رومیان 3

1 پس یهودی بودن چه امتیازی دارد؟ آیا در رسم ختنه ارزشی نهفته است؟

WHAT then is the superiority of the Jew? or what is the advantage of circumcision?

2 بله، از هر جهت امتیازات بسیاری در اینها نهفته است! نخست اینکه احکام خدا به یهودیان به امانت سپرده شده است.

Much in every view: the principal one indeed is, that the oracles of God were entrusted to them.

3 اما اگر برخی از ایشان امین نبودند، چه باید گفت؟ آیا امین نبودن ایشان سبب می‌شود امین بودن خدا باطل گردد؟

For what if some were unbelievers? shall their unbelief render the faithfulness of God ineffectual?

4 البته که نه! حتی اگر همه دروغگو باشند، خدا راستگو است. همان‌گونه که در کتب مقدّس نوشته شده: «ثابت می‌کنی که در آنچه می‌گویی، راستگو هستی، و در محکمه، پیروز می‌شوی.»

God forbid: but let God be true, though every man were a liar; as it is written, “That thou mayest be acknowledged just in thy sayings, and overcome when thou art judged.”

5 اما ممکن است برخی بگویند که گناهکار بودن ما نتیجۀ خوبی دارد، زیرا کمک می‌کند تا انسان ببیند که خدا تا چه حد عادل است. پس آیا دور از انصاف نیست که ما را مجازات کند؟ (البته چنین استدلالی کاملاً انسانی است.)

But if our unrighteousness commend the righteousness of God, what shall we say? Is not God unrighteous in inflicting wrath? (I speak humanly).

6 البته که دور از انصاف نیست! در غیر این صورت، خدا با چه صلاحیتی می‌توانست دنیا را داوری کند؟

God forbid: for how then shall God judge the world?

7 اما باز کسی ممکن است بگوید: «اگر نادرستی من سبب می‌شود راستی خدا نمایان‌تر گردد و جلالش بیشتر دیده شود، چگونه می‌تواند مرا همچون یک گناهکار محکوم سازد؟»

For if the truth of God by my lying hath more abundantly contributed to his glory; why am I notwithstanding judged as a sinner?

8 بعضی نیز به ما تهمت می‌زنند و ادعا می‌کنند که ما می‌گوییم: «هر چقدر بیشتر گناه کنیم، نفع بیشتری حاصل می‌شود!» آنانی که چنین سخنانی می‌گویند، سزاوارند که محکوم گردند.

And why not admit, (as we are falsely reported of; and as some affirm we say, ) That we should do evil things, that good may come? whose condemnation is just.

9 پس چه نتیجه‌ای باید گرفت؟ آیا ما یهودیان بهتر از دیگرانیم؟ نه، به هیچ وجه! زیرا قبلاً نشان دادیم که همگان، چه یهودی و چه غیریهودی، تحت سلطۀ گناه قرار دارند.

What then? have we pre-eminence? Not at all: for we have before proved that both the Jews and Greeks are all under sin;

10 همان‌طور که در کتب مقدّس نوشته شده: «کسی عادل نیست، حتی یک نفر.

as it is written, “There is not a just person, no not one:

11 هیچ‌کس براستی دانا نیست؛ هیچ‌کس در جستجوی خدا نیست.

there is none that understandeth, there is none that seeketh after God.

12 همه گمراه شده‌اند؛ همه عاطل و باطل گردیده‌اند. نیکوکاری نیست، حتی یک نفر.»

All are turned aside together, they are become worthless; there is none that doeth good, there is not even one.

13 «گلویشان گوری است گشاده، زبانشان پر است از دروغ. زهر مار از لبانشان می‌چکد.»

Their throat is an open sepulchre; with their tongues they have spoken craftily; the poison of asps is under their lips:

14 «دهانشان آکنده از نفرین و تلخی است.»

whose mouth is full of cursing and bitterness:

15 «پاهایشان برای ریختن خون می‌شتابند.

their feet are swift to shed blood:

16 هرجا می‌روند ویرانی و فلاکت برجای می‌گذارند.

destruction and misery are in their ways.

17 آنها عاری از صلح و آرامش‌اند.»

And they have not known the way of peace:

18 «آنها هیچ ترسی از خدا ندارند.»

there is not the fear of God before their eyes.”

19 حال، می‌دانیم هرآنچه شریعت می‌گوید، به آنانی می‌گوید که خود را متعهد ساخته‌اند مطابق با آن عمل کنند، زیرا هدف شریعت این است که فرصت هر بهانه‌ای را از انسان‌ها بگیرد، و نشان دهد که تمام دنیا در حضور خدا تقصیرکارند.

Now we know that whatsoever things the law saith, it speaks to those who are under the law: that every mouth might be sealed up, and all the world become criminal before God.

20 زیرا هیچ‌کس نمی‌تواند با انجام احکام شریعت، در نظر خدا عادل شمرده شود. شریعت فقط نشان می‌دهد که تا چه حد گناهکاریم.

Wherefore by the works of the law shall no flesh be justified before God: for by the law is the knowledge of sin.

21 اما اکنون خدا راهی پیش پای ما قرار داده تا بدون انجام مطالبات شریعت، بتوانیم عادل شمرده شویم، راهی که در نوشته‌های موسی و انبیای یهود، وعدۀ آن داده شده است.

But now distinct from the law the righteousness of God is manifest, receiving testimony from the law and the prophets;

22 ما با ایمان آوردن به عیسی مسیح، عادل شمرده می‌شویم. این در مورد هر کس که ایمان بیاورد، صدق می‌کند. هیچ فرقی هم نمی‌کند که یهودی باشد یا غیریهودی،

the righteousness of God indeed by faith in Jesus Christ unto all and upon all that believe: for there is no difference:

23 زیرا همه گناه کرده‌اند و از معیارهای پرجلال خدا کوتاه می‌آیند.

for all have sinned, and come short of the glory of God;

24 با این حال، خدا با آن فیض خود که سزاوارش نیستیم، به‌رایگان اعلان می‌کند که عادل شمرده می‌شویم. او این کار را به‌واسطۀ عیسی مسیح انجام داد، آن هنگام که بهای آزادی ما را از مکافات گناهانمان پرداخت کرد.

justified freely by his grace through the redemption which is in Christ Jesus:

25 زیرا خدا عیسی را همچون قربانی کفاره‌کنندۀ گناه عرضه داشت. و حال، انسان وقتی ایمان می‌آورد که عیسی زندگی خود را قربانی کرد و خونش را ریخت، در حضور خدا عادل شمرده می‌شود. این قربانی نشان‌دهندۀ عدل و انصاف خدا است، زیرا او با صبر و بردباری تمام، از مجازات آنانی که در گذشته‌ها گناه می‌کردند، خودداری می‌کرده است،

whom God hath proposed as the propitiatory sacrifice through faith in his blood, in demonstration of his justice for the remission of past sins, through the patience of God;

26 به این دلیل که به آینده می‌نگریست و لطفی را که قصد داشت در زمان حاضر عملی سازد، شامل حال ایشان می‌فرمود. او با این عمل، عدالت خود را ثابت کرد، و اکنون آنانی را که به عیسی ایمان می‌آورند، عادل به شمار می‌آوَرَد.

for a demonstration of his justice at this present time: that he might be just, though justifying him who is of the faith of Jesus.

27 پس آیا می‌توانیم افتخار کنیم به اینکه کاری انجام داده‌ایم تا در پیشگاه خدا پذیرفته شویم؟ نه، زیرا تبرئۀ ما بر اساس اطاعت از شریعت نیست، بلکه بر اساس ایمان است.

Where then is boasting? It is excluded. By what law? of works? No: but by the law of faith.

28 بنابراین، ما به‌واسطۀ ایمان عادل شمرده شده‌ایم، نه به‌واسطۀ اطاعت از شریعت.

We conclude therefore that by faith a man is justified, without works of law.

29 وانگهی، آیا خدا فقط خدای یهودیان است؟ مگر خدای غیریهودیان هم نیست؟ البته که هست.

Is he the God of the Jews only, and is he not also of the Gentiles? Yes, verily, of the Gentiles also:

30 تنها یک خدا هست، و مردمان را تنها به‌واسطۀ ایمان عادل می‌سازد، خواه یهودی باشند و خواه غیریهودی.

since it is one God who will justify the circumcision by faith, and the uncircumcision through faith.

31 حال، اگر بر ایمان تأکید می‌گذاریم، آیا منظور این است که می‌توانیم شریعت را به دست فراموشی بسپاریم؟ مسلماً نه! در واقع، فقط زمانی شریعت را براستی به‌جا می‌آوریم که ایمان داشته باشیم.

Do we then abolish the law through faith? God forbid: but on the contrary, we give the law stability.