روت 2

1 در بیت‌لحم مرد ثروتمندی به نام بوعز زندگی می‌کرد که از بستگان اِلیمِلِک شوهر نعومی بود.

And Naomi had a kinsman of her husband's, a mighty man of wealth, of the family of Elimelech, and his name was Boaz.

2 روزی روت به نعومی گفت: «اجازه بده به کشتزارها بروم و در زمین کسی که به من اجازهٔ خوشه‌چینی بدهد خوشه‌هایی را که بعد از درو باقی می‌ماند، جمع کنم.» نعومی گفت: «بسیار خوب دخترم، برو.»

And Ruth the Moabitess said to Naomi, Let me now go to the field, and glean among the ears of grain after him in whose sight I shall find favor. And she said to her, Go, my daughter.

3 پس روت به کشتزار رفته، مشغول خوشه‌چینی شد. اتفاقاً کشتزاری که او در آن خوشه می‌چید از آن بوعز، خویشاوند اِلیمِلِک شوهر نعومی بود.

And she went, and came and gleaned in the field after the reapers. And her chance was to land on the portion of the field belonging to Boaz, who was of the family of Elimelech.

4 در این وقت، بوعز از شهر به کشتزار آمد. او به دروگران سلام کرده، گفت: «خداوند با شما باشد.» آنها نیز در جواب گفتند: «خداوند تو را برکت دهد.»

And, behold, Boaz came from Bethlehem, and said to the reapers, Jehovah be with you. And they answered him, Jehovah bless thee.

5 سپس بوعز از سرکارگرش پرسید: «این زنی که خوشه می‌چیند کیست؟»

Then Boaz said to his servant who was set over the reapers, Whose damsel is this?

6 او جواب داد: «این همان زن موآبی است که همراه نعومی از موآب آمده است.

And the servant who was set over the reapers answered and said, It is the Moabite damsel who came back with Naomi out of the country of Moab.

7 او امروز صبح به اینجا آمد و از من اجازه گرفت تا به دنبال دروگران خوشه بچیند. از صبح تا حالا مشغول خوشه‌چینی است و فقط کمی زیر سایبان استراحت کرده است.»

And she said, Let me glean, I pray you, and gather behind the reapers among the sheaves. So she came, and has continued even from the morning until now, except that she tarried a little in the house.

8 بوعز پیش روت رفت و به او گفت: «گوش کن دخترم، به کشتزار دیگری نرو، همین‌جا با کنیزان من باش و در کشتراز من به دنبال دروگران خوشه‌چینی کن. به کارگرانم دستور داده‌ام که مزاحم تو نشوند. هر وقت تشنه شدی برو و از کوزه‌های آبِ آنها بنوش.»

Then Boaz said to Ruth, Do thou not hear, my daughter? Go not to glean in another field, neither pass from here, but abide here close by my maidens.

9

Let thine eyes be on the field that they reap, and go thou after them. Have I not charged the young men that they shall not touch thee? And when thou are thirsty, go to the vessels, and drink of that which the young men have drawn.

10 روت رو بر زمین نهاد و از او تشکر کرد و گفت: «چرا با اینکه می‌دانید من یک بیگانه‌ام، مرا مورد لطف خود قرار می‌دهید؟»

Then she fell on her face, and bowed herself to the ground, and said to him, Why have I found favor in thy sight that thou should take knowledge of me, seeing I am a foreigner?

11 بوعز جواب داد: «می‌دانم پس از مرگ شوهرت چقدر به مادر شوهرت محبت کرده‌ای و چگونه به خاطر او پدر و مادر و زادگاه خود را ترک کرده و با وی به اینجا آمده‌ای تا در میان قومی زندگی کنی که آنها را نمی‌شناختی.

And Boaz answered and said to her, It has been fully shown me all that thou have done to thy mother-in-law since the death of thy husband, and how thou have left thy father and thy mother, and the land of thy nativity, and have come to a people that thou knew not formerly.

12 خداوند، پاداش این فداکاری تو را بدهد و از سوی یهوه خدای اسرائیل که زیر بالهایش پناه گرفته‌ای، اجر کامل به تو برسد.»

Jehovah recompense thy work, and a full reward be given thee of Jehovah, the God of Israel, under whose wings thou have come to take refuge.

13 روت در پاسخ وی گفت: «سرور من، شما نسبت به من خیلی لطف دارید. من حتی یکی از کنیزان شما نیز به حساب نمی‌آیم ولی با وجود این با سخنانتان مرا دلداری می‌دهید!»

Then she said, Let me find favor in thy sight, my lord, because thou have comforted me, and because thou have spoken kindly to thy handmaid, though I be not as one of thy handmaidens.

14 وقت نهار، بوعز او را صدا زده، گفت: «بیا غذا بخور.» روت رفت و پیش دروگرها نشست و بوعز خوراکی پیش او گذاشت و روت خورد و سیر شد و از آن خوراکی مقداری نیز باقی ماند.

And at mealtime Boaz said to her, Come here, and eat of the bread, and dip thy morsel in the vinegar. And she sat beside the reapers, and they passed her parched grain, and she ate, and was satisfied, and left of it.

15 وقتی روت به سرکارش رفت، بوعز به دروگرانش گفت: «بگذارید او هر جا می‌خواهد خوشه جمع کند حتی در میان بافه‌ها، و مزاحم او نشوید. در ضمن عمداً خوشه‌هایی از بافه‌ها بیرون کشیده، بر زمین بریزید تا او آنها را جمع کند.»

And when she arose up to glean, Boaz commanded his young men, saying, Let her glean even among the sheaves, and do not reproach her.

16

And also pull out some for her from the bundles, and leave it, and let her glean, and do not rebuke her.

17 روت تمام روز در آن کشتزار خوشه‌چینی کرد. غروب، آنچه را که جمع کرده بود کوبید و حدود ده کیلو جو به دست آمد.

So she gleaned in the field until evening. And she beat out that which she had gleaned, and it was about an ephah of barley.

18 او آن را با باقیماندهٔ خوراک ظهر برداشته به شهر پیش مادرشوهرش برد.

And she took it up, and went into the city, and her mother-in-law saw what she had gleaned. And she brought forth and gave to her that which she had left after she was satisfied.

19 نعومی گفت: «دخترم، امروز در کجا خوشه‌چینی کردی؟ خدا به آن کسی که به تو توجه نموده است برکت دهد.» روت همهٔ ماجرا را برای مادرشوهرش تعریف کرد و گفت که نام صاحب کشتزار بوعز است.

And her mother-in-law said to her, Where have thou gleaned today? And where have thou worked? Blessed be he who took knowledge of thee. And she showed her mother-in-law with whom she had worked, and said, The man's name with whom I worked today is Boaz.

20 نعومی به عروس خود گفت: «خداوند او را برکت دهد! خداوند به شوهر مرحوم تو احسان نموده و لطف خود را از ما دریغ نداشته است. آن شخص از بستگان نزدیک ماست که می‌تواند ولی ما باشد.»

And Naomi said to her daughter-in-law, Blessed be he of Jehovah who has not left off his kindness to the living and to the dead. And Naomi said to her, The man is near of kin to us, one of our near kinsmen.

21 روت به مادرشوهرش گفت: «او به من گفت که تا پایان فصل درو می‌توانم در کشتزارش به دنبال دروگرانش خوشه‌چینی کنم.»

And Ruth the Moabitess said, Yes, he said to me, Thou shall keep close by my young men until they have ended all my harvest.

22 نعومی گفت: «بله دخترم، بهتر است با کنیزان بوعز خوشه‌چینی کنی. برای تو کشتزار بوعز از هر جای دیگری امن‌تر است.»

And Naomi said to Ruth her daughter-in-law, It is good, my daughter, that thou go out with his maidens, and that they not meet thee in any other field.

23 پس روت تا پایان فصل درو جو و گندم نزد کنیزان بوعز به خوشه‌چینی مشغول شد. او همچنان با مادرشوهرش زندگی می‌کرد.

So she kept close by the maidens of Boaz, to glean to the end of barley harvest and of wheat harvest. And she dwelt with her mother-in-law.

Ruth and Boaz