غزل غزلها 1
| غزل غزلهای سلیمان. | 1 |
The song of songs, which is Solomon's.
| مرا با لبانت ببوس، زیرا عشق تو دلپذیرتر از شراب است. | 2 |
Oh that he might kiss me with the kisses of his mouth; for thy caresses are more pleasant than wine.
| تو خوشبو هستی و نامت رایحهٔ عطرهای دل‌انگیز را به خاطر می‌آورد؛ عجیب نیست که دختران شیفتهٔ تو می‌شوند. | 3 |
To the smell are thy fragrant oils pleasant, [like] precious oil poured forth is thy name [famous afar]: therefore do maidens love thee.
| مرا با خود بِبَر، بیا تا از اینجا دور شویم. پادشاه مرا به حجلۀ خود ببرد. دوستان تو مایۀ شادی و سرور ما هستی؛ عشق تو را بیش از شراب می‌ستاییم. محبوبه شایسته است که تو را تحسین کنند. | 4 |
Oh draw me, after thee will we run: the king hath brought me into his chambers; we will be glad and rejoice in thee; we will recall thy caresses, more [pleasant] than wine; without deceit [all] love thee.—
| ای دختران اورشلیم، من سیاه اما زیبا هستم، همچون چادرهای قیدار و خیمه‌های سلیمان. | 5 |
Black am I, yet comely, O daughters of Jerusalem, like the tents of Kedar, like the curtains of Solomon.
| به من که سیاه هستم اینچنین خیره مشوید، زیرا آفتاب مرا سوزانیده است. برادرانم بر من خشمگین شده مرا فرستادند تا در زیر آفتاب سوزان از تاکستانها نگاهبانی کنم، و من نتوانستم از تاکستان خود مراقبت نمایم. | 6 |
Look not so at me, because I am somewhat black, because the sun hath looked fiercely at me: my mother's children were angry with me; they appointed me to be keeper of the vineyards; but my vineyard, which is my own, have I not kept.—
| ای محبوب من، به من بگو امروز گله‌ات را کجا می‌چرانی؟ هنگام ظهر گوسفندانت را کجا می‌خوابانی؟ چرا برای یافت تو، در میان گله‌های دوستانت سرگردان شوم؟ | 7 |
Tell me, O thou whom my soul loveth, where thou feedest? where lettest thou thy flock rest at noon? for why should I appear like a veiled mourner by the flocks of thy companions?—
| ای زیباترین زن دنیا، اگر نمی‌دانی، رد گله‌ها را بگیر و به سوی خیمه‌های چوپانان بیا و در آنجا بزغاله‌هایت را بچران. | 8 |
If thou knowest this not, O thou fairest of women, go but forth in the footsteps of the flock, and feed thy kids around the shepherds' dwellings.—
| ای محبوبهٔ من، تو همچون مادیان ارابهٔ فرعون، زیبا هستی. | 9 |
Unto the horse in Pharaoh's chariot do I compare thee, my beloved.
| گونه‌هایت با گوشواره‌هایت چه زیباست، گردنت با جواهراتش چه دلرباست. | 10 |
Comely are thy cheeks between strings [of pearls], thy neck with rows [of jewels].
| ما برایت گوشواره‌های طلا با آویزه‌های نقره خواهیم ساخت. | 11 |
Chains of gold will we make for thee with studs of silver.—
| آنگاه که پادشاه بر سفرۀ خویش نشسته بود، اتاق از رایحۀ عطر من پر شد. | 12 |
While the king sitteth at his table, my spikenard sendeth forth its [pleasant] smell.
| محبوب من که در سینه‌هایم آرمیده، رایحه‌ای چون مُر خوشبو دارد. | 13 |
A bundle of myrrh is my friend unto me, that resteth on my bosom.
| محبوب من مانند شکوفه‌های حنا است که در باغهای عِین جِدی می‌رویند. | 14 |
A copher-cluster is my friend unto me in the vineyards of 'En-gedi.—
| تو چه زیبایی، ای محبوبهٔ من! چشمانت به زیبایی و لطافت کبوتران است. | 15 |
Lo, thou art beautiful, my beloved: lo, thou art beautiful: thy eyes are those of a dove.—
| ای محبوب من، تو چه جذاب و دوست داشتنی هستی! سبزه‌زارها بستر ما هستند | 16 |
Lo, thou art beautiful, my friend, also pleasant: also our couch is [made in the] green [wood].
| و درختان سرو و صنوبر بر ما سایه می‌افکنند. | 17 |
The beams of our houses are cedars and our wainscoting of cypress-trees.
