مکاشفه 21

1 سپس زمین و آسمان تازه‌ای را دیدم، چون آن زمین و آسمان اول ناپدید شده بود. از دریا هم دیگر خبری نبود.

I saw the new heaven and the new earth. For the first heaven and the first earth passed away, and the sea is no more.

2 و من، یوحنا، شهر مقدّسِ اورشلیم را دیدم که از آسمان از جانب خدا پایین می‌آمد. چه منظرهٔ باشکوهی بود! شهر اورشلیم به زیبایی یک عروس بود که خود را برای ملاقات داماد آماده کرده باشد!

And I, John, saw the Holy City, the New Jerusalem, descending out of heaven from God, prepared like a bride adorned for her husband.

3 از تخت، صدایی بلند شنیدم که می‌گفت: «خوب نگاه کن! معبد از این پس در میان آدمیان خواهد بود. از این پس خدا با ایشان زندگی خواهد کرد و ایشان خلق‌های خدا خواهند شد. بله، خود خدا با ایشان خواهد بود.

And I heard a great voice from the throne, saying: “Behold the tabernacle of God with men. And he will dwell with them, and they will be his people. And God himself will be their God with them.

4 خدا هر اشکی را از چشمان آنها پاک خواهد کرد. دیگر نه مرگی خواهد بود و نه غمی، نه ناله‌ای و نه دردی، زیرا تمام اینها متعلق به دنیای پیشین بود که از بین رفت.»

And God will wipe away every tear from their eyes. And death shall be no more. And neither mourning, nor crying out, nor grief shall be anymore. For the first things have passed away.”

5 آنگاه او که بر تخت نشسته بود، گفت: «اینک همه چیز را نو می‌سازم!» و به من گفت: «این را بنویس چون آنچه می‌گویم، راست و درست است.

And the One who was sitting upon the throne, said, “Behold, I make all things new.” And he said to me, “Write, for these words are entirely faithful and true.”

6 دیگر تمام شد! من الف و یا، و اول و آخر هستم. من به هر که تشنه باشد از چشمهٔ آب حیات به رایگان خواهم داد تا بنوشد.

And he said to me: “It is done. I am the Alpha and the Omega, the Beginning and the End. To those who thirst, I will give freely from the fountain of the water of life.

7 هر که پیروز شود تمام این نعمتها را به ارث خواهد برد و من خدای او خواهم بود و او فرزند من.

Whoever prevails shall possess these things. And I will be his God, and he shall be my son.

8 ولی ترسوها و بی‌ایمانان و مفسدان و قاتلان و زناکاران و جادوگران و بت‌پرستان و همۀ دروغگویان – جای همه در دریاچه‌ای است که با آتش و گوگرد می‌سوزد. این همان مرگ دوم است.» (Limnē Pyr g3041 g4442)

But the fearful, and the unbelieving, and the abominable, and murderers, and fornicators, and drug users, and idolaters, and all liars, these shall be a part of the pool burning with fire and sulphur, which is the second death.” (Limnē Pyr g3041 g4442)

9 آنگاه یکی از آن هفت فرشته که هفت جام بلای آخر را در دست داشتند، نزد من آمد و گفت: «همراه من بیا تا عروس را به تو نشان دهم. او همسر برّه است.»

And one of the seven Angels, those holding the bowls filled with the seven last afflictions, approached and spoke with me, saying: “Come, and I will show you the bride, the wife of the Lamb.”

10 سپس مرا در روح به قله کوه بلندی برد. از آنجا، شهر مقدّس اورشلیم را دیدم که از جانب خدا از آسمان پایین می‌آمد.

And he took me up in spirit to a great and high mountain. And he showed me the Holy City Jerusalem, descending out of heaven from God,

11 شهر غرق در جلال خدا بود، و مثل یک تکه جواهر قیمتی، همچون یشم، که بلورهای شفافش برق می‌زند، می‌درخشید.

having the glory of God. And its light was like that of a precious stone, even like that of the jasper stone or like crystal.

12 دیوارهای شهر، پهن و بلند بود. شهر دوازده دروازه و دوازده فرشتهٔ دربان داشت. اسامی دوازده قبیلهٔ بنی‌اسرائیل روی دروازه‌ها نوشته شده بود.

And it had a wall, great and high, having twelve gates. And at the gates were twelve Angels. And names were written upon them, which are the names of the twelve tribes of the sons of Israel.

13 در هر طرف، یعنی در شمال، جنوب، شرق و غرب شهر، سه دروازه وجود داشت.

On the East were three gates, and on the North were three gates, and on the South were three gates, and on the West were three gates.

14 دیوارهای شهر دوازده پایه داشت که بر آنها اسامی رسولان برّه نوشته شده بود.

And the wall of the City had twelve foundations. And upon them were the twelve names of the twelve Apostles of the Lamb.

15 در دست فرشته یک چوب طلا بود که با آن در نظر داشت شهر و دروازه‌ها و دیوارهایش را اندازه بگیرد.

And he who was speaking with me was holding a golden measuring reed, in order to measure the City, and its gates and wall.

16 وقتی شهر را اندازه گرفت، معلوم شد به شکل مربع است، یعنی طول و عرضش با هم مساوی است. در واقع، طول و عرض و ارتفاع آن، هر کدام دوازده هزار پرتابِ تیر بود.

And the city is laid out as a square, and so its length is as great as the width. And he measured the city with the golden reed for twelve thousand stadia, and its length and height and breadth were equal.

17 سپس بلندی دیوار شهر را اندازه گرفت و معلوم شد در همه جا صد و چهل و چهار ذراع است. فرشته با استفاده از واحدهای مشخص، این اندازه‌ها را به من گفت.

And he measured its wall as one hundred and forty-four cubits, the measure of a man, which is of an Angel.

18 خود شهر از طلای خالص مانند شیشه شفاف ساخته شده بود و دیوار آن از یَشم بود که بر روی دوازده لایه از سنگهای زیربنای جواهرنشان ساخته شده بود: لایهٔ اول از یشم، دومی از سنگ لاجورد، سومی از عقیق سفید، چهارمی از زمرد،

And the structure of its wall was of jasper stone. Yet truly, the city itself was of pure gold, similar to pure glass.

19

And the foundations of the wall of the city were adorned with every kind of precious stone. The first foundation was of jasper, the second was of sapphire, the third was of chalcedony, the fourth was of emerald,

20 پنجمی از عقیق سرخ، ششمی از عقیق، هفتمی از زبرجد، هشتمی از یاقوت کبود، نهمی از یاقوت زرد، دهمی از عقیق سبز، یازدهمی از فیروزه و دوازدهمی از یاقوت بود.

the fifth was of sardonyx, the sixth was of sardius, the seventh was of chrysolite, the eighth was of beryl, the ninth was of topaz, the tenth was of chrysoprasus, the eleventh was of jacinth, the twelfth was of amethyst.

21 جنس دوازده دروازهٔ شهر از مروارید بود، هر دروازه از یک قطعه مروارید. خیابان اصلی شهر از طلای ناب بود که مثل شیشه می‌درخشید.

And the twelve gates are twelve pearls, one for each, so that each gate was made from a single pearl. And the main street of the city was of pure gold, similar to transparent glass.

22 در شهر هیچ معبدی دیده نمی‌شد، زیرا خدای قادر مطلق و برّه معبد آن هستند.

And I saw no temple in it. For the Lord God Almighty is its temple, and the Lamb.

23 این شهر احتیاجی به نور خورشید و ماه نداشت، چون شکوه و جلال خدا و برّه شهر را روشن می‌ساخت.

And the city has no need of sun or moon to shine in it. For the glory of God has illuminated it, and the Lamb is its lamp.

24 نورش قومهای زمین را نیز نورانی می‌کرد، و پادشاهان دنیا می‌آمدند و جلال خود را نثار آن می‌کردند.

And the nations shall walk by its light. And the kings of the earth shall bring their glory and honor into it.

25 دروازه‌های شهر هرگز بسته نمی‌شود، چون در آنجا همیشه روز است و شبی وجود ندارد!

And its gates shall not be closed throughout the day, for there shall be no night in that place.

26 عزّت و جلال و افتخار تمام قومها به آن وارد می‌شود.

And they shall bring the glory and honor of the nations into it.

27 هیچ بدی یا شخص نادرست و فاسد اجازه ورود به آنجا را ندارد. این شهر فقط جای کسانی است که نامشان در دفتر حیات برّه نوشته شده باشد.

There shall not enter into it anything defiled, nor anything causing an abomination, nor anything false, but only those who have been written in the Book of Life of the Lamb.

The New Jerusalem