< رومیان 10 >
برادران عزیز، آرزوی قلبی و دعای من برای یهودیان این است که ایشان نجات یابند. | 1 |
Brethren, my heart’s desire and prayer to God for Israel is, that they may be saved.
من میدانم که آنان در دل خود چه غیرت و احترامی برای خدا دارند، اما این غیرت از روی درک و شناخت صحیح نیست. | 2 |
For I testify for them, that they have a zeal for God, but not according to knowledge.
زیرا ایشان راهی را که خدا برای انسان در نظر گرفته تا توسط آن مقبول خدا شود، درک نمیکنند. با رد کردن راه خدا آنها از راه خودشان که همانا حفظ شریعت است خواستند مقبول خدا شوند. | 3 |
For being ignorant of God’s righteousness, and seeking to establish their own plan of justification, they have not submitted to the righteousness of God.
زیرا مسیح پایان شریعت است. در نتیجه همۀ کسانی که به او ایمان آورند مقبول خدا میشوند. | 4 |
For Christ is the end of the law for justification, to every one that believes.
زیرا موسی دربارۀ عادل شدن از راه شریعت، چنین مینویسد: «از طریق اطاعت از احکام شریعت است که شخص از حیات برخوردار میشود.» | 5 |
For Moses describes the justification which is by the law: That the man who does these things shall live by them.
اما راه ایمان که انسان را مقبول خدا میسازد، میگوید: «در دل خود مگو که”چه کسی به آسمان بالا خواهد رفت؟“(به این منظور که مسیح را به پایین، به زمین بیاورد). | 6 |
But the justification by faith speaks thus: Say not in your heart, Who shall ascend into heaven? that is, to bring Christ down;
و نیز نگو”چه کسی به ژرفاها پایین خواهد رفت؟“(به این منظور که مسیح را به زندگی بازگردانَد).» (Abyssos ) | 7 |
or, Who shall descend into the abyss? that is, to bring Christ again from the dead. (Abyssos )
اما چه میگوید؟ «این کلام به شما بسیار نزدیک است؛ آن در دهان و در دل شماست.» و این درست همان کلام ایمان است که ما آن را وعظ میکنیم. | 8 |
But what says it? The word is near you, in your mouth and in your heart; that is, the word of faith which we preach;
در واقع، اگر انسان با زبان خود نزد دیگران اقرار کند که عیسی مسیح خداوند اوست و در قلب خود نیز ایمان داشته باشد که خدا او را پس از مرگ زنده کرد، نجات خواهد یافت. | 9 |
that if you will confess with your mouth, that Jesus is Lord, and will believe in your heart that God has raised him from the dead, you shall be saved.
زیرا شخص در دل خود ایمان میآوَرَد و عادل شمرده میشود، و با زبان ایمان خود را اقرار میکند و نجات مییابد. | 10 |
For with the heart we believe, in order to justification; and with the mouth we make confession, it order to salvation.
کتب مقدّس نیز میفرماید: «هر که به او توکل کند، هرگز سرافکنده نخواهد شد.» | 11 |
For the scripture says: He that believes on him shall not be ashamed.
در این زمینه، یهود و غیریهود یکسانند، زیرا همه دارای یک خداوند هستند، خداوندی که گنجینههای عظیم خود را در اختیار همهٔ آنانی میگذارد که طالب و تشنهٔ او هستند. | 12 |
For there is no difference between the Jew and the Greek; for the same Lord of all is rich to all that call on him:
زیرا «هر که نام خداوند را بخواند نجات خواهد یافت». | 13 |
For every one that calls on the name of the Lord shall be saved.
اما چگونه مردم نام کسی را بخوانند که به او ایمان ندارند؛ و چگونه ایمان بیاورند، در حالی که راجع به او چیزی نشنیدهاند؟ و چگونه بشنوند، اگر کسی مژدهٔ انجیل را به ایشان اعلام نکند؟ | 14 |
How, then, shall they call on him in whom they have not believed? And how shall they believe in him of whom they have not heard? And how shall they hear without a preacher?
و چگونه بروند و اعلام کنند، اگر کسی ایشان را نفرستد؟ نوشته شده: «چه زیباست پاهای کسانی که بشارت میآورند.» | 15 |
And how shall they preach, unless they be sent? As it is written: How beautiful are the feet of those who preach the gospel of peace, who bring joyous news of good things!
اما همۀ اسرائیلیها این مژده را نپذیرفتند. زیرا اشعیای نبی میفرماید: «خداوندا، چه کسی پیام ما را باور کرده است؟» | 16 |
But they have not all obeyed the gospel; for Isaiah says: Lord, who has believed our report?
پس ایمان از شنیدن حاصل میشود، از شنیدن مژده در مورد مسیح. | 17 |
So, then, faith comes by hearing, and hearing by the word of God.
اما میپرسم: آیا قوم اسرائیل نشنیدند؟ البته که شنیدهاند: «پیامشان به سراسر زمین منتشر گردیده، و کلامشان تا به کرانهای جهان رسیده.» | 18 |
But I say: Have they not heard? Yes, verily; their voice has gone forth into all the earth: and their words to the ends of the world.
باز میپرسم: آیا قوم اسرائیل واقعاً درک کردند؟ بله، درک کردند، زیرا حتی در روزگار موسی، خدا فرمود: «شما با پرستش خدایان بیگانه و باطل، خشم و غیرت مرا برانگیختید، من نیز شما را با قومهای بیگانه و باطل به خشم و غیرت میآورم.» | 19 |
But I say: Did not Israel know? First, Moses says: I will excite you to jealousy by that which is no nation; and by a foolish nation I will provoke you to wrath.
بعدها اشعیا با جسارت بیشتری، از قول خدا فرمود: «مردمانی که در جستجوی من نبودند، مرا یافتند، و به آنانی که مرا نمیجستند، خود را آشکار ساختم.» | 20 |
But Isaiah is very bold, and says: I was found by them that sought me not: I was made manifest to them that asked not after me.
اما دربارۀ قوم اسرائیل میفرماید: «تمام روز دستهای خود را به سوی ایشان دراز کردم، به سوی قومی نافرمان و لجباز.» | 21 |
But with respect to Israel, he says: All day long have I stretched out my hands to a disobedient and contradicting people.