مزامیر 95
| بیایید خداوند را ستایش کنیم و در وصف صخرهٔ نجات خود، با شادی سرود بخوانیم! | 1 |
The praise of a Song by David. Come, let us exult in the Lord; let us make a joyful noise to God our Saviour.
| با شکرگزاری به حضور او بیاییم و با سرودهای شاد او را بپرستیم! | 2 |
Let us come before his presence with thanksgiving, and make a joyful noise to him with psalms.
| زیرا خداوند، خدای عظیمی است؛ او پادشاهی است که بر همهٔ خدایان فرمان می‌راند. | 3 |
For the Lord is a great God, and a great king over all gods: for the Lord will not cast off his people.
| اعماق زمین در دست خداوند است و بلندی و عظمت کوهها از آن او می‌باشد. | 4 |
For the ends of the earth are in his hands; and the heights of the mountains are his.
| آبها و خشکی‌ها را خدا به وجود آورده و آنها به او تعلق دارند. | 5 |
For the sea is his, and he made it: and is hands formed the dry land.
| بیایید در برابر خدا، سر فرود آوریم و او را عبادت کنیم. بیایید در حضور آفرینندهٔ خود زانو بزنیم. | 6 |
Come, let us worship and fall down before him; and weep before the Lord that made us.
| ما قوم او هستیم و او خدای ما، ما گلهٔ او هستیم و او شبان ما. امروز، اگر صدای او را می‌شنوید که می‌فرماید: | 7 |
For he is our God; and we are the people of his pasture, and the sheep of his hand.
| «دل خود را سخت نکنید، همان کاری که نیاکان شما در صحرای مریبا و مَسّا کردند. | 8 |
To-day, if you will hear his voice, harden not your hearts, as in the provocation, according to the day of irritation in the wilderness:
| زیرا در آنجا، نیاکان شما، صبر مرا آزمایش و امتحان کردند، با اینکه کارهای مرا دیده بودند. | 9 |
where your fathers tempted me, proved me, and saw my works.
| مدت چهل سال، از آنها بیزار بودم، و گفتم:”اینها قومی هستند که دلشان از من برگشته. آنها دیگر مرا اطاعت نمی‌کنند. | 10 |
Forty years was I grieved with this generation, and said, They do always err in their heart, and they have not known my ways.
| پس در خشم خود سوگند خوردم که به آسایش من هرگز راه نخواهند یافت.“» | 11 |
So I sware in my wrath, They shall not enter into my rest.
