مزامیر 95
| بیایید خداوند را ستایش کنیم و در وصف صخرهٔ نجات خود، با شادی سرود بخوانیم! | 1 |
O come, let us sing unto the LORD; let us shout for joy to the Rock of our salvation.
| با شکرگزاری به حضور او بیاییم و با سرودهای شاد او را بپرستیم! | 2 |
Let us come before His presence with thanksgiving, let us shout for joy unto Him with psalms.
| زیرا خداوند، خدای عظیمی است؛ او پادشاهی است که بر همهٔ خدایان فرمان می‌راند. | 3 |
For the LORD is a great God, and a great King above all gods;
| اعماق زمین در دست خداوند است و بلندی و عظمت کوهها از آن او می‌باشد. | 4 |
In whose hand are the depths of the earth; the heights of the mountains are His also.
| آبها و خشکی‌ها را خدا به وجود آورده و آنها به او تعلق دارند. | 5 |
The sea is His, and He made it; and His hands formed the dry land.
| بیایید در برابر خدا، سر فرود آوریم و او را عبادت کنیم. بیایید در حضور آفرینندهٔ خود زانو بزنیم. | 6 |
O come, let us bow down and bend the knee; let us kneel before the LORD our Maker;
| ما قوم او هستیم و او خدای ما، ما گلهٔ او هستیم و او شبان ما. امروز، اگر صدای او را می‌شنوید که می‌فرماید: | 7 |
For He is our God, and we are the people of His pasture, and the flock of His hand. To-day, if ye would but hearken to His voice!
| «دل خود را سخت نکنید، همان کاری که نیاکان شما در صحرای مریبا و مَسّا کردند. | 8 |
'Harden not your heart, as at Meribah, as in the day of Massah in the wilderness;
| زیرا در آنجا، نیاکان شما، صبر مرا آزمایش و امتحان کردند، با اینکه کارهای مرا دیده بودند. | 9 |
When your fathers tried Me, proved Me, even though they saw My work.
| مدت چهل سال، از آنها بیزار بودم، و گفتم:”اینها قومی هستند که دلشان از من برگشته. آنها دیگر مرا اطاعت نمی‌کنند. | 10 |
For forty years was I wearied with that generation, and said: It is a people that do err in their heart, and they have not known My ways;
| پس در خشم خود سوگند خوردم که به آسایش من هرگز راه نخواهند یافت.“» | 11 |
Wherefore I swore in My wrath, that they should not enter into My rest.'
