< مزامیر 94 >
ای خداوند، ای خدای انتقام گیرنده، قدرتت را نشان بده. | 1 |
Ô Éternel! qui es le [Dieu] Fort des vengeances, le [Dieu] Fort des vengeances, fais reluire ta splendeur.
ای داور جهان، برخیز و متکبران را به سزای اعمالشان برسان. | 2 |
Toi, Juge de la terre, élève-toi: rends la récompense aux orgueilleux.
گناهکاران تا به کی پیروز و سرافراز خواهند بود؟ | 3 |
Jusques à quand les méchants, ô Eternel! jusques à quand les méchants s'égayeront-ils?
همهٔ بدکاران، گستاخ و ستمگر هستند و حرفهای ناروا میزنند. | 4 |
[Jusques à quand] tous les ouvriers d'iniquité proféreront-ils et diront-ils des paroles rudes, et se vanteront-ils?
قوم تو را از بین میبرند و بر بندگانت ظلم میکنند. | 5 |
Eternel, ils froissent ton peuple, et affligent ton héritage.
بیوهزنان و غریبان و یتیمان را میکشند. | 6 |
Ils tuent la veuve et l'étranger, et ils mettent à mort les orphelins.
این ستمکاران میگویند: «خداوند ما را نمیبیند و خدای یقعوب متوجهٔ کارهای ما نمیشود.» | 7 |
Et ils ont dit: L'Eternel ne le verra point; le Dieu de Jacob n'en entendra rien.
ای قوم من، چرا اینقدر نادان هستید؟ کِی عاقل خواهید شد؟ | 8 |
Vous les plus abrutis d'entre le peuple, prenez garde à ceci; et vous insensés, quand serez-vous intelligents?
آیا خدا که به ما گوش داده است، خودش نمیشنود؟ او که به ما چشم داده است، آیا نمیبیند؟ | 9 |
Celui qui a planté l'oreille, n'entendra-t-il point? celui qui a formé l'œil, ne verra-t-il point?
او که همهٔ قومها را مجازات میکند، آیا شما را مجازات نخواهد کرد؟ او که همه چیز را به انسان میآموزد، آیا نمیداند که شما چه میکنید؟ | 10 |
Celui qui châtie les nations, celui qui enseigne la science aux hommes, ne censurera-t-il point?
خداوند از افکار انسان آگاه است و میداند که آنها پوچ و بیارزشاند. | 11 |
L'Eternel connaît que les pensées des hommes ne sont que vanité.
خوشا به حال کسی که تو، ای خداوند، او را تأدیب میکنی و قوانین خود را به او میآموزی. | 12 |
Ô que bienheureux est l'homme que tu châties, ô Eternel! et que tu instruis par ta Loi;
چنین شخصی، در روزهایی که تو گناهکاران را گرفتار میسازی و نابود میکنی، آسودهخاطر و در امان خواهد بود. | 13 |
Afin que tu le mettes à couvert des jours d'adversité, jusqu’à ce que la fosse soit creusée au méchant!
خداوند قوم برگزیدهٔ خود را ترک نخواهد کرد و ایشان را از یاد نخواهد برد. | 14 |
Car l'Eternel ne délaissera point son peuple, et n'abandonnera point son héritage.
بار دیگر داوری از روی عدل و انصاف اجرا خواهد شد و همهٔ درستکاران از آن پشتیبانی خواهند کرد. | 15 |
C'est pourquoi le jugement s'unira à la justice, et tous ceux qui sont droits de cœur le suivront.
کیست که به طرفداری از من برخیزد و در مقابل گناهکاران ایستادگی کند؟ چه کسی حاضر است با من علیه بدکاران بجنگد؟ | 16 |
Qui est-ce qui se lèvera pour moi contre les méchants? Qui est-ce qui m'assistera contre les ouvriers d'iniquité?
اگر خداوند مددکار من نمیبود بهزودی از بین میرفتم. | 17 |
Si l'Eternel ne m'eût été en secours, mon âme eût été dans peu logée dans le [lieu du] silence.
وقتی فریاد زدم که پاهایم میلغزند! تو، ای خداوند پر محبت، به فریادم رسیدی و دست مرا گرفتی. | 18 |
Si j'ai dit: Mon pied a glissé; ta bonté, ô Eternel! m'a soutenu.
هنگامی که فکرم ناراحت و دلم بیقرار است، ای خداوند، تو مرا دلداری میدهی و به من آسودگی خاطر میبخشی. | 19 |
Quand j'avais beaucoup de pensées au-dedans de moi, tes consolations ont récréé mon âme.
آیا حکمرانان شرور از حمایت تو برخوردار خواهند بود که به نام قانون هر نوع ظلمی را مرتکب میشوند؟ | 20 |
Le tribunal des méchants qui machine du mal contre les règles de la justice, sera-t-il joint à toi?
آنها علیه درستکاران توطئه میچینند و بیگناهان را به مرگ محکوم میکنند. | 21 |
Ils s'attroupent contre l'âme du juste, et condamnent le sang innocent.
اما خداوند صخره و پناهگاه من است و مرا از هر گزندی حفظ میکند. | 22 |
Or l'Eternel m'a été pour une haute retraite; et mon Dieu, pour le rocher de mon refuge.
خداوند، شریران و بدکاران را به سزای اعمالشان خواهد رسانید و آنها را از بین خواهد برد. آری، خداوند، خدای ما، ایشان را نابود خواهد کرد. | 23 |
Il fera retourner sur eux leur outrage, et, les détruira par leur propre malice. L'Eternel notre Dieu les détruira.