رومیان 10

1 برادران عزیز، آرزوی قلبی و دعای من برای یهودیان این است که ایشان نجات یابند.

Brethren my hertes desyre and prayer to God for Israel is that they might be saved.

2 من می‌دانم که آنان در دل خود چه غیرت و احترامی برای خدا دارند، اما این غیرت از روی درک و شناخت صحیح نیست.

For I beare them recorde that they have a fervet mynde to God warde but not accordinge to knowledge.

3 زیرا ایشان راهی را که خدا برای انسان در نظر گرفته تا توسط آن مقبول خدا شود، درک نمی‌کنند. با رد کردن راه خدا آنها از راه خودشان که همانا حفظ شریعت است خواستند مقبول خدا شوند.

For they are ignoraut of the rightewesnes which is alowed before God and goo about to stablisshe their awne rightewesnes and therfore are not obedient vnto the rightewesnes which is of valew before God.

4 زیرا مسیح پایان شریعت است. در نتیجه همۀ کسانی که به او ایمان آورند مقبول خدا می‌شوند.

For Christ is the ende of the lawe to iustifie all that beleve.

5 زیرا موسی دربارۀ عادل شدن از راه شریعت، چنین می‌نویسد: «از طریق اطاعت از احکام شریعت است که شخص از حیات برخوردار می‌شود.»

Moses describeth the rightewesnes which cometh of ye lawe howe that the man which doth the thinges of the lawe shall lyve therin.

6 اما راه ایمان که انسان را مقبول خدا می‌سازد، می‌گوید: «در دل خود مگو که”چه کسی به آسمان بالا خواهد رفت؟“(به این منظور که مسیح را به پایین، به زمین بیاورد).

But ye rightewesnes which cometh of fayth speaketh on this wyse. Saye not in thyne hert who shall ascende into heven? (that is nothinge els then to fetch Christ doune)

7 و نیز نگو”چه کسی به ژرفاها پایین خواهد رفت؟“(به این منظور که مسیح را به زندگی بازگردانَد).» (Abyssos g12)

Other who shall descende into the depe? (that is nothinge els but to fetch vp Christ from deeth) (Abyssos g12)

8 اما چه می‌گوید؟ «این کلام به شما بسیار نزدیک است؛ آن در دهان و در دل شماست.» و این درست همان کلام ایمان است که ما آن را وعظ می‌کنیم.

But what sayth the scripture? The worde is nye the even in thy mouth and in thyn herte. This worde is the worde of fayth which we preache.

9 در واقع، اگر انسان با زبان خود نزد دیگران اقرار کند که عیسی مسیح خداوند اوست و در قلب خود نیز ایمان داشته باشد که خدا او را پس از مرگ زنده کرد، نجات خواهد یافت.

For yf thou shalt knowledge wt thy mouth that Iesus is the lorde and shalt beleve with thyn hert that God raysed him up from deeth thou shalt be safe.

10 زیرا شخص در دل خود ایمان می‌آوَرَد و عادل شمرده می‌شود، و با زبان ایمان خود را اقرار می‌کند و نجات می‌یابد.

For the belefe of the hert iustifieth: and to knowledge with the mouth maketh a man safe.

11 کتب مقدّس نیز می‌فرماید: «هر که به او توکل کند، هرگز سرافکنده نخواهد شد.»

For the scripture sayth: whosoever beleveth on him shall not be ashamed.

12 در این زمینه، یهود و غیریهود یکسانند، زیرا همه دارای یک خداوند هستند، خداوندی که گنجینه‌های عظیم خود را در اختیار همهٔ آنانی می‌گذارد که طالب و تشنهٔ او هستند.

Ther is no difference bitwene the Iewe and the gentyll. For one is Lorde of all which is ryche vnto all that call on him.

13 زیرا «هر که نام خداوند را بخواند نجات خواهد یافت».

For whosoever shall call on the name of the lorde shalbe safe.

14 اما چگونه مردم نام کسی را بخوانند که به او ایمان ندارند؛ و چگونه ایمان بیاورند، در حالی که راجع به او چیزی نشنیده‌اند؟ و چگونه بشنوند، اگر کسی مژدهٔ انجیل را به ایشان اعلام نکند؟

But how shall they call on him on who they beleved not? how shall they beleve on him of whom they have not herde? how shall they heare with out a preacher?

15 و چگونه بروند و اعلام کنند، اگر کسی ایشان را نفرستد؟ نوشته شده: «چه زیباست پاهای کسانی که بشارت می‌آورند.»

And how shall they preach except they be sent? As it is written: how beautifull are the fete of them which bringe glad tydynges of peace and bringe glad tydynges of good thinges.

16 اما همۀ اسرائیلی‌ها این مژده را نپذیرفتند. زیرا اشعیای نبی می‌فرماید: «خداوندا، چه کسی پیام ما را باور کرده است؟»

But they have not all obeyed to ye gospell. For Esaias sayth: Lorde who shall beleve oure sayinges?

17 پس ایمان از شنیدن حاصل می‌شود، از شنیدن مژده در مورد مسیح.

So then fayth cometh by hearynge and hearynge cometh by the worde of God.

18 اما می‌پرسم: آیا قوم اسرائیل نشنیدند؟ البته که شنیده‌اند: «پیامشان به سراسر زمین منتشر گردیده، و کلامشان تا به کرانهای جهان رسیده.»

But I axe: have they not herde? No dout their sounde went out into all londes: and their wordes in to the endes of the worlde.

19 باز می‌پرسم: آیا قوم اسرائیل واقعاً درک کردند؟ بله، درک کردند، زیرا حتی در روزگار موسی، خدا فرمود: «شما با پرستش خدایان بیگانه و باطل، خشم و غیرت مرا برانگیختید، من نیز شما را با قومهای بیگانه و باطل به خشم و غیرت می‌آورم.»

But I demaunde whether Israel dyd knowe or not? Fyrst Moses sayth: I will provoke you for to envy by the that are no people and by a folisshe nacion I will anger you.

20 بعدها اشعیا با جسارت بیشتری، از قول خدا فرمود: «مردمانی که در جستجوی من نبودند، مرا یافتند، و به آنانی که مرا نمی‌جستند، خود را آشکار ساختم.»

Esaias after that is bolde and sayth. I am founde of the that sought me not and have appered to them that axed not after me.

21 اما دربارۀ قوم اسرائیل می‌فرماید: «تمام روز دستهای خود را به سوی ایشان دراز کردم، به سوی قومی نافرمان و لجباز.»

And agaynst Israel he sayth: All daye longe have I stretched forth my hondes vnto a people yt beleveth not but speaketh agaynst me.