< رومیان 3 >

پس یهودی بودن چه امتیازی دارد؟ آیا در رسم ختنه ارزشی نهفته است؟ 1
Then what advantage does the Jew have? Or what is the profit of circumcision?
بله، از هر جهت امتیازات بسیاری در اینها نهفته است! نخست اینکه احکام خدا به یهودیان به امانت سپرده شده است. 2
Much in every way! Because first of all, they were entrusted with the revelations of God.
اما اگر برخی از ایشان امین نبودند، چه باید گفت؟ آیا امین نبودن ایشان سبب می‌شود امین بودن خدا باطل گردد؟ 3
For what if some were without faith? Will their lack of faith nullify the faithfulness of God?
البته که نه! حتی اگر همه دروغگو باشند، خدا راستگو است. همان‌گونه که در کتب مقدّس نوشته شده: «ثابت می‌کنی که در آنچه می‌گویی، راستگو هستی، و در محکمه، پیروز می‌شوی.» 4
May it never be! Yes, let God be found true, but every man a liar. As it is written, “that you might be justified in your words, and might prevail when you come into judgment.”
اما ممکن است برخی بگویند که گناهکار بودن ما نتیجۀ خوبی دارد، زیرا کمک می‌کند تا انسان ببیند که خدا تا چه حد عادل است. پس آیا دور از انصاف نیست که ما را مجازات کند؟ (البته چنین استدلالی کاملاً انسانی است.) 5
But if our unrighteousness commends the righteousness of God, what will we say? Is God unrighteous who inflicts wrath? I speak like men do.
البته که دور از انصاف نیست! در غیر این صورت، خدا با چه صلاحیتی می‌توانست دنیا را داوری کند؟ 6
May it never be! For then how will God judge the world?
اما باز کسی ممکن است بگوید: «اگر نادرستی من سبب می‌شود راستی خدا نمایان‌تر گردد و جلالش بیشتر دیده شود، چگونه می‌تواند مرا همچون یک گناهکار محکوم سازد؟» 7
For if the truth of God through my lie abounded to his glory, why am I also still judged as a sinner?
بعضی نیز به ما تهمت می‌زنند و ادعا می‌کنند که ما می‌گوییم: «هر چقدر بیشتر گناه کنیم، نفع بیشتری حاصل می‌شود!» آنانی که چنین سخنانی می‌گویند، سزاوارند که محکوم گردند. 8
Why not (as we are slanderously reported, and as some affirm that we say), “Let’s do evil, that good may come?” Those who say so are justly condemned.
پس چه نتیجه‌ای باید گرفت؟ آیا ما یهودیان بهتر از دیگرانیم؟ نه، به هیچ وجه! زیرا قبلاً نشان دادیم که همگان، چه یهودی و چه غیریهودی، تحت سلطۀ گناه قرار دارند. 9
What then? Are we better than they? No, in no way. For we previously warned both Jews and Greeks that they are all under sin.
همان‌طور که در کتب مقدّس نوشته شده: «کسی عادل نیست، حتی یک نفر. 10
As it is written, “There is no one righteous; no, not one.
هیچ‌کس براستی دانا نیست؛ هیچ‌کس در جستجوی خدا نیست. 11
There is no one who understands. There is no one who seeks after God.
همه گمراه شده‌اند؛ همه عاطل و باطل گردیده‌اند. نیکوکاری نیست، حتی یک نفر.» 12
They have all turned away. They have together become unprofitable. There is no one who does good, no, not so much as one.”
«گلویشان گوری است گشاده، زبانشان پر است از دروغ. زهر مار از لبانشان می‌چکد.» 13
“Their throat is an open tomb. With their tongues they have used deceit.” “The poison of vipers is under their lips.”
«دهانشان آکنده از نفرین و تلخی است.» 14
“Their mouth is full of cursing and bitterness.”
«پاهایشان برای ریختن خون می‌شتابند. 15
“Their feet are swift to shed blood.
هرجا می‌روند ویرانی و فلاکت برجای می‌گذارند. 16
Destruction and misery are in their ways.
آنها عاری از صلح و آرامش‌اند.» 17
The way of peace, they haven’t known.”
«آنها هیچ ترسی از خدا ندارند.» 18
“There is no fear of God before their eyes.”
حال، می‌دانیم هرآنچه شریعت می‌گوید، به آنانی می‌گوید که خود را متعهد ساخته‌اند مطابق با آن عمل کنند، زیرا هدف شریعت این است که فرصت هر بهانه‌ای را از انسان‌ها بگیرد، و نشان دهد که تمام دنیا در حضور خدا تقصیرکارند. 19
Now we know that whatever things the law says, it speaks to those who are under the law, that every mouth may be closed, and all the world may be brought under the judgment of God.
زیرا هیچ‌کس نمی‌تواند با انجام احکام شریعت، در نظر خدا عادل شمرده شود. شریعت فقط نشان می‌دهد که تا چه حد گناهکاریم. 20
Because by the works of the law, no flesh will be justified in his sight; for through the law comes the knowledge of sin.
اما اکنون خدا راهی پیش پای ما قرار داده تا بدون انجام مطالبات شریعت، بتوانیم عادل شمرده شویم، راهی که در نوشته‌های موسی و انبیای یهود، وعدۀ آن داده شده است. 21
But now apart from the law, a righteousness of God has been revealed, being testified by the law and the prophets;
ما با ایمان آوردن به عیسی مسیح، عادل شمرده می‌شویم. این در مورد هر کس که ایمان بیاورد، صدق می‌کند. هیچ فرقی هم نمی‌کند که یهودی باشد یا غیریهودی، 22
even the righteousness of God through faith in Jesus Christ to all and on all those who believe. For there is no distinction,
زیرا همه گناه کرده‌اند و از معیارهای پرجلال خدا کوتاه می‌آیند. 23
for all have sinned, and fall short of the glory of God;
با این حال، خدا با آن فیض خود که سزاوارش نیستیم، به‌رایگان اعلان می‌کند که عادل شمرده می‌شویم. او این کار را به‌واسطۀ عیسی مسیح انجام داد، آن هنگام که بهای آزادی ما را از مکافات گناهانمان پرداخت کرد. 24
being justified freely by his grace through the redemption that is in Christ Jesus,
زیرا خدا عیسی را همچون قربانی کفاره‌کنندۀ گناه عرضه داشت. و حال، انسان وقتی ایمان می‌آورد که عیسی زندگی خود را قربانی کرد و خونش را ریخت، در حضور خدا عادل شمرده می‌شود. این قربانی نشان‌دهندۀ عدل و انصاف خدا است، زیرا او با صبر و بردباری تمام، از مجازات آنانی که در گذشته‌ها گناه می‌کردند، خودداری می‌کرده است، 25
whom God sent to be an atoning sacrifice through faith in his blood, for a demonstration of his righteousness through the passing over of prior sins, in God’s forbearance;
به این دلیل که به آینده می‌نگریست و لطفی را که قصد داشت در زمان حاضر عملی سازد، شامل حال ایشان می‌فرمود. او با این عمل، عدالت خود را ثابت کرد، و اکنون آنانی را که به عیسی ایمان می‌آورند، عادل به شمار می‌آوَرَد. 26
to demonstrate his righteousness at this present time, that he might himself be just and the justifier of him who has faith in Jesus.
پس آیا می‌توانیم افتخار کنیم به اینکه کاری انجام داده‌ایم تا در پیشگاه خدا پذیرفته شویم؟ نه، زیرا تبرئۀ ما بر اساس اطاعت از شریعت نیست، بلکه بر اساس ایمان است. 27
Where then is the boasting? It is excluded. By what kind of law? Of works? No, but by a law of faith.
بنابراین، ما به‌واسطۀ ایمان عادل شمرده شده‌ایم، نه به‌واسطۀ اطاعت از شریعت. 28
We maintain therefore that a man is justified by faith apart from the works of the law.
وانگهی، آیا خدا فقط خدای یهودیان است؟ مگر خدای غیریهودیان هم نیست؟ البته که هست. 29
Or is God the God of Jews only? Isn’t he the God of Gentiles also? Yes, of Gentiles also,
تنها یک خدا هست، و مردمان را تنها به‌واسطۀ ایمان عادل می‌سازد، خواه یهودی باشند و خواه غیریهودی. 30
since indeed there is one God who will justify the circumcised by faith and the uncircumcised through faith.
حال، اگر بر ایمان تأکید می‌گذاریم، آیا منظور این است که می‌توانیم شریعت را به دست فراموشی بسپاریم؟ مسلماً نه! در واقع، فقط زمانی شریعت را براستی به‌جا می‌آوریم که ایمان داشته باشیم. 31
Do we then nullify the law through faith? May it never be! No, we establish the law.

< رومیان 3 >