< مزامیر 95 >

بیایید خداوند را ستایش کنیم و در وصف صخرهٔ نجات خود، با شادی سرود بخوانیم! 1
Halo uh lah. BOEIPA taengah tamhoe uh sih lamtah mamih kah daemnah lungpang ham yuhui uh sih.
با شکرگزاری به حضور او بیاییم و با سرودهای شاد او را بپرستیم! 2
Amah mikhmuh ah uemonah neh kun uh sih lamtah laa neh amah taengah yuhui uh sih.
زیرا خداوند، خدای عظیمی است؛ او پادشاهی است که بر همهٔ خدایان فرمان می‌راند. 3
BOEIPA tah boeilen Pathen neh pathen boeih sokah boeilen Manghai la om.
اعماق زمین در دست خداوند است و بلندی و عظمت کوهها از آن او می‌باشد. 4
Diklai kah a dungnah te a kut ah om tih tlang som rhoek khaw amah hut ni.
آبها و خشکی‌ها را خدا به وجود آورده و آنها به او تعلق دارند. 5
Tuitunli te amah hut tih amah ham ni a. saii. Laikoeng khaw amah kut loh a hlinsai.
بیایید در برابر خدا، سر فرود آوریم و او را عبادت کنیم. بیایید در حضور آفرینندهٔ خود زانو بزنیم. 6
Halo uh lah bakop uh sih lamtah bawk uh lah sih. Mamih aka saii BOEIPA hmai ah yoethen uem uh sih.
ما قوم او هستیم و او خدای ما، ما گلهٔ او هستیم و او شبان ما. امروز، اگر صدای او را می‌شنوید که می‌فرماید: 7
Tihnin a ol te na yaak uh atah amah te mamih kah Pathen la om coeng tih mamih khaw a rhamtlim kah pilnam neh a kut khuikah boiva la n'omuh.
«دل خود را سخت نکنید، همان کاری که نیاکان شما در صحرای مریبا و مَسّا کردند. 8
Khosoek kah Meribah neh Massah tue vaengkah bangla na thinko te mangkhak sak boeh.
زیرا در آنجا، نیاکان شما، صبر مرا آزمایش و امتحان کردند، با اینکه کارهای مرا دیده بودند. 9
Teah te na pa rhoek loh kai n'noemcai uh tih ka bisai a hmuh uh lalah kai n'loepdak uh.
مدت چهل سال، از آنها بیزار بودم، و گفتم:”اینها قومی هستند که دلشان از من برگشته. آنها دیگر مرا اطاعت نمی‌کنند. 10
Thawnpuei taengah kum likip ka ko-oek tih, “Pilnam he a thinko kho a hmang tih ka longpuei ming uh pawh,” ka ti coeng.
پس در خشم خود سوگند خوردم که به آسایش من هرگز راه نخواهند یافت.“» 11
Te dongah kai kah duemnah khuila a kun uh pawt ham ka thintoek neh ka toemngam thil.

< مزامیر 95 >