مزامیر 95
| بیایید خداوند را ستایش کنیم و در وصف صخرهٔ نجات خود، با شادی سرود بخوانیم! | 1 |
Laus Cantici ipsi David. Venite, exultemus Domino: iubilemus Deo salutari nostro:
| با شکرگزاری به حضور او بیاییم و با سرودهای شاد او را بپرستیم! | 2 |
Præoccupemus faciem eius in confessione: et in psalmis iubilemus ei.
| زیرا خداوند، خدای عظیمی است؛ او پادشاهی است که بر همهٔ خدایان فرمان می‌راند. | 3 |
Quoniam Deus magnus Dominus: et rex magnus super omnes deos.
| اعماق زمین در دست خداوند است و بلندی و عظمت کوهها از آن او می‌باشد. | 4 |
Quia in manu eius sunt omnes fines terræ: et altitudines montium ipsius sunt.
| آبها و خشکی‌ها را خدا به وجود آورده و آنها به او تعلق دارند. | 5 |
Quoniam ipsius est mare, et ipse fecit illud: et siccam manus eius formaverunt.
| بیایید در برابر خدا، سر فرود آوریم و او را عبادت کنیم. بیایید در حضور آفرینندهٔ خود زانو بزنیم. | 6 |
Venite adoremus, et procidamus: et ploremus ante Dominum, qui fecit nos.
| ما قوم او هستیم و او خدای ما، ما گلهٔ او هستیم و او شبان ما. امروز، اگر صدای او را می‌شنوید که می‌فرماید: | 7 |
Quia ipse est Dominus Deus noster: et nos populus pascuæ eius, et oves manus eius.
| «دل خود را سخت نکنید، همان کاری که نیاکان شما در صحرای مریبا و مَسّا کردند. | 8 |
Hodie si vocem eius audieritis, nolite obdurare corda vestra;
| زیرا در آنجا، نیاکان شما، صبر مرا آزمایش و امتحان کردند، با اینکه کارهای مرا دیده بودند. | 9 |
Sicut in irritatione secundum diem tentationis in deserto: ubi tentaverunt me patres vestri, probaverunt me, et viderunt opera mea.
| مدت چهل سال، از آنها بیزار بودم، و گفتم:”اینها قومی هستند که دلشان از من برگشته. آنها دیگر مرا اطاعت نمی‌کنند. | 10 |
Quadraginta annis offensus fui generationi illi, et dixi: Semper hi errant corde.
| پس در خشم خود سوگند خوردم که به آسایش من هرگز راه نخواهند یافت.“» | 11 |
Et isti non cognoverunt vias meas: ut iuravi in ira mea: Si introibunt in requiem meam.
