رومیان 10

1 برادران عزیز، آرزوی قلبی و دعای من برای یهودیان این است که ایشان نجات یابند.

Meus irmãos e minhas irmãs, o desejo do meu coração, minha oração para Deus é pela salvação do povo de Israel!

2 من می‌دانم که آنان در دل خود چه غیرت و احترامی برای خدا دارند، اما این غیرت از روی درک و شناخت صحیح نیست.

Eu sou testemunha de sua dedicação apaixonada a Deus, mas isso não é o resultado de conhecer a Deus como ele realmente é.

3 زیرا ایشان راهی را که خدا برای انسان در نظر گرفته تا توسط آن مقبول خدا شود، درک نمی‌کنند. با رد کردن راه خدا آنها از راه خودشان که همانا حفظ شریعت است خواستند مقبول خدا شوند.

Eles não entendem como Deus nos torna justos diante dele e, assim, tentam se tornar justos à maneira deles. Eles se recusam aceitar a maneira como Deus nos torna pessoas justas.

4 زیرا مسیح پایان شریعت است. در نتیجه همۀ کسانی که به او ایمان آورند مقبول خدا می‌شوند.

Pois Cristo é o cumprimento da lei. Todos aqueles que creem nele se tornam justos.

5 زیرا موسی دربارۀ عادل شدن از راه شریعت، چنین می‌نویسد: «از طریق اطاعت از احکام شریعت است که شخص از حیات برخوردار می‌شود.»

Moisés escreveu: “Quem fizer o que é certo, ao obedecer à lei, viverá.”

6 اما راه ایمان که انسان را مقبول خدا می‌سازد، می‌گوید: «در دل خود مگو که”چه کسی به آسمان بالا خواهد رفت؟“(به این منظور که مسیح را به پایین، به زمین بیاورد).

Mas, a atitude de se fazer o que é certo, que surge da fé, diz assim: “Não pergunte: Quem subirá ao céu?, isto é, para trazer Cristo do céu,”

7 و نیز نگو”چه کسی به ژرفاها پایین خواهد رفت؟“(به این منظور که مسیح را به زندگی بازگردانَد).» (Abyssos g12)

e nem diga: “‘Quem descerá ao mundo dos mortos?’, isto é, para ressuscitar Cristo.” (Abyssos g12)

8 اما چه می‌گوید؟ «این کلام به شما بسیار نزدیک است؛ آن در دهان و در دل شماست.» و این درست همان کلام ایمان است که ما آن را وعظ می‌کنیم.

O que as Sagradas Escrituras realmente dizem é: “A mensagem está muito próxima de você, na sua boca e na sua mente.” Na verdade, essa mensagem se baseia na fé que anunciamos.

9 در واقع، اگر انسان با زبان خود نزد دیگران اقرار کند که عیسی مسیح خداوند اوست و در قلب خود نیز ایمان داشته باشد که خدا او را پس از مرگ زنده کرد، نجات خواهد یافت.

Pois se você declara que aceita Jesus como Senhor e crê que Deus o ressuscitou dos mortos, então, você será salvo.

10 زیرا شخص در دل خود ایمان می‌آوَرَد و عادل شمرده می‌شود، و با زبان ایمان خود را اقرار می‌کند و نجات می‌یابد.

A sua fé em Deus o torna justo e, ao declarar que aceita Deus, você está salvo.

11 کتب مقدّس نیز می‌فرماید: «هر که به او توکل کند، هرگز سرافکنده نخواهد شد.»

Como as Sagradas Escrituras nos dizem: “Aqueles que creem nele não se desapontarão.”

12 در این زمینه، یهود و غیریهود یکسانند، زیرا همه دارای یک خداوند هستند، خداوندی که گنجینه‌های عظیم خود را در اختیار همهٔ آنانی می‌گذارد که طالب و تشنهٔ او هستند.

Não há diferença entre judeus e gregos, pois o mesmo Deus é o Senhor de todos, e esse Deus dá generosamente a todos que lhe pedem.

13 زیرا «هر که نام خداوند را بخواند نجات خواهد یافت».

Pois “todos os que pedem em nome do Senhor serão salvos.”

14 اما چگونه مردم نام کسی را بخوانند که به او ایمان ندارند؛ و چگونه ایمان بیاورند، در حالی که راجع به او چیزی نشنیده‌اند؟ و چگونه بشنوند، اگر کسی مژدهٔ انجیل را به ایشان اعلام نکند؟

Mas, como as pessoas podem pedir a alguém em quem elas não creem? Como podem crer em alguém de quem elas não ouviram falar? Como elas podem ouvir, a menos que lhes falem a respeito?

15 و چگونه بروند و اعلام کنند، اگر کسی ایشان را نفرستد؟ نوشته شده: «چه زیباست پاهای کسانی که بشارت می‌آورند.»

Como elas podem sair e anunciar a mensagem, a não ser que sejam enviadas? As Sagradas Escrituras assim dizem: “Aqueles que vêm trazendo as boas novas são verdadeiramente bem-vindos!”

16 اما همۀ اسرائیلی‌ها این مژده را نپذیرفتند. زیرا اشعیای نبی می‌فرماید: «خداوندا، چه کسی پیام ما را باور کرده است؟»

Mas, nem todos aceitaram as boas novas. Como Isaías pergunta: “Senhor, quem creu nas boas novas que ouviu de nós?”

17 پس ایمان از شنیدن حاصل می‌شود، از شنیدن مژده در مورد مسیح.

A fé em Deus surge de se ouvir, de se ouvir a mensagem de Cristo.

18 اما می‌پرسم: آیا قوم اسرائیل نشنیدند؟ البته که شنیده‌اند: «پیامشان به سراسر زمین منتشر گردیده، و کلامشان تا به کرانهای جهان رسیده.»

Não é que eles não tenham ouvido. É justamente o oposto: “As vozes daqueles que falam por Deus são ouvidas em todo o mundo, e a sua mensagem se espalhou por todos os cantos da terra.”

19 باز می‌پرسم: آیا قوم اسرائیل واقعاً درک کردند؟ بله، درک کردند، زیرا حتی در روزگار موسی، خدا فرمود: «شما با پرستش خدایان بیگانه و باطل، خشم و غیرت مرا برانگیختید، من نیز شما را با قومهای بیگانه و باطل به خشم و غیرت می‌آورم.»

Então, eu lhes pergunto: “O povo de Israel não sabia disso?” Primeiro Moisés disse: “Eu deixarei vocês com ciúmes, ao usar um povo que não é nem mesmo uma nação, eu os deixarei zangados ao usar os não-judeus sem juízo.”

20 بعدها اشعیا با جسارت بیشتری، از قول خدا فرمود: «مردمانی که در جستجوی من نبودند، مرا یافتند، و به آنانی که مرا نمی‌جستند، خود را آشکار ساختم.»

Então, Isaías disse isso de uma forma até mais dura: “Pessoas que nem me buscavam descobriram-me. Eu me revelei para aqueles que nem mesmo perguntavam por mim.”

21 اما دربارۀ قوم اسرائیل می‌فرماید: «تمام روز دستهای خود را به سوی ایشان دراز کردم، به سوی قومی نافرمان و لجباز.»

Como Deus disse em relação ao povo de Israel: “O tempo todo estendi as minhas mãos a um povo desobediente e inflexível.”