< غزل غزلها 4 >
تو چه زیبایی، ای محبوبهٔ من! چشمانت از پشت روبند به زیبایی و لطافت کبوتران است. گیسوان مواج تو مانند گلهٔ بزهاست که از کوه جلعاد سرازیر میشوند. | 1 |
Groom to Bride: How beautiful you are, my love, how beautiful you are! Your eyes are those of a dove, except for what is hidden within. Your hair is like flocks of goats, which ascend along the mountain of Gilead.
دندانهای تو به سفیدی گوسفندانی هستند که به تازگی پشمشان را چیده و آنها را شسته باشند؛ هر کدام جفت خویش را دارد و هیچکدام تنها نیست. | 2 |
Your teeth are like flocks of shorn sheep, which ascend from the washing, each one with its identical twin, and not one among them is barren.
لبانت سرخ و دهانت زیباست. گونههایت از پشت روبند همانند دو نیمهٔ انار است. | 3 |
Your lips are like a scarlet ribbon, and your eloquence is sweetness. Like a piece of pomegranate, so are your cheeks, except for what is hidden within.
گردنت به گردی برج داوود است و زینت گردنت مانند هزار سپر سربازانی است که دور تا دور برج را محاصره کردهاند. | 4 |
Your neck is like the tower of David, which was built with ramparts: a thousand shields are hanging from it, all the armor of the strong.
سینههایت مثل بچه غزالهای دو قلویی هستند که در میان سوسنها میچرند. | 5 |
Your two breasts are like two young does, twins that pasture among the lilies.
پیش از آنکه آفتاب طلوع کند و سایهها بگریزند، من به کوه مُر و تپهٔ کندر خواهم رفت. | 6 |
Until the day rises and the shadows decline, I will go to the mountain of myrrh and to the hill of frankincense.
تو چه زیبایی، ای محبوبهٔ من! در تو هیچ نقصی نیست. | 7 |
You are totally beautiful, my love, and there is no blemish in you.
ای عروس من، با من بیا. از بلندیهای لبنان، از قلۀ اَمانه و از فراز سنیر و حرمون، جایی که شیران و پلنگان لانه دارند، به زیر بیا. | 8 |
Advance from Lebanon, my spouse, advance from Lebanon, advance. You shall be crowned at the head of Amana, near the summit of Senir and Hermon, by the dens of lions, by the mountains of leopards.
ای محبوبهٔ من و ای عروس من، تو با یک نگاهت دلم را ربودی و با یک حلقهٔ گردنبندت مرا در بند کشیدی. | 9 |
You have wounded my heart, my sister, my spouse. You have wounded my heart with one look of your eyes, and with one lock of hair on your neck.
ای محبوبهٔ من و ای عروس من، چه گواراست عشق تو! عشق تو دلپذیرتر از شراب است و خوشبوتر از تمامی عطرها. | 10 |
How beautiful are your breasts, my sister, my spouse! Your breasts are more beautiful than wine, and the fragrance of your ointments is above all aromatic oils.
از لبان تو عسل میچکد و در زیر زبانت شیر و عسل نهفته است. بوی لباس تو همچون رایحهٔ دلانگیز درختان لبنان است. | 11 |
Your lips, my spouse, are a dripping honeycomb; honey and milk are under your tongue. And the fragrance of your garments is like the odor of frankincense.
ای محبوبهٔ من و ای عروس من، تو مانند باغی بسته، و همچون چشمهای دست نیافتنی، تنها از آن من هستی. | 12 |
An enclosed garden is my sister, my spouse: an enclosed garden, a sealed fountain.
تو مثل بوستان زیبای انار هستی که در آن میوههای خوش طعم به ثمر میرسند. در تو سنبل و حنا، زعفران و نیشکر، دارچین و گیاهان معطری چون مُر و عود میرویند. | 13 |
You send forth a paradise of pomegranates along with the fruits of the orchard: Cypress grapes, with aromatic oil;
aromatic oil and saffron; sweet cane and cinnamon, with all the trees of Lebanon; myrrh and aloe, with all the best ointments.
تو مانند چشمهساری هستی که باغها را سیراب میکند و همچون آب روانی هستی که از کوههای لبنان جاری میشود. | 15 |
The fountain of the gardens is a well of living waters, which flow forcefully from Lebanon.
ای نسیم شمال، و ای باد جنوب، برخیزید! برخیزید و بر من که باغ محبوبم هستم بوزید تا بوی خوش من همه جا پراکنده شود. بگذارید او به باغ خود بیاید و از میوههای خوش طعم آن بخورد. | 16 |
Rise up, north wind, and advance, south wind. Send a breeze through my garden, and carry its aromatic scents.