روت 2

1 در بیت‌لحم مرد ثروتمندی به نام بوعز زندگی می‌کرد که از بستگان اِلیمِلِک شوهر نعومی بود.

And Naomi had a kinsman of her husband’s, a mighty man of wealth, of the family of Elimelech; and his name was Boaz.

2 روزی روت به نعومی گفت: «اجازه بده به کشتزارها بروم و در زمین کسی که به من اجازهٔ خوشه‌چینی بدهد خوشه‌هایی را که بعد از درو باقی می‌ماند، جمع کنم.» نعومی گفت: «بسیار خوب دخترم، برو.»

And Ruth the Moabitess said to Naomi, Let me now go to the field, and glean ears of grain after him in whose sight I shall find grace. And she said to her, Go, my daughter.

3 پس روت به کشتزار رفته، مشغول خوشه‌چینی شد. اتفاقاً کشتزاری که او در آن خوشه می‌چید از آن بوعز، خویشاوند اِلیمِلِک شوهر نعومی بود.

And she went, and came, and gleaned in the field after the reapers: and she happened to come to a part of the field belonging to Boaz, who was of the kindred of Elimelech.

4 در این وقت، بوعز از شهر به کشتزار آمد. او به دروگران سلام کرده، گفت: «خداوند با شما باشد.» آنها نیز در جواب گفتند: «خداوند تو را برکت دهد.»

And, behold, Boaz came from Bethlehem, and said to the reapers, The LORD be with you. And they answered him, The LORD bless thee.

5 سپس بوعز از سرکارگرش پرسید: «این زنی که خوشه می‌چیند کیست؟»

Then said Boaz to his servant that was set over the reapers, Whose damsel is this?

6 او جواب داد: «این همان زن موآبی است که همراه نعومی از موآب آمده است.

And the servant that was set over the reapers answered and said, It is the Moabitish damsel that came back with Naomi from the country of Moab:

7 او امروز صبح به اینجا آمد و از من اجازه گرفت تا به دنبال دروگران خوشه بچیند. از صبح تا حالا مشغول خوشه‌چینی است و فقط کمی زیر سایبان استراحت کرده است.»

And she said, I pray you, let me glean and gather after the reapers among the sheaves: so she came, and hath continued even from the morning until now, that she tarried a little in the house.

8 بوعز پیش روت رفت و به او گفت: «گوش کن دخترم، به کشتزار دیگری نرو، همین‌جا با کنیزان من باش و در کشتراز من به دنبال دروگران خوشه‌چینی کن. به کارگرانم دستور داده‌ام که مزاحم تو نشوند. هر وقت تشنه شدی برو و از کوزه‌های آبِ آنها بنوش.»

Then said Boaz to Ruth, Hearest thou not, my daughter? Go not to glean in another field, neither go from here, but abide here close by my maidens:

9

Let thy eyes be on the field that they are reaping, and go thou after them: have I not charged the young men that they shall not touch thee? and when thou art thirsty, go to the vessels, and drink of that which the young men have drawn.

10 روت رو بر زمین نهاد و از او تشکر کرد و گفت: «چرا با اینکه می‌دانید من یک بیگانه‌ام، مرا مورد لطف خود قرار می‌دهید؟»

Then she fell on her face, and bowed herself to the ground, and said to him, Why have I found grace in thy eyes, that thou shouldest take knowledge of me, seeing I am a stranger?

11 بوعز جواب داد: «می‌دانم پس از مرگ شوهرت چقدر به مادر شوهرت محبت کرده‌ای و چگونه به خاطر او پدر و مادر و زادگاه خود را ترک کرده و با وی به اینجا آمده‌ای تا در میان قومی زندگی کنی که آنها را نمی‌شناختی.

And Boaz answered and said to her, It hath fully been shown to me, all that thou hast done to thy mother in law since the death of thy husband: and how thou hast left thy father and thy mother, and the land of thy nativity, and hast come to a people which thou knewest not before.

12 خداوند، پاداش این فداکاری تو را بدهد و از سوی یهوه خدای اسرائیل که زیر بالهایش پناه گرفته‌ای، اجر کامل به تو برسد.»

The LORD recompense thy work, and a full reward be given thee of the LORD God of Israel, under whose wings thou hast come to trust.

13 روت در پاسخ وی گفت: «سرور من، شما نسبت به من خیلی لطف دارید. من حتی یکی از کنیزان شما نیز به حساب نمی‌آیم ولی با وجود این با سخنانتان مرا دلداری می‌دهید!»

Then she said, Let me find favour in thy sight, my lord; for that thou hast comforted me, and for that thou hast spoken kindly to thy handmaid, though I am not like one of thy handmaidens.

14 وقت نهار، بوعز او را صدا زده، گفت: «بیا غذا بخور.» روت رفت و پیش دروگرها نشست و بوعز خوراکی پیش او گذاشت و روت خورد و سیر شد و از آن خوراکی مقداری نیز باقی ماند.

And Boaz said to her, At mealtime come thou here, and eat of the bread, and dip thy morsel in the vinegar. And she sat beside the reapers: and he reached for her roasted grain, and she ate, and was satisfied, and left.

15 وقتی روت به سرکارش رفت، بوعز به دروگرانش گفت: «بگذارید او هر جا می‌خواهد خوشه جمع کند حتی در میان بافه‌ها، و مزاحم او نشوید. در ضمن عمداً خوشه‌هایی از بافه‌ها بیرون کشیده، بر زمین بریزید تا او آنها را جمع کند.»

And when she had risen to glean, Boaz commanded his young men, saying, Let her glean even among the sheaves, and reproach her not:

16

And let fall also some of the handfuls of purpose for her, and leave them, that she may glean them, and rebuke her not.

17 روت تمام روز در آن کشتزار خوشه‌چینی کرد. غروب، آنچه را که جمع کرده بود کوبید و حدود ده کیلو جو به دست آمد.

So she gleaned in the field until evening, and beat out that which she had gleaned: and it was about an ephah of barley.

18 او آن را با باقیماندهٔ خوراک ظهر برداشته به شهر پیش مادرشوهرش برد.

And she took it up, and went into the city: and her mother in law saw what she had gleaned: and she brought out, and gave to her what she had reserved after she was satisfied.

19 نعومی گفت: «دخترم، امروز در کجا خوشه‌چینی کردی؟ خدا به آن کسی که به تو توجه نموده است برکت دهد.» روت همهٔ ماجرا را برای مادرشوهرش تعریف کرد و گفت که نام صاحب کشتزار بوعز است.

And her mother in law said to her, Where hast thou gleaned to day? and where hast thou laboured? blessed be he that took knowledge of thee. And she showed her mother in law with whom she had wrought, and said, The man’s name with whom I wrought to day is Boaz.

20 نعومی به عروس خود گفت: «خداوند او را برکت دهد! خداوند به شوهر مرحوم تو احسان نموده و لطف خود را از ما دریغ نداشته است. آن شخص از بستگان نزدیک ماست که می‌تواند ولی ما باشد.»

And Naomi said to her daughter in law, Blessed be he of the LORD, who hath not withheld his kindness to the living and to the dead. And Naomi said to her, The man is near of kin to us, one of our next kinsmen.

21 روت به مادرشوهرش گفت: «او به من گفت که تا پایان فصل درو می‌توانم در کشتزارش به دنبال دروگرانش خوشه‌چینی کنم.»

And Ruth the Moabitess said, He said to me also, Thou shalt keep close by my young men, until they have ended all my harvest.

22 نعومی گفت: «بله دخترم، بهتر است با کنیزان بوعز خوشه‌چینی کنی. برای تو کشتزار بوعز از هر جای دیگری امن‌تر است.»

And Naomi said to Ruth her daughter in law, It is good, my daughter, that thou shouldest go out with his maidens, that they meet thee not in any other field.

23 پس روت تا پایان فصل درو جو و گندم نزد کنیزان بوعز به خوشه‌چینی مشغول شد. او همچنان با مادرشوهرش زندگی می‌کرد.

So she kept close by the maidens of Boaz to glean to the end of barley harvest and of wheat harvest; and dwelt with her mother in law.

Ruth and Boaz