< رومیان 12 >

پس ای برادران و خواهران عزیز، در مقابل این لطف و رحمت خدا، التماس می‌کنم که بدن خود را به خدا تقدیم کنید. بگذارید بدنتان قربانی زنده و مقدّس باشد، آن نوع قربانی که مورد پسند خداست. راه و روش پرستش خدا براستی همین است. 1
And so, I beg you, brothers, by the mercy of God, that you offer your bodies as a living sacrifice, holy and pleasing to God, with the subservience of your mind.
رفتار و کردار و شیوهٔ زندگی مردم دنیا را تقلید نکنید، بلکه بگذارید خدا افکار و طرز فکرتان را دگرگون کند تا به انسانی جدید تبدیل شوید. آنگاه قادر خواهید شد ارادهٔ خدا را درک کرده، آنچه را که خوب و کامل و مورد پسند اوست، کشف کنید. (aiōn g165) 2
And do not choose to be conformed to this age, but instead choose to be reformed in the newness of your mind, so that you may demonstrate what is the will of God: what is good, and what is well-pleasing, and what is perfect. (aiōn g165)
به عنوان پیام‌آور خدا، از جانب او شما را نصیحت می‌کنم که خود را بزرگتر از آنچه که هستید به حساب نیاورید، بلکه دربارهٔ خود واقع‌بینانه قضاوت کنید و خود را با آن مقدار ایمانی بسنجید که خدا به شما عطا کرده است. 3
For I say, through the grace that has been given to me, to all who are among you: Taste no more than it is necessary to taste, but taste unto sobriety and just as God has distributed a share of the faith to each one.
درست همان‌طور که بدن ما از اعضای گوناگون تشکیل شده، و هر عضوی وظیفۀ خاصی دارد، 4
For just as, within one body, we have many parts, though all the parts do not have the same role,
بدن مسیح یعنی کلیسا نیز اعضای گوناگون دارد؛ و ما که بسیاریم اعضای بدن او را تشکیل می‌دهیم، و به یکدیگر تعلق داریم. 5
so also we, being many, are one body in Christ, and each one is a part, the one of the other.
خدا برحسب فیض خود، به هر یک از ما عطای خاصی بخشیده است تا وظایف خاصی را انجام دهیم. اگر خدا به شما عطای نبوّت کردن داده است، به فراخور ایمان خود نبوّت کنید. 6
And we each have different gifts, according to the grace that has been given to us: whether prophecy, in agreement with the reasonableness of faith;
اگر عطای شما، خدمت کردن به دیگران است، این کار را به طرز شایسته انجام دهید. اگر عطای تعلیم دادن دارید، خوب تعلیم بدهید. 7
or ministry, in ministering; or he who teaches, in doctrine;
اگر عطای شما تشویق است، دیگران را تشویق کنید. اگر عطایتان کمک به نیازمندان است، با سخاوتمندی چنین کنید. اگر خدا توانایی مدیریت عطا کرده است، این مسئولیت را جدی بگیرید. آنانی که عطای تسلی دادن به افسردگان را دارند، بگذار با رغبت و روحیهٔ مسیحی، این خدمت را انجام دهند. 8
he who exhorts, in exhortation; he who gives, in simplicity; he who governs, in solicitude; he who shows mercy, in cheerfulness.
تظاهر به محبت نکنید، بلکه محبتتان صادقانه باشد. از هر بدی اجتناب کنید؛ به نیکویی بپیوندید. 9
Let love be without falseness: hating evil, clinging to what is good,
یکدیگر را همچون برادران مسیحی، به شدت دوست بدارید. هر یک از شما دیگری را بیشتر از خود احترام کند. 10
loving one another with fraternal charity, surpassing one another in honor:
در خدمت به خداوند تنبلی و سستی به خود راه ندهید، بلکه با شور و شوق روحانی او را خدمت کنید. 11
in solicitude, not lazy; in spirit, fervent; serving the Lord;
در امیدی که دارید شاد باشید، در سختی‌ها صبور باشید و همیشه دعا کنید. 12
in hope, rejoicing; in tribulation, enduring; in prayer, ever-willing;
در رفع نیازهای برادران مسیحی خود، کوشا باشید. درِ خانهٔ شما همیشه به روی میهمان باز باشد. 13
in the difficulties of the saints, sharing; in hospitality, attentive.
اگر کسی شما را به سبب مسیحی بودن، مورد جفا و آزار قرار داد، او را نفرین نکنید، بلکه دعا کنید که خدا او را مورد لطف خود قرار دهد. 14
Bless those who are persecuting you: bless, and do not curse.
اگر کسی شاد باشد، با او شادی کنید؛ و اگر کسی غمگین باشد، در غم او شریک شوید. 15
Rejoice with those who are rejoicing. Weep with those who are weeping.
برای یکدیگر ارزش برابر قائل شوید. مغرور نباشید و از معاشرت با کسانی که از طبقات محروم جامعه هستند خودداری نکنید و خود را از دیگران برتر نشمارید. 16
Be of the same mind toward one another: not savoring what is exalted, but consenting in humility. Do not choose to seem wise to yourself.
هرگز به عوض بدی، بدی نکنید. طوری رفتار کنید که همه بتوانند ببینند که شما در کارهایتان صادق و درستکار می‌باشید. 17
Render to no one harm for harm. Provide good things, not only in the sight of God, but also in the sight of all men.
با هیچ‌کس جر و بحث نکنید. تا آنجا که ممکن است با مردم در صلح و صفا به سر برید. 18
If it is possible, in so far as you are able, be at peace with all men.
دوستان عزیز، هرگز از کسی انتقام نگیرید، بلکه آن را به خشم عادلانۀ خدا واگذار کنید، زیرا در کتب مقدّس نوشته شده: «خداوند می‌فرماید: انتقام و جزا از آنِ من است.» 19
Do not defend yourselves, dearest ones. Instead, step aside from wrath. For it is written: “Vengeance is mine. I shall give retribution, says the Lord.”
پس، «اگر دشمن تو گرسنه است به او غذا بده و اگر تشنه است به او آب بنوشان. با این عملت، اخگرهای شرم بر سرش خواهی انباشت.» 20
So if an enemy is hungry, feed him; if he is thirsty, give him a drink. For in doing so, you will heap burning coals upon his head.
اجازه ندهید بدی بر شما چیره شود، بلکه با نیکی کردن، بدی را مغلوب سازید. 21
Do not allow evil to prevail, instead prevail over evil by means of goodness.

< رومیان 12 >