مکاشفه 10
| سپس فرشتهٔ نیرومند دیگری را دیدم که از آسمان پایین می‌آمد. گرداگرد او را ابر فرا گرفته بود و بر فراز سرش رنگین کمانی قرار داشت. صورتش نیز همچون خورشید می‌درخشید و پاهایش مانند ستونهای آتش بود. | 1 |
फिरी मीं अक होरो ताकतबर स्वर्गदूत बिदलार पलेटतां स्वर्गेरां एइतो लाव, तैसेरे दोग्गे पुड़ भुन्ज़ल्लैठ थी, ते तैसेरू आशी दिहाड़ेरू ज़ेरू ते तैसेरे पाव अगारे खम्मबेरे ज़ेरे थिये।
| در دست او طوماری کوچک و گشوده قرار داشت. او پای راستش را بر دریا و پای چپش را بر زمین گذاشت، | 2 |
तैने अपनो देइने पाव समुन्द्रे पुड़ रख्खो, ते खिशड़ो धेरतली पुड़ रख्खो, ते तैसेरे हथ्थे मां अक निकड़ी किताब खोलोरी थी।
| و صدایی بلند چون غرش شیر برآورد. در جواب او هفت رعد سخن گفتند. | 3 |
तैनी स्वर्गदूते बड़े ज़ोरे सेइं ज़ोवं, तैसेरी आवाज़ शेरेरे गर्ज़नेरी ज़ेरि थी। ते ज़ैखन तैने ज़ोरे सेइं चिन्ड मारी, त सत आवाज़ेईं जुवाब दित्तो, ज़ैन केरि आवाज़ गुड़नेरी ज़ेरि थी।
| آماده می‌شدم تا گفتهٔ رعدها را بنویسم که ناگاه صدایی از آسمان به من گفت: «دست نگه دار! سخن رعدها نباید آشکار شود. آنها را ننویس!» | 4 |
ते ज़ैखन मीं सत्ते गुड़नेरी आवाज़ शुनी, त अवं लिखनेबालो थियो, त मीं स्वर्गेरां ई आवाज़ शुनी, “कि ज़ैना गल्लां तीं गुड़नेरी ज़ेरि शुनोरिन, तैन छ़ेपोरी रख, ते तैन न लिख।”
| آنگاه فرشته‌ای که بر دریا و خشکی ایستاده بود، دست راست خود را به سوی آسمان بلند کرد، | 5 |
ते ज़ै स्वर्गदूत मीं समुन्द्र ते धेरतली पुड़ खड़ो लोरो थियो; तैने अपनो देइने हथ स्वर्गेरे पासे खड़ो कियो।
| و به کسی که تا به ابد زنده است و آسمان را با تمام موجودات آنها، و زمین را با تمام موجودات آنها، و دریا را با تمام موجودات آنها آفرید، قسم خورد که دیگر تأخیری پیش نخواهد آمد، (aiōn g165) | 6 |
ते ज़ै हमेशा ज़ींतोए ते ज़ैने स्वर्ग, धरती त कने समुन्द्र ते ज़ैन किछ तैन मांए बनोरूए, तैनी तैसेरी कसम खेइतां ज़ोवं, “हुनी होरि कोन्ची चीज़रो इंतज़ार नईं। हुनी सब पूरू कियूं गालू।” (aiōn g165)
| بلکه وقتی فرشتهٔ هفتم شیپور را بنوازد، نقشۀ رازگونۀ خدا عملی خواهد شد، همان‌گونه که خدا به انبیای خود وعده داده بود. | 7 |
बल्के ज़ैखन सतोवं स्वर्गदूत नड़शिनगो बज़ालो, त परमेशरेरो तै मकसद पूरो भोलो ज़ै तैसेरे नेबेईं ज़ोरोए, ज़ैनेईं तैसेरी सेवा की, पन तैने होरि लोकन तैसेरो पतो लगने न दित्तो।
| بار دیگر صدایی از آسمان به من گفت: «برو و طومار باز را از آن فرشته‌ای که بر دریا و خشکی ایستاده است، بگیر.» | 8 |
मीं फिरी दुबारां स्वर्गेरां तैए आवाज़ शुनी। तैस आवाज़ां मीं सेइं ज़ोवं, तैए फिरी मीं सेइं गल्लां केरने लाव; “कि गा, ज़ै स्वर्गदूत समुन्द्र ते धेरतली पुड़ खड़ोए, तैसेरे हथ्थे मरां खुलोरी किताब ने।”
| پس به او نزدیک شدم و از او خواستم طومار را به من بدهد. گفت: «بگیر و بخور. وقتی آن را در دهانت گذاشتی، مانند عسل شیرین خواهد بود، اما وقتی خوردی معده‌ات تلخ خواهد شد.» | 9 |
ते मीं स्वर्गदूत कां गेइतां ज़ोवं, “ई निकड़ी किताब मीं दे।” तैने मीं सेइं ज़ोवं, “यां इस खा, ते ई तेरे पेटे ट्लइट्ठी त केरेली, पन तेरे ऐशी मैछ़ी करां भी जादे मिट्ठी लग्गेली।”
| پس طومار را گرفتم و خوردم. درست همان‌گونه که گفته بود، در دهانم شیرین بود، اما وقتی خوردم، معده‌ام تلخ شد. | 10 |
ते मीं तै निकड़ी किताब तैस स्वर्गदूत करां नेइतां खाइ, तै मेरे ऐशी मां मैछ़ेरी ज़ेरि मिट्ठी लग्गी, पन ज़ैखन मीं तै खाइ, ते तैस सेइं मेरू पेट ट्लिठू भोवं।
| آنگاه به من گفت: «تو باید باز هم دربارهٔ قومها، نژادها، زبانها و پادشاهان بسیار، نبوّت کنی.» | 11 |
तैखन मीं सेइं इन ज़ोवं, “तीं बड़े लोकन, कौमन, भाषान, ते कने राज़न पुड़, फिरी दुबारां भविष्यिवाणी केरनि भोली।”
