< مزامیر 99 >

ای قومها بترسید، زیرا خداوند سلطنت می‌کند! ای تمام زمین بلرزید، زیرا خداوند بر تخت خود در میان کروبیان جلوس فرموده است! 1
Herren er blitt konge, folkene bever, han som troner over kjeruber, jorden ryster.
خداوند در اورشلیم جلوس فرموده و بر تمام قومها مسلط است. 2
Herren er stor i Sion, og ophøiet er han over alle folkene.
همهٔ مردم نام بزرگ او را گرامی بدارند، زیرا او مقدّس است. 3
De skal prise ditt navn, det store og forferdelige; hellig er han.
ای پادشاه مقتدر، تو انصاف را دوست داری. تو در اسرائیل عدالت و برابری را بنیاد نهاده‌ای. 4
Og i sin styrke elsker kongen rettferd; du har grunnfestet rettvishet, du har gjort rett og rettferdighet i Jakob.
خداوند، خدای ما را ستایش کنید و در پیشگاه او به خاک بیفتید زیرا او مقدّس است! 5
Ophøi Herren vår Gud, og kast eder ned for hans føtters skammel! Hellig er han.
وقتی موسی و هارون و سموئیل، مردان خدا، از خداوند کمک خواستند، او درخواست ایشان را مستجاب فرمود. 6
Moses og Aron var blandt hans prester, og Samuel blandt dem som påkalte hans navn; de ropte til Herren, og han svarte dem.
او از میان ستون ابر با آنان سخن گفت و آنان احکام و دستورهای او را اطاعت کردند. 7
I en skystøtte talte han til dem; de holdt hans vidnesbyrd og den lov han gav dem.
ای خداوند، خدای ما، تو دعای قوم خود را مستجاب نمودی و به آنها نشان دادی که خدایی بخشنده هستی؛ اما در عین حال آنها را به خاطر گناهانشان تنبیه نمودی. 8
Herre vår Gud, du svarte dem; du var dem en Gud som tilgav dem, men også en hevner over deres gjerninger.
خداوند، خدای ما را حمد گویید و او را نزد کوه مقدّسش در اورشلیم عبادت کنید، زیرا او مقدّس است. 9
Ophøi Herren vår Gud, og kast eder ned for hans hellige berg! For hellig er Herren vår Gud.

< مزامیر 99 >