< مکاشفه 6 >

همچنانکه محو تماشا بودم، برّه نخستین مهر از آن هفت مُهر را گشود. ناگاه یکی از آن چهار موجود زنده، با صدایی همچون غرش رعد گفت: «بیا!» 1
Titia moi saise jitia Mer pora etu sat-ta chihna khuli se, aru moi hunise ekjon charta janwar majot pora dangor bhijili laga awaj nisena pora koise, “Ahibi!”
نگاه کردم و اسبی سفید دیدم. سوار بر اسب، کسی را دیدم که کمانی در دست و تاجی بر سر داشت. او اسب را به جلو می‌راند تا در نبردهای بسیار، پیروز شود و فاتح جنگ باشد. 2
Titia moi saise aru ta te ekta boga ghora thakise! Aru etu uporte bohi thaka ekjon pora dhanush nisena dhori thakise, aru Taike ekta mukut dikene thakise. Tai ekta jiti luwa manu nisena jiti bole jaise.
سپس برّه مهر دوم را باز کرد. آنگاه شنیدم که موجود زندهٔ دوم گفت: «بیا!» 3
Jitia Mer pora dusra chihna to khuli se, moi hunise dusra jinda thaka janwar pora koise, “Ahibi!”
این بار، اسبی سرخ پدیدار شد. به سوار آن شمشیری بزرگ و اقتدار داده شده بود تا صلح و سلامتی را از زمین بردارد. در نتیجه، جنگ و خونریزی در همه جا آغاز شد. 4
Titia aru ekta ghora ulaikene ahise- jui nisena lal juli thaka ekta. Aru etu uporte bohi thaka ke prithibi pora shanti uthai loi jabole nimite takot dise, etu pora manu khan ekjon-ekjon ke morai dibole nimite. Etu ghora chola ke dangor ekta dangor talwar dise.
چون برّه مهر سوم را گشود، شنیدم که موجود زندهٔ سوم گفت: «بیا!» آنگاه اسب سیاهی را دیدم که سوارش ترازویی در دست داشت. 5
Jitia etu Mer pora tisra chihna to khuli se, Moi janwar pora kowa hunise, “Ahibi!” Moi saise aru ta te ekta kala ghora dikhise! Aru etu ghora uporte bohi thaka ekjon tai laga hathte palah nisena dhori thakise.
سپس از میان چهار موجود زنده، صدایی به گوش رسید که می‌گفت: «یک قرص نان گندم، یا یک کیلو آرد جو، به قیمت مزد روزانهٔ یک کارگر باشد. اما به روغن زیتون و شراب آسیبی نرسان!» 6
Titia moi hunise etu charta janwar khan majote pora kowa hunise, “Gehu dhan ek bhag te ekta denarius daam ase, aru barley dhan tin bhag to ekta denarius daam ase, kintu draikha ros aru tel ke nuksan na koribi.”
وقتی برّه مهر چهارم را گشود، صدای موجود زندهٔ چهارم را شنیدم که گفت: «بیا!» 7
Aru jitia Mer pora charta chihna to khuli se, Moi charta jinda thaka janwar pora koi thaka hunise, “Ahibi!”
نگاه کردم و دیدم اسب رنگ پریده‌ای ظاهر شد که سوارش مرگ نام داشت. به دنبال او، اسب دیگری می‌آمد که نام سوارش دنیای مردگان بود. به آن دو، اختیار و قدرت داده شد تا یک چهارم زمین را به‌وسیلۀ جنگ، قحطی، بیماری و جانوران وحشی نابود کنند. (Hadēs g86) 8
Titia moi saise, aru ta te komjur ghora ekta thakise! Aru etu uporte bohi thaka laga naam to Mora thakise, aru Hades tai laga pichete jai thakise. Prithibi laga char bhag laga ek bhag to taike adhikar dise, talwar pora morai dibole nimite, aru akaal pora, aru bemar pora, aru jongol te thaka janwar khan pora morai dibole nimite. (Hadēs g86)
وقتی مهر پنجم را باز کرد، مذبحی ظاهر شد. زیر مذبح، روحهای کسانی را دیدم که برای موعظهٔ کلام خدا و شهادت راستین خود شهید شده بودند. 9
Aru jitia Mer pora pasta ula chihna to khuli se moi dikhise kiman manu Isor laga kotha aru kaam kora nimite morai dise taikhan laga atma etu puja kora bedi nichete thakise.
ایشان با صدایی بلند به خداوند می‌گفتند: «ای خداوند پاک و حق، تا به کی بر ساکنان زمین داوری نمی‌کنی و انتقام خون ما را از آنان نمی‌گیری؟» 10
Taikhan awaj dangor pora hala kori kandi kene, koise, “Kiman deri hobo, sob uporte Raj kora ekjon, Pobitro aru hosa thaka, jitia prithibi te thaka khan uporte bisar koribo, aru kitia moi khan laga khun ula laga taikhan ke saja dibo?”
سپس به هر یک از ایشان، ردایی سفید دادند و گفتند که کمی دیگر نیز استراحت کنند تا همقطارانشان که باید مانند ایشان به خاطر خدمت به عیسی مسیح شهید گردند، به جمع آنان بپیوندند. 11
Titia taikhan sobke boga kapra dise, aru taikhan ke aru olop deri rukhibole koise jitia tak nokor aru bhai khan ke morai diya laga ginti napunche, jineka taikhan ke bhi morai disele.
آنگاه بَرّه مهر ششم را گشود. ناگهان زلزلهٔ شدیدی رخ داد و خورشید مانند پارچه‌ای سیاه، تیره و تار گشت و ماه به رنگ خون درآمد. 12
Jitia Mer pora choutha ula chihna to khuli se, Moi dikhise aru titia dangor mati hili se. Suryo to chuli pora bonai diya bosta nisena kala hoi jaise, aru chand to khun nisena lal hoi jaise.
سپس دیدم که ستارگان آسمان بر زمین می‌ریزند، درست مانند انجیرهای نارس که در اثر باد شدید، از درخت کنده شده، بر زمین می‌افتند. 13
Aru sorgote thaka tara khan prithibi te giri jaise, dimoru ghas te napaki kene thaka phol jitia dangor hawa pani marile giri jai, etu nisena tara khan giri jaise.
آسمان نیز مانند یک طومار به هم پیچید و ناپدید گشت و تمام کوهها و جزیره‌ها تکان خورده، از جای خود منتقل شدند. 14
Aru akas to ekta kitab ke lipi luwa nisena lipi jaise aru harai jaise. Sob pahar aru samundar usorte thaka mati khan alag-alag hoi jaise.
پادشاهان زمین و رهبران جهان، فرمانداران و ثروتمندان، کوچک و بزرگ، برده و آزاد، همه خود را در غارها و زیر تخته سنگهای کوهها پنهان کردند. 15
Titia duniya laga raja aru dangor manu khan, aru sahab khan, dhuni manu khan, aru takot pora thaka khan, aru sob manu, noukar aru ajad pora thaka khan, taikhan nijorke pahar nichete aru pahar laga pathor nichete lukaise.
ایشان به کوهها و صخره‌ها التماس کرده، می‌گفتند: «ای کوهها و ای صخره‌ها، بر ما بیفتید و ما را از روی آنکه بر تخت نشسته و از خشم برّه پنهان کنید. 16
Taikhan hala kori kene etu pahar aru pathor khan ke koise, “Moi khan uporte giri bhi! Lukai dibi tai laga chehera usor pora etu ekjon kun singhason te bohi ase aru Mer laga khong pora.
زیرا روز عظیم خشم آنان فرا رسیده است. پس کیست که تاب مقاومت داشته باشد؟» 17
Kelemane Isor aru Mer laga dangor khong to ahi jaise, aru kun manu etu usorte khara kori bole pare?”

< مکاشفه 6 >