رومیان 3

1 پس یهودی بودن چه امتیازی دارد؟ آیا در رسم ختنه ارزشی نهفته است؟

What then is the advantage of the Jew, or what is the profit of circumcision?

2 بله، از هر جهت امتیازات بسیاری در اینها نهفته است! نخست اینکه احکام خدا به یهودیان به امانت سپرده شده است.

Much, every way: chiefly, because they were intrusted with the oracles of God.

3 اما اگر برخی از ایشان امین نبودند، چه باید گفت؟ آیا امین نبودن ایشان سبب می‌شود امین بودن خدا باطل گردد؟

For what if some did not believe? shall their incredulity make the faithfulness of God of no effect?

4 البته که نه! حتی اگر همه دروغگو باشند، خدا راستگو است. همان‌گونه که در کتب مقدّس نوشته شده: «ثابت می‌کنی که در آنچه می‌گویی، راستگو هستی، و در محکمه، پیروز می‌شوی.»

God forbid: yea, let God be acknowledged true, though every man be a liar; as it is written, That thou mightest be justified in thy words, and mightest overcome, when thou judgest.

5 اما ممکن است برخی بگویند که گناهکار بودن ما نتیجۀ خوبی دارد، زیرا کمک می‌کند تا انسان ببیند که خدا تا چه حد عادل است. پس آیا دور از انصاف نیست که ما را مجازات کند؟ (البته چنین استدلالی کاملاً انسانی است.)

"But if our unrighteousness confirm the righteousness of God, what shall we say? Is not God unrighteous, who inflicteth his wrath?" (I speak as a man) God forbid:

6 البته که دور از انصاف نیست! در غیر این صورت، خدا با چه صلاحیتی می‌توانست دنیا را داوری کند؟

for then how shall God judge the world?

7 اما باز کسی ممکن است بگوید: «اگر نادرستی من سبب می‌شود راستی خدا نمایان‌تر گردد و جلالش بیشتر دیده شود، چگونه می‌تواند مرا همچون یک گناهکار محکوم سازد؟»

"But, say you, if the truth of God hath abounded unto his glory through my falshood, why yet am I also judged as a sinner?

8 بعضی نیز به ما تهمت می‌زنند و ادعا می‌کنند که ما می‌گوییم: «هر چقدر بیشتر گناه کنیم، نفع بیشتری حاصل می‌شود!» آنانی که چنین سخنانی می‌گویند، سزاوارند که محکوم گردند.

and why may we not do evil that good may come?"---as we are injuriously charged, and as some affirm that we say; whose condemnation is just.

9 پس چه نتیجه‌ای باید گرفت؟ آیا ما یهودیان بهتر از دیگرانیم؟ نه، به هیچ وجه! زیرا قبلاً نشان دادیم که همگان، چه یهودی و چه غیریهودی، تحت سلطۀ گناه قرار دارند.

"What then are we the better?" Not at all, in point of justification; for we have before proved that both Jews and Gentiles are all under sin: as it is written,

10 همان‌طور که در کتب مقدّس نوشته شده: «کسی عادل نیست، حتی یک نفر.

"There is none righteous, no not one;

11 هیچ‌کس براستی دانا نیست؛ هیچ‌کس در جستجوی خدا نیست.

there is none that understandeth; there is none that seeketh after God.

12 همه گمراه شده‌اند؛ همه عاطل و باطل گردیده‌اند. نیکوکاری نیست، حتی یک نفر.»

They are all gone out of the way, they are become unprofitable, there is none that practiseth goodness, no not one.

13 «گلویشان گوری است گشاده، زبانشان پر است از دروغ. زهر مار از لبانشان می‌چکد.»

Their throat is an open sepulchre: with their tongues they have used deceit; the poison of asps is under their lips:

14 «دهانشان آکنده از نفرین و تلخی است.»

whose mouth is full of cursing and bitterness:

15 «پاهایشان برای ریختن خون می‌شتابند.

their feet are swift to shed blood:

16 هرجا می‌روند ویرانی و فلاکت برجای می‌گذارند.

destruction and misery are in their ways:

17 آنها عاری از صلح و آرامش‌اند.»

and the way of peace they have not known; and the fear of God is not before their eyes."

18 «آنها هیچ ترسی از خدا ندارند.»

Now we know that whatsoever the law saith,

19 حال، می‌دانیم هرآنچه شریعت می‌گوید، به آنانی می‌گوید که خود را متعهد ساخته‌اند مطابق با آن عمل کنند، زیرا هدف شریعت این است که فرصت هر بهانه‌ای را از انسان‌ها بگیرد، و نشان دهد که تمام دنیا در حضور خدا تقصیرکارند.

it saith to those under the law: that every mouth may be stopped, and all the world obnoxious to the justice of God.

20 زیرا هیچ‌کس نمی‌تواند با انجام احکام شریعت، در نظر خدا عادل شمرده شود. شریعت فقط نشان می‌دهد که تا چه حد گناهکاریم.

Wherefore by the works of the law no flesh shall be justified before Him: for by the law is the knowledge of sin.

21 اما اکنون خدا راهی پیش پای ما قرار داده تا بدون انجام مطالبات شریعت، بتوانیم عادل شمرده شویم، راهی که در نوشته‌های موسی و انبیای یهود، وعدۀ آن داده شده است.

But now, without the law, righteousness before God is manifested, being attested by the law and the prophets;

22 ما با ایمان آوردن به عیسی مسیح، عادل شمرده می‌شویم. این در مورد هر کس که ایمان بیاورد، صدق می‌کند. هیچ فرقی هم نمی‌کند که یهودی باشد یا غیریهودی،

and this righteousness of God is by faith in Jesus Christ unto all and upon all believers; for there is no difference;

23 زیرا همه گناه کرده‌اند و از معیارهای پرجلال خدا کوتاه می‌آیند.

for all have sinned and come short of the glory of God;

24 با این حال، خدا با آن فیض خود که سزاوارش نیستیم، به‌رایگان اعلان می‌کند که عادل شمرده می‌شویم. او این کار را به‌واسطۀ عیسی مسیح انجام داد، آن هنگام که بهای آزادی ما را از مکافات گناهانمان پرداخت کرد.

being justified freely by his grace, because of the redemption that is in Christ Jesus:

25 زیرا خدا عیسی را همچون قربانی کفاره‌کنندۀ گناه عرضه داشت. و حال، انسان وقتی ایمان می‌آورد که عیسی زندگی خود را قربانی کرد و خونش را ریخت، در حضور خدا عادل شمرده می‌شود. این قربانی نشان‌دهندۀ عدل و انصاف خدا است، زیرا او با صبر و بردباری تمام، از مجازات آنانی که در گذشته‌ها گناه می‌کردند، خودداری می‌کرده است،

whom God hath appointed to be a propitiation, through faith in his blood, for a demonstration of his righteousness, in the remission of past sins, according to the forbearance of God;

26 به این دلیل که به آینده می‌نگریست و لطفی را که قصد داشت در زمان حاضر عملی سازد، شامل حال ایشان می‌فرمود. او با این عمل، عدالت خود را ثابت کرد، و اکنون آنانی را که به عیسی ایمان می‌آورند، عادل به شمار می‌آوَرَد.

for a demonstration, I say, of his righteousness at this time: that He might be just, and the justifier of him, that believeth in Jesus.

27 پس آیا می‌توانیم افتخار کنیم به اینکه کاری انجام داده‌ایم تا در پیشگاه خدا پذیرفته شویم؟ نه، زیرا تبرئۀ ما بر اساس اطاعت از شریعت نیست، بلکه بر اساس ایمان است.

Where then is boasting? it is excluded: by what law? of works? no: but by the law of faith.

28 بنابراین، ما به‌واسطۀ ایمان عادل شمرده شده‌ایم، نه به‌واسطۀ اطاعت از شریعت.

Therefore we conclude, that a man is justified by faith, without the works of the law:

29 وانگهی، آیا خدا فقط خدای یهودیان است؟ مگر خدای غیریهودیان هم نیست؟ البته که هست.

or is He the God of the Jews only, and not also of the Gentiles?

30 تنها یک خدا هست، و مردمان را تنها به‌واسطۀ ایمان عادل می‌سازد، خواه یهودی باشند و خواه غیریهودی.

surely of the Gentiles also: seeing it is one God who will justify the circumcision by faith, and uncircumcision also through faith.

31 حال، اگر بر ایمان تأکید می‌گذاریم، آیا منظور این است که می‌توانیم شریعت را به دست فراموشی بسپاریم؟ مسلماً نه! در واقع، فقط زمانی شریعت را براستی به‌جا می‌آوریم که ایمان داشته باشیم.

Do we then make the law of none effect through faith? God forbid: yea we establish the law.