مزامیر 95
| بیایید خداوند را ستایش کنیم و در وصف صخرهٔ نجات خود، با شادی سرود بخوانیم! | 1 |
Come, let us make a joyful noise to Yahweh, Let us shout in triumph, to the rock of our salvation!
| با شکرگزاری به حضور او بیاییم و با سرودهای شاد او را بپرستیم! | 2 |
O let us come before his face with thanksgiving, With the sounds of strings, let us shout aloud to him.
| زیرا خداوند، خدای عظیمی است؛ او پادشاهی است که بر همهٔ خدایان فرمان می‌راند. | 3 |
For, a great GOD, is Yahweh, And a great king, above all gods.
| اعماق زمین در دست خداوند است و بلندی و عظمت کوهها از آن او می‌باشد. | 4 |
In whose hand, are the hidden recesses of the earth, And, the peaks of the mountains, are his;
| آبها و خشکی‌ها را خدا به وجود آورده و آنها به او تعلق دارند. | 5 |
Whose, is the sea, for, he, made it, And, the dry land, his hands, did form.
| بیایید در برابر خدا، سر فرود آوریم و او را عبادت کنیم. بیایید در حضور آفرینندهٔ خود زانو بزنیم. | 6 |
Enter! let us bow down, and bend low, Let us kneel, before Yahweh our maker;
| ما قوم او هستیم و او خدای ما، ما گلهٔ او هستیم و او شبان ما. امروز، اگر صدای او را می‌شنوید که می‌فرماید: | 7 |
For, he, is our God, And, we, are the people of his pasture, and the flock of his hand? To-day, if, to his voice, ye will hearken,
| «دل خود را سخت نکنید، همان کاری که نیاکان شما در صحرای مریبا و مَسّا کردند. | 8 |
Do not harden your heart as at Meribah, As on the day of Massah, in the desert;
| زیرا در آنجا، نیاکان شما، صبر مرا آزمایش و امتحان کردند، با اینکه کارهای مرا دیده بودند. | 9 |
When your fathers, tested me, They proved me, yea they also saw what I could do.
| مدت چهل سال، از آنها بیزار بودم، و گفتم:”اینها قومی هستند که دلشان از من برگشته. آنها دیگر مرا اطاعت نمی‌کنند. | 10 |
Forty years, loathed I that generation, So I said—A people going astray in heart, they are, Even they, have not known my ways!
| پس در خشم خود سوگند خوردم که به آسایش من هرگز راه نخواهند یافت.“» | 11 |
And I sware in mine anger, —Verily they shall not enter into my rest.
