رومیان 14

1 کسی را که ایمانش ضعیف است، در جمع خود بپذیرید، و با او دربارۀ اموری که نظری قطعی در خصوص‌شان نیست، جرّ و بحث نکنید.

如果一个人还在犹豫是否应该相信上帝，接受他们，不要为个人观点争论不休。

2 برای مثال، ایمان یک شخص به او اجازه می‌دهد هر چیزی را بخورد، اما شخصی دیگر که وجدانش حساس است، فقط سبزیجات می‌خورد.

有的人可能相信他们什么都能吃，但信任更弱之人只吃蔬菜。

3 پس آنانی که خوردن چنین گوشتی را بلامانع می‌دانند، آنانی را که نمی‌خورند تحقیر نکنند؛ و آنانی که نمی‌خورند، از کسانی که می‌خورند ایراد نگیرند، زیرا خدا ایشان را نیز به فرزندی پذیرفته است.

什么都能吃的人不能小看吃素之人，吃素之人也不要批评什么都能吃之人——因为他们都可以被上帝所接纳。

4 آنان بندگان خدا هستند، نه بندگان شما؛ آنان فقط به خدا پاسخگو هستند، نه به شما. بنابراین، بگذارید خدا درستی یا نادرستی عقیده‌شان را به ایشان نشان دهد؛ و البته خدا قادر است کمکشان کند که راه صحیح را در پیش گیرند.

你有什么权力评判别人的仆人？只有他的主人能决定他们的对错。在主的帮助下，他们能够选择坚守良善正直。

5 بعضی نیز تصور می‌کنند که مسیحیان باید روزهای مقدّس یهودیان را به عنوان روزهای مخصوص عبادت خدا نگه دارند اما بعضی دیگر چنین کاری را بیهوده می‌دانند و معتقدند که همهٔ روزها به طور یکسان از آن خدا هستند. در مورد این گونه مسائل، هر کس باید برای خودش تصمیم بگیرد.

有些日子对你可能特别重要，但对其他人而言，每一天都没有差别。每个人都应该坚守自己的想法。

6 آنانی که در روزهایی خاص خداوند را عبادت می‌کنند، به منظور تکریم او چنین می‌کنند. آنان نیز که هر نوع غذایی را می‌خورند، به منظور تکریم خداوند چنین می‌کنند، زیرا پیش از خوردن، خدا را سپاس می‌گویند. و آنان نیز که از خوردن بعضی خوراکها پرهیز می‌کنند، می‌خواهند خداوند را خشنود سازند و خدا را سپاس می‌گویند.

有些人因主更注重特殊的日子； 有些人从不因主而忧虑吃什么，因为他们感谢上帝； 而那些不吃某些东西的人是为主而吃的，他们也感谢上帝。

7 به هر حال نباید فراموش کنیم که ما صاحب اختیار خود نیستیم و نمی‌توانیم هر طور که می‌خواهیم زندگی کنیم و یا هر طور که می‌خواهیم، بمیریم.

我们活着并非为自己，死亡也并非为自己。

8 چه در زندگی و چه در مرگ، ما از خداوند پیروی می‌کنیم و متعلق به او هستیم.

我们为主而活，为主而死——所以，无论生死，都是属于主。

9 مسیح نیز به همین منظور مرد و زنده شد تا بتواند هم در طول زندگی و هم در زمان مرگمان، خداوند و صاحب اختیار ما باشد.

基督也是因此死而复生——这也让他成为活人和死人的主。

10 بنابراین، چرا برادر یا خواهر خود را مورد قضاوت قرار می‌دهی؟ یا چرا با نظر تحقیر به او نگاه می‌کنی؟ به یاد داشته باشید که هر یک از ما باید به تنهایی در مقابل تخت داوری خدا بایستیم.

那么你又怎能批评其他信徒？你为什么要鄙视其他信徒？因为我们所有人都会站在上帝的审判台前。

11 زیرا نوشته شده است: «خداوند می‌گوید: به حیات خود قسم که هر زانویی در برابر من خم خواهد شد و هر زبانی مرا ستایش خواهد کرد.»

正如经文所说：“主说：‘我确认万众将在我面前跪拜，齐声唤我上帝，正如我宣告自己的永生。’”

12 بله، هر یک از ما باید به خدا حساب پس بدهیم.

所以每个人都应向上帝解释自己的所作所为。

13 پس، از محکوم ساختن یکدیگر دست بکشیم و در عوض، بکوشید رفتارتان به گونه‌ای باشد که باعث لغزش و افتادن ایمانداران دیگر نگردید.

我们不要彼此评判，而是要下定决心，不要在其他信徒的道路上设置障碍，不要让他们跌倒。

14 من خود، به سبب اختیاری که عیسای خداوند به من داده است، یقین دارم که خوردن هیچ خوراکی به خودی خود نادرست نیست. اما اگر کسی معتقد باشد که این کار اشتباه است، در این صورت، برای چنین شخصی نادرست است.

在主耶稣的劝说下，我确信从礼仪的角度而言，任何食物都是洁净的。

15 همچنین اگر می‌بینید که آنچه می‌خورید موجب آزردگی وجدان برادرتان می‌شود، باید از این کار دست بکشید، در غیر این صورت بر اساس محبت رفتار نمی‌کنید. اجازه ندهید خوردن شما باعث از بین رفتن ایمان کسی شود که مسیح در راه او جانش را فدا کرد.

如果你因食物问题而让其他信徒受到伤害，你的行为就无法体现爱。不要因为你选择吃下的食物，而去摧毁那些基督为之而死的人。

16 پس کاری نکنید که برای آن از شما ایراد بگیرند، حتی اگر آن کار به نظر خودتان درست باشد.

不要让你所做的善行被误传——

17 چون ملکوت خدا که هدف زندگی ما مسیحیان است، خوردن و نوشیدن نیست بلکه بهره‌مند شدن از نیکی و آرامش و شادی است که روح‌القدس عطا می‌فرماید.

因上帝之国并非关乎吃喝，而是关乎遵循正义生活，因圣灵带来平安和喜乐。

18 اگر مسیح را اینچنین خدمت کنید، باعث خشنودی خدا خواهید شد، و مورد تأیید دیگران نیز خواهید بود.

任何以这种方式侍奉基督之人，都会让上帝感到喜悦，获得他人的赞许。

19 پس هدف شما این باشد که با سایر ایمانداران در صلح و صفا به سر ببرید تا باعث تقویت ایمانشان گردید.

所以让我们追求和平之路，努力互相鼓舞。

20 برای یک تکه گوشت، کار خدا را خراب نکنید. باز تکرار می‌کنم، اشکالی در گوشت وجود ندارد، اما اگر خوردن آن باعث لغزش و سستی ایمان کسی شود، طبیعتاً این عمل گناه به حساب می‌آید.

不要因为食物争论不休，破坏上帝所做之事。万物皆洁净——错在因食物而冒犯别人。

21 کار درست این است که از خوردن گوشت یا نوشیدن شراب و یا هر کار دیگری که باعث آزردگی و لغزش دیگران می‌شود، پرهیز کنید.

最好不要做吃肉喝酒或是其他让信徒们跌倒的事情。

22 بنابراین، هر باوری که در خصوص این امور دارید، آن را بین خودتان و خدا نگاه دارید. خوشا به حال کسی که به خاطر انجام آنچه که درست می‌پندارد، خود را محکوم و سرزنش نکند.

你个人的信，那是你和上帝之间的事情。那些采用自己认为正确的方式行事之人，这时候不去谴责才是有福！

23 اما کسی که وجدانش از آنچه می‌کند ناراحت است، به هیچ وجه نباید به آن کار دست بزند، چون در این صورت مرتکب گناه شده است، زیرا وجدانش آن کار را گناه می‌داند. پس اگر قصد انجام کاری را دارید که آن را گناه می‌پندارید، آن را انجام ندهید، زیرا کاری که با وجدان ناراحت انجام شود، گناه است.

但如果你疑惑吃的食物是否对错，那就不应该吃，因为你无法确认它就是对的。你所做的任何事情如果缺乏坚定的信，便是罪。