مزامیر 1

1 خوشا به حال کسی که در راه بدکاران قدم نمی‌زند و در راه گناهکاران نمی‌ایستد و با کسانی که خدا را مسخره می‌کنند نمی‌نشیند،

BOOK FIRST: Happy is the man who walketh not in the council of the wicked, and standeth not in the way of sinners, and sitteth not in the seat of scorners;

2 بلکه مشتاقانه از دستورهای خداوند پیروی می‌کند و شب و روز در آنها تفکر می‌نماید.

But whose delight is in the law of the Lord, and who doth meditate in his law by day and night.

3 او همچون درختی است که در کنار نهرهای آب کاشته شده و به موقع میوه می‌دهد و برگهایش هرگز پژمرده نمی‌شوند؛ کارهای او همیشه ثمربخش‌اند.

And he shall be like a tree planted by rivulets of water, that yieldeth its fruit in its season, and the leaf of which doth not wither; and all that he may do shall prosper.

4 اما بدکاران چنین نیستند. آنها مانند کاهی هستند که در برابر باد پراکنده می‌شود.

Not so the wicked; but they are like the chaff which the wind driveth away.

5 آنها در برابر مسند داوری خدا محکوم خواهند شد و به جماعت خداشناسان راه نخواهند یافت.

Therefore shall the wicked not be able to stand in the judgment, nor sinners in the congregation of the righteous.

6 درستکاران توسط خداوند محافظت و هدایت می‌شوند، اما بدکاران به سوی نابودی پیش می‌روند.

For the Lord regardeth the way of the righteous; but the way of the wicked leadeth to perdition.