مزامیر 94

1 ای خداوند، ای خدای انتقام گیرنده، قدرتت را نشان بده.

O God, in whose hands is punishment, O God of punishment, let your shining face be seen.

2 ای داور جهان، برخیز و متکبران را به سزای اعمالشان برسان.

Be lifted up, O judge of the earth; let their reward come to the men of pride.

3 گناهکاران تا به کی پیروز و سرافراز خواهند بود؟

How long will sinners, O Lord, how long will sinners have joy over us?

4 همهٔ بدکاران، گستاخ و ستمگر هستند و حرفهای ناروا می‌زنند.

Words of pride come from their lips; all the workers of evil say great things of themselves.

5 قوم تو را از بین می‌برند و بر بندگانت ظلم می‌کنند.

Your people are crushed by them, O Lord, your heritage is troubled,

6 بیوه‌زنان و غریبان و یتیمان را می‌کشند.

They put to death the widow and the guest, they take the lives of children who have no father;

7 این ستمکاران می‌گویند: «خداوند ما را نمی‌بیند و خدای یقعوب متوجهٔ کارهای ما نمی‌شود.»

And they say, Jah will not see it, the God of Jacob will not give thought to it.

8 ای قوم من، چرا اینقدر نادان هستید؟ کِی عاقل خواهید شد؟

Give your mind to my words, you who are without wisdom among the people; you foolish men, when will you be wise?

9 آیا خدا که به ما گوش داده است، خودش نمی‌شنود؟ او که به ما چشم داده است، آیا نمی‌بیند؟

Has he by whom your ears were planted no hearing? or is he blind by whom your eyes were formed?

10 او که همهٔ قومها را مجازات می‌کند، آیا شما را مجازات نخواهد کرد؟ او که همه چیز را به انسان می‌آموزد، آیا نمی‌داند که شما چه می‌کنید؟

He who is the judge of the nations, will he not give men the reward of their acts, even he who gives knowledge to man?

11 خداوند از افکار انسان آگاه است و می‌داند که آنها پوچ و بی‌ارزش‌اند.

The Lord has knowledge of the thoughts of man, for they are only a breath.

12 خوشا به حال کسی که تو، ای خداوند، او را تأدیب می‌کنی و قوانین خود را به او می‌آموزی.

Happy is the man who is guided by you, O Jah, and to whom you give teaching out of your law;

13 چنین شخصی، در روزهایی که تو گناهکاران را گرفتار می‌سازی و نابود می‌کنی، آسوده‌خاطر و در امان خواهد بود.

So that you may give him rest from the days of evil, till a hole is made ready for the destruction of the sinners.

14 خداوند قوم برگزیدهٔ خود را ترک نخواهد کرد و ایشان را از یاد نخواهد برد.

The Lord will not give up his people, or take away his support from his heritage;

15 بار دیگر داوری از روی عدل و انصاف اجرا خواهد شد و همهٔ درستکاران از آن پشتیبانی خواهند کرد.

But decisions will again be made in righteousness; and they will be kept by all whose hearts are true.

16 کیست که به طرفداری از من برخیزد و در مقابل گناهکاران ایستادگی کند؟ چه کسی حاضر است با من علیه بدکاران بجنگد؟

Who will give me help against the sinners? and who will be my support against the workers of evil?

17 اگر خداوند مددکار من نمی‌بود به‌زودی از بین می‌رفتم.

If the Lord had not been my helper, my soul would quickly have gone down into death.

18 وقتی فریاد زدم که پاهایم می‌لغزند! تو، ای خداوند پر محبت، به فریادم رسیدی و دست مرا گرفتی.

If I say, My foot is slipping; your mercy, O Lord, is my support.

19 هنگامی که فکرم ناراحت و دلم بی‌قرار است، ای خداوند، تو مرا دلداری می‌دهی و به من آسودگی خاطر می‌بخشی.

Among all my troubled thoughts, your comforts are the delight of my soul.

20 آیا حکمرانان شرور از حمایت تو برخوردار خواهند بود که به نام قانون هر نوع ظلمی را مرتکب می‌شوند؟

What part with you has the seat of sin, which makes evil into a law?

21 آنها علیه درستکاران توطئه می‌چینند و بی‌گناهان را به مرگ محکوم می‌کنند.

They are banded together against the soul of the upright, to give decisions against those who have done no wrong.

22 اما خداوند صخره و پناهگاه من است و مرا از هر گزندی حفظ می‌کند.

But the Lord is my safe resting-place; my God is the Rock where I am safe.

23 خداوند، شریران و بدکاران را به سزای اعمالشان خواهد رسانید و آنها را از بین خواهد برد. آری، خداوند، خدای ما، ایشان را نابود خواهد کرد.

And he has made their evil designs come back on themselves, cutting them off in their sin; the Lord our God will put an end to them.