مکاشفه 14

1 آنگاه برّه را دیدم که در اورشلیم بر کوه صهیون ایستاده است. همراه او صد و چهل و چهار هزار نفر بودند که بر پیشانی‌شان نام او و نام پدر او نوشته شده بود.

And I looked, and behold, a Lamb stood on mount Zion; and with him the number of a hundred and forty and four thousand, having his name and the name of his Father written upon their foreheads.

2 آنگاه، صدایی از آسمان شنیدم که مانند ریزش آبشار و غرش رعد بود، اما در عین حال به نغمهٔ چنگ‌نوازان نیز شباهت داشت.

And I heard a sound from heaven, as the sound of many waters, and as the sound of great thunder; and the sound which I heard, was like that of harpers striking on their harps.

3 این گروه، در برابر تخت خدا و در مقابل آن چهار موجود زنده و بیست و چهار پیر سرودی تازه می‌خواندند. این سرود را کسی نمی‌توانست بخواند، مگر آن صد و چهل و چهار هزار نفر که از تمام دنیا بازخرید و آزاد شده بودند.

And they sang a new song before the throne, and before the four Animals and the Elders: and no one was able to learn that song, except the hundred and forty and four thousand who were redeemed from the earth.

4 آنان همان کسانی هستند که خود را آلودۀ زنان نساخته‌اند، زیرا باکره‌اند. آنان هر جا برّه می‌رود، او را دنبال می‌کنند. این اشخاص از بین مردم خریداری شده‌اند تا به عنوان هدیهٔ مقدّس به خدا و برّه تقدیم شوند.

These are they who have not defiled themselves with women, for they are virgins. These are they who followed the Lamb, whithersoever he went. These have been redeemed by Jesus from among men, the first fruits to God and the Lamb.

5 ایشان پاک و بی‌عیب هستند و حتی یک دروغ از دهانشان خارج نشده است.

And in their mouth was found, no falsehood; for they are without faults.

6 آنگاه فرشتهٔ دیگری را دیدم که در وسط آسمان پرواز می‌کرد و پیغام شاد انجیل جاودانی را برای اهالی زمین می‌برد تا به گوش هر قوم و قبیله، از هر زبان و نژاد برساند. (aiōnios g166)

And I saw another angel flying in heaven: and with blood, he had the everlasting gospel, to proclaim to dwellers on the earth, and to every nation and tribe and tongue and people; (aiōnios g166)

7 فرشته با صدای بلند می‌گفت: «از خدا بترسید و او را جلال دهید، زیرا وقت آن رسیده است که مردم را داوری کند. او را بپرستید که آسمان و زمین و دریا و چشمه‌ها را آفریده است.»

saying with a loud voice, Worship God, and give glory to him; because the hour of his judgment is come; and adore ye Him, who made heaven and earth, and the sea, and the fountains of water.

8 سپس فرشتهٔ دیگری را دیدم که به دنبال او آمد و گفت: «بابِل سقوط کرد، آن شهر بزرگ ویران شد، زیرا تمام قومهای دنیا را فاسد می‌کرد و آنها را وا می‌داشت تا از شراب فساد و هرزگی او مست شوند.»

And another, a second angel followed him, saying: Fallen, fallen is Babylon the great, which made all nations drink of the wine of the rage of her whoredom.

9 سپس فرشتهٔ سوم آمد و فریاد زد: «کسانی که آن وحش و مجسمه‌اش را بپرستند و علامت مخصوص او را بر پیشانی یا دست خود بگذارند،

And another, a third angel followed them, saying with a loud voice: If any man shall worship the beast of prey and its image, and shall receive its mark upon his forehead or on his hand,

10 جام غضب و مکافات خدا را که در آن هیچ تخفیف و استثنائی نیست، خواهند نوشید و در حضور فرشتگان مقدّس و”برّه“، در شعله‌های آتش عذاب خواهند کشید.

he also shall drink of the wine of the wrath of God, which is poured undiluted into the cup of his indignation, and shall be tormented with fire and sulphur, before the holy angels, and before the throne.

11 دود آتشی که ایشان را عذاب خواهد داد تا ابد بالا خواهد رفت، به طوری که شب و روز آسایش نخواهند داشت، زیرا آن وحش و مجسمه‌اش را پرستیدند و علامت نام او را بر بدن خود گذاشتند. (aiōn g165)

And the smoke of their torment ascendeth up for ever and ever; and there is no rest, by day or by night, to those that worship the beast of prey and its image. (aiōn g165)

12 لازم است قوم مقدّس خدا در چنین وضعی پایدار مانده، دستورهای خدا را اطاعت نمایند و ایمان خود را به عیسی نگاه دارند.»

Here is the patience of the saints, who keep the commandments of God, and the faith of Jesus.

13 آنگاه، صدایی از آسمان شنیدم که به من می‌گفت: «این را بنویس: خوشا به حال کسانی که از این پس در خداوند می‌میرند.» و روح گفت: «حالا دیگر از تمام دردها آسوده می‌شوند، و به خاطر کارهای خوبی که کرده‌اند پاداش می‌گیرند.»

And I heard a voice from heaven, saying: Write, Blessed are the dead that die in the Lord, henceforth: yes, saith the Spirit, that they may rest from their toils; for their deeds do accompany them.

14 سپس همین‌طور که نگاه می‌کردم، ابری سفید دیدم که یک نفر شبیه پسر انسان بر آن نشسته بود. بر سر او، تاجی زرّین و در دستش داس تیزی به چشم می‌خورد.

And I looked, and lo, a white cloud; and upon the cloud sat one who was like the Son of man; and on his head was a crown of gold, and in his hand a sharp sickle.

15 فرشتهٔ دیگری از معبد آمد و به کسی که بر ابر نشسته بود، با صدای بلند گفت: «داس را به کار بینداز و درو کن، چون وقت درو است و محصول زمین رسیده است.»

And another angel came out of the temple, crying with a loud voice, to him that sat on the cloud.

16 پس او که بر ابر نشسته بود، داس خود را به کار انداخت و محصول زمین درو شد.

And he thrust his sickle over the earth; and the earth was reaped.

17 پس از آن، فرشتهٔ دیگری از معبدی که در آسمان است بیرون آمد. او نیز داس تیزی در دست داشت.

And another angel came out of the temple that is in heaven, having also a sharp sickle.

18 سپس فرشته‌ای دیگر از مذبح بیرون آمد که قدرت و اختیار آتش در دست او بود. او به فرشته‌ای که داس در دست داشت گفت: «حالا داست را به کار انداز تا خوشه‌ها را از تاک زمین بچینی، چون انگورهایش رسیده و برای داوری آماده شده است.»

And another angel came out from the altar, having authority over fire. And he cried with a loud voice, to him who had the sharp sickle, saying: Thrust in thy sickle which is sharp, and gather the clusters of the vineyard of the earth, because the grapes of the earth are ripe.

19 پس آن فرشته، زمین را با داسش درو کرد و انگورها را در ظرف بزرگ غضب خدا ریخت.

And the angel thrust in his sickle on the earth, and gathered the vintage of the earth, and cast it into the wine-press of the wrath of the great God.

20 انگورها را در داخل آن ظرف که در خارج از شهر بود، با پا آنقدر فشردند تا رودی از خون جاری شد که طولش ۱٬۶۰۰ پرتابِ تیر بود و ارتفاعش به دهنهٔ یک اسب می‌رسید.

And the wine-press was trodden, up to the horses' bridles, for a thousand and six hundred furlongs.