مزامیر 95
| بیایید خداوند را ستایش کنیم و در وصف صخرهٔ نجات خود، با شادی سرود بخوانیم! | 1 |
Come, we sing to YHWH, We shout to the rock of our salvation.
| با شکرگزاری به حضور او بیاییم و با سرودهای شاد او را بپرستیم! | 2 |
We come before His face with thanksgiving, We shout to Him with psalms.
| زیرا خداوند، خدای عظیمی است؛ او پادشاهی است که بر همهٔ خدایان فرمان می‌راند. | 3 |
For YHWH [is] a great God, And a great King over all gods.
| اعماق زمین در دست خداوند است و بلندی و عظمت کوهها از آن او می‌باشد. | 4 |
In whose hand [are] the deep places of earth, And the strong places of hills [are] His.
| آبها و خشکی‌ها را خدا به وجود آورده و آنها به او تعلق دارند. | 5 |
Whose is the sea, and He made it, And His hands formed the dry land.
| بیایید در برابر خدا، سر فرود آوریم و او را عبادت کنیم. بیایید در حضور آفرینندهٔ خود زانو بزنیم. | 6 |
Come in, we bow ourselves, and we bend, We kneel before YHWH our Maker.
| ما قوم او هستیم و او خدای ما، ما گلهٔ او هستیم و او شبان ما. امروز، اگر صدای او را می‌شنوید که می‌فرماید: | 7 |
For He [is] our God, and we the people of His pasture, And the flock of His hand, Today, if you listen to His voice,
| «دل خود را سخت نکنید، همان کاری که نیاکان شما در صحرای مریبا و مَسّا کردند. | 8 |
Do not harden your heart as [in] Meribah, As [in] the day of Massah in the wilderness,
| زیرا در آنجا، نیاکان شما، صبر مرا آزمایش و امتحان کردند، با اینکه کارهای مرا دیده بودند. | 9 |
Where your fathers have tried Me, Have proved Me, indeed, have seen My work.
| مدت چهل سال، از آنها بیزار بودم، و گفتم:”اینها قومی هستند که دلشان از من برگشته. آنها دیگر مرا اطاعت نمی‌کنند. | 10 |
Forty years I am weary of the generation, And I say, “A people erring in heart—they! And they have not known My ways”:
| پس در خشم خود سوگند خوردم که به آسایش من هرگز راه نخواهند یافت.“» | 11 |
Where I swore in My anger, “If they come into My rest—!”
