رومیان 14

1 کسی را که ایمانش ضعیف است، در جمع خود بپذیرید، و با او دربارۀ اموری که نظری قطعی در خصوص‌شان نیست، جرّ و بحث نکنید.

ज़ै विश्वासे मां कमज़ोरे, तैस तुस कबूल केरा, पन तैस कुन कियेरू लोड़े ते कुन न लोड़े कियेरू तैस पुड़ बेंस केरनेरे लेइ नईं।

2 برای مثال، ایمان یک شخص به او اجازه می‌دهد هر چیزی را بخورد، اما شخصی دیگر که وجدانش حساس است، فقط سبزیجات می‌خورد.

किजोकि एक्की विश्वासे, कि सब किछ खानू जेइज़े, पन ज़ै विश्वासे मां कमज़ोरे, तै सिर्फ शागां खाते।

3 پس آنانی که خوردن چنین گوشتی را بلامانع می‌دانند، آنانی را که نمی‌خورند تحقیر نکنند؛ و آنانی که نمی‌خورند، از کسانی که می‌خورند ایراد نگیرند، زیرا خدا ایشان را نیز به فرزندی پذیرفته است.

सब किछ खाने बालो तैस पुड़ दोष न लाए ज़ै सब किछ न खाए, किजोकि परमेशरे तैना दुइये कबूल कियोरेन।

4 آنان بندگان خدا هستند، نه بندگان شما؛ آنان فقط به خدا پاسخگو هستند، نه به شما. بنابراین، بگذارید خدا درستی یا نادرستی عقیده‌شان را به ایشان نشان دهد؛ و البته خدا قادر است کمکشان کند که راه صحیح را در پیش گیرند.

तू कौन आस ज़ै होरेरे नौकरे पुड़ दोष लातस? तैनी खरू कियूं या बुरू इसेरो फैसलो तैसेरो मालिके केरेलो, बल्के तै कामयाब भोलो; किजोकि प्रभु तै इस काबल बनोरोए।

5 بعضی نیز تصور می‌کنند که مسیحیان باید روزهای مقدّس یهودیان را به عنوان روزهای مخصوص عبادت خدا نگه دارند اما بعضی دیگر چنین کاری را بیهوده می‌دانند و معتقدند که همهٔ روزها به طور یکسان از آن خدا هستند. در مورد این گونه مسائل، هر کس باید برای خودش تصمیم بگیرد.

एन्च़रे किछ लोक एक्की दिहाड़ी होरि करां बेधतां मन्तन, ते किछ सब दिहाड़े बराबर मन्तन, हर केन्ची इन याकीन कियेरू लोड़े कि ज़ैन तैना सोचतन तैन ठीके।

6 آنانی که در روزهایی خاص خداوند را عبادت می‌کنند، به منظور تکریم او چنین می‌کنند. آنان نیز که هر نوع غذایی را می‌خورند، به منظور تکریم خداوند چنین می‌کنند، زیرا پیش از خوردن، خدا را سپاس می‌گویند. و آنان نیز که از خوردن بعضی خوراکها پرهیز می‌کنند، می‌خواهند خداوند را خشنود سازند و خدا را سپاس می‌گویند.

ज़ै कोन्ची दिहाड़े मन्ते, तै प्रभुए इज़्ज़त देनेरे लेइ मन्ते। ज़ै सब किछ खाते, तै भी प्रभुए इज़्ज़त देनेरे लेइ खाते, किजोकि तै परमेशरेरू शुक्र केरते, ते ज़ै सब किछ न खाए, प्रभुएरे लेइ न खाए ते परमेशरेरू शुक्र केरते।

7 به هر حال نباید فراموش کنیم که ما صاحب اختیار خود نیستیم و نمی‌توانیم هر طور که می‌خواهیم زندگی کنیم و یا هر طور که می‌خواهیم، بمیریم.

किजोकि असन मरां कोई न अपने लेइ ज़ींते, ते न कोई अपने लेइ मरते।

8 چه در زندگی و چه در مرگ، ما از خداوند پیروی می‌کنیم و متعلق به او هستیم.

किजोकि अगर अस ज़ींतेम त, प्रभुएरे लेइ ज़ींतेम; ते अगर अस ज़ींम या मरम, अस प्रभुएरेम।

9 مسیح نیز به همین منظور مرد و زنده شد تا بتواند هم در طول زندگی و هم در زمان مرگمان، خداوند و صاحب اختیار ما باشد.

किजोकि मसीह एल्हेरेलेइ मरो ते ज़ींतो भी भोव, ताके मर्रोरे ते ज़ींतां दुइयां केरो प्रभु भोए।

10 بنابراین، چرا برادر یا خواهر خود را مورد قضاوت قرار می‌دهی؟ یا چرا با نظر تحقیر به او نگاه می‌کنی؟ به یاد داشته باشید که هر یک از ما باید به تنهایی در مقابل تخت داوری خدا بایستیم.

तू अपने विश्वासी ढ्लाए पुड़ किजो दोष लातस? या तू फिरी किजो अपने विश्वासी ढ्लाए घटिया समझ़तस? अस सब परमेशरेरे आदालतरे तखतेरे सामने खड़े भोनेम।

11 زیرا نوشته شده است: «خداوند می‌گوید: به حیات خود قسم که هر زانویی در برابر من خم خواهد شد و هر زبانی مرا ستایش خواهد کرد.»

ज़ेन्च़रे पवित्रशास्त्रे मां लिखोरूए, कि प्रभु ज़ोते, “अवं एप्पू तुसन सेइं वादो केरताईं, हर कोई मीं कां ज़ैधू टिकेलो, ते हर अक ज़िभ परमेशरेरी इकरार केरेली।”

12 بله، هر یک از ما باید به خدا حساب پس بدهیم.

ते असन मरां हर केन्ची अपने-अपने कम्मां केरो लेखो परमेशरे देलो पेनोए।

13 پس، از محکوم ساختن یکدیگر دست بکشیم و در عوض، بکوشید رفتارتان به گونه‌ای باشد که باعث لغزش و افتادن ایمانداران دیگر نگردید.

एल्हेरेलेइ अग्रोवं जो अस एक्की होरि पुड़ दोष न लाम, पन तुस एने थापा, कि कोई भी तुश्शे वजाई सेइं तुश्शो विश्वासी ढ्ला या बेइन पाप न केरे।

14 من خود، به سبب اختیاری که عیسای خداوند به من داده است، یقین دارم که خوردن هیچ خوراکی به خودی خود نادرست نیست. اما اگر کسی معتقد باشد که این کار اشتباه است، در این صورت، برای چنین شخصی نادرست است.

अवं ज़ानताईं, ते प्रभु यीशुएरे तरफां मीं पक्कू याकीन भोवं, कि कोई खानेरी चीज़ अपने आपे सेइं अशुद्ध नईं, पन ज़ै तैस अशुद्ध समझ़ते, तैसेरेलेइ अशुद्ध आए।

15 همچنین اگر می‌بینید که آنچه می‌خورید موجب آزردگی وجدان برادرتان می‌شود، باید از این کار دست بکشید، در غیر این صورت بر اساس محبت رفتار نمی‌کنید. اجازه ندهید خوردن شما باعث از بین رفتن ایمان کسی شود که مسیح در راه او جانش را فدا کرد.

अगर तेरो विश्वासी ढ्लाए या बेइन तेरे खाने सेइं दुःख पुज़े ते तै अग्रोवं जो परमेशरे पुड़ विश्वास केरनो शारे, त फिरी तू प्यारेरे रीति पुड़ न च़लस, एरी चीज़ां न खा। ज़ेसेरे लेइ मसीह मरो ते तू अपने खाने सेइं तैस नाश न केर।

16 پس کاری نکنید که برای آن از شما ایراد بگیرند، حتی اگر آن کار به نظر خودتان درست باشد.

एल्हेरेलेइ ज़ैन कम तुश्शे लेइ रोड़ू आए ते जेइज़े, तैसेरे बारे मां होरन तुहीन केरनेरो मौको न दे।

17 چون ملکوت خدا که هدف زندگی ما مسیحیان است، خوردن و نوشیدن نیست بلکه بهره‌مند شدن از نیکی و آرامش و شادی است که روح‌القدس عطا می‌فرماید.

किजोकि परमेशरेरे राज़्ज़े मां खानू पीनू माईने न रख्खे; माईने रखते धार्मिकतारी ज़िन्दगी ज़ींनी ते मेल मलाप, ते आनन्द तै आए ज़ै पवित्र आत्मा देते।

18 اگر مسیح را اینچنین خدمت کنید، باعث خشنودی خدا خواهید شد، و مورد تأیید دیگران نیز خواهید بود.

ज़ै कोई इस रीति सेइं मसीहेरी सेवा केरते, तैस सेइं परमेशरे खुश भोते, ते मैन्हु भी तैसेरे बारे मां रोड़ू ज़ोतन।

19 پس هدف شما این باشد که با سایر ایمانداران در صلح و صفا به سر ببرید تا باعث تقویت ایمانشان گردید.

एल्हेरेलेइ असेईं तैना कम्मां कियोरां लोड़न ज़ैन सेइं लोक मेल मिलापे सेइं रेइ बटन, ते एक्की होरि विश्वासे मां मज़बूत केरम।

20 برای یک تکه گوشت، کار خدا را خراب نکنید. باز تکرار می‌کنم، اشکالی در گوشت وجود ندارد، اما اگر خوردن آن باعث لغزش و سستی ایمان کسی شود، طبیعتاً این عمل گناه به حساب می‌آید.

तुस ज़ेरू खानू चातथ तैसेरे वजाई सेइं परमेशरेरू कम न बगाड़ा। सब किछ शुद्ध त आए, पन तुश्शे खाने सेइं अगर होरो कोई मैन्हु परमेशरे पुड़ विश्वास केरनो शारे त तैसेरेलेइ बुरू आए।

21 کار درست این است که از خوردن گوشت یا نوشیدن شراب و یا هر کار دیگری که باعث آزردگی و لغزش دیگران می‌شود، پرهیز کنید.

रोड़ू त इन्ने, कि तू न मास खास, ते न शराब पीस, ज़ेसेरे वजाई सेइं तेरे ढ्ला या बेइन पाप केरे।

22 بنابراین، هر باوری که در خصوص این امور دارید، آن را بین خودتان و خدا نگاه دارید. خوشا به حال کسی که به خاطر انجام آنچه که درست می‌پندارد، خود را محکوم و سرزنش نکند.

तेरो इन चीज़ां केरे बारे मां ज़ै विश्वासे, तै तेरे ते परमेशरेरे दरमियाने मां आए, धने तैए, ज़ै तैस गल्ली मां, ज़ै तै ठीक समझ़े, अपने आपे दोषी न ठहराए।

23 اما کسی که وجدانش از آنچه می‌کند ناراحت است، به هیچ وجه نباید به آن کار دست بزند، چون در این صورت مرتکب گناه شده است، زیرا وجدانش آن کار را گناه می‌داند. پس اگر قصد انجام کاری را دارید که آن را گناه می‌پندارید، آن را انجام ندهید، زیرا کاری که با وجدان ناراحت انجام شود، گناه است.

पन ज़ै शक केरतां खाते, तै सज़ारे काबल भोइ जेव, किजोकि तै विश्वासे सेइं न खाए, ते ज़ैन किछ केरस ते विश्वास केरस कि एन ठीक नईं त तू पाप केरतस।