |
¡Despierta, viento del norte, y ven, sur! Sopla en mi jardín, para que sus especias fluyan. Deja que mi amado entre en su jardín, y probar sus preciosos frutos.
