غزل غزلها 1
| غزل غزلهای سلیمان. | 1 |
[the] song of The songs which [is] of Solomon.
| مرا با لبانت ببوس، زیرا عشق تو دلپذیرتر از شراب است. | 2 |
Let him kiss me from [the] kisses of mouth his for [are] good love your more than wine.
| تو خوشبو هستی و نامت رایحهٔ عطرهای دل‌انگیز را به خاطر می‌آورد؛ عجیب نیست که دختران شیفتهٔ تو می‌شوند. | 3 |
To odor oils your [are] good [is] oil [which] it is poured out name your there-fore young women they love you.
| مرا با خود بِبَر، بیا تا از اینجا دور شویم. پادشاه مرا به حجلۀ خود ببرد. دوستان تو مایۀ شادی و سرور ما هستی؛ عشق تو را بیش از شراب می‌ستاییم. محبوبه شایسته است که تو را تحسین کنند. | 4 |
Draw me after you let us run he has brought me the king chambers his let us rejoice and let us be glad in you let us bring to remembrance love your more than wine uprightness they love you.
| ای دختران اورشلیم، من سیاه اما زیبا هستم، همچون چادرهای قیدار و خیمه‌های سلیمان. | 5 |
[am] black I and lovely O daughters of Jerusalem like [the] tents of Kedar like [the] tent curtains of Solomon.
| به من که سیاه هستم اینچنین خیره مشوید، زیرا آفتاب مرا سوزانیده است. برادرانم بر من خشمگین شده مرا فرستادند تا در زیر آفتاب سوزان از تاکستانها نگاهبانی کنم، و من نتوانستم از تاکستان خود مراقبت نمایم. | 6 |
May not you look at me who I [am] blackish [on] whom has looked on me the sun [the] sons of mother my they were angry with me they made me [one who] keeps the vineyards own vineyard my which [belongs] to me not I have kept.
| ای محبوب من، به من بگو امروز گله‌ات را کجا می‌چرانی؟ هنگام ظهر گوسفندانت را کجا می‌خوابانی؟ چرا برای یافت تو، در میان گله‌های دوستانت سرگردان شوم؟ | 7 |
Tell! to me [O] whom it loves self my where? will you graze where? will you make [them] lie down at noon which to why? will I be like a veiled [woman] with [the] flocks of companions your.
| ای زیباترین زن دنیا، اگر نمی‌دانی، رد گله‌ها را بگیر و به سوی خیمه‌های چوپانان بیا و در آنجا بزغاله‌هایت را بچران. | 8 |
If not you know yourself O beautiful [one] among women go out yourself in [the] footprints of the flock and pasture young goats your at [the] dwelling places of the shepherds.
| ای محبوبهٔ من، تو همچون مادیان ارابهٔ فرعون، زیبا هستی. | 9 |
To mare my among [the] chariots of Pharaoh I liken you O friend my.
| گونه‌هایت با گوشواره‌هایت چه زیباست، گردنت با جواهراتش چه دلرباست. | 10 |
They are beautiful cheeks your with strings of jewels neck your with strings of beads.
| ما برایت گوشواره‌های طلا با آویزه‌های نقره خواهیم ساخت. | 11 |
Necklaces of gold we will make for you with beads of silver.
| آنگاه که پادشاه بر سفرۀ خویش نشسته بود، اتاق از رایحۀ عطر من پر شد. | 12 |
Until that the king [was] at table his nard my it gave forth odor its.
| محبوب من که در سینه‌هایم آرمیده، رایحه‌ای چون مُر خوشبو دارد. | 13 |
[is] [the] bag of Myrrh - lover my to me between breasts my it lodges.
| محبوب من مانند شکوفه‌های حنا است که در باغهای عِین جِدی می‌رویند. | 14 |
[is] [the] cluster of Henna blossom - lover my to me in [the] vineyards of En Gedi.
| تو چه زیبایی، ای محبوبهٔ من! چشمانت به زیبایی و لطافت کبوتران است. | 15 |
Here you [are] beautiful O friend my here you [are] beautiful eyes your [are] doves.
| ای محبوب من، تو چه جذاب و دوست داشتنی هستی! سبزه‌زارها بستر ما هستند | 16 |
Here you [are] beautiful O lover my also pleasant also bed our [is] luxuriant.
| و درختان سرو و صنوبر بر ما سایه می‌افکنند. | 17 |
[the] beams of Houses our [are] cedar (rafters our *Q(K)*) [are] cypress.
