مزامیر 94

1 ای خداوند، ای خدای انتقام گیرنده، قدرتت را نشان بده.

O God der wraken! o HEERE, God der wraken! verschijn blinkende.

2 ای داور جهان، برخیز و متکبران را به سزای اعمالشان برسان.

Gij, Rechter der aarde! verhef U; breng vergelding weder over de hovaardigen.

3 گناهکاران تا به کی پیروز و سرافراز خواهند بود؟

Hoe lang zullen de goddelozen, o HEERE! hoe lang zullen de goddelozen van vreugde opspringen?

4 همهٔ بدکاران، گستاخ و ستمگر هستند و حرفهای ناروا می‌زنند.

Uitgieten? hard spreken? alle werkers der ongerechtigheid zich beroemen?

5 قوم تو را از بین می‌برند و بر بندگانت ظلم می‌کنند.

O HEERE! zij verbrijzelen Uw volk, en zij verdrukken Uw erfdeel.

6 بیوه‌زنان و غریبان و یتیمان را می‌کشند.

De weduwe en den vreemdeling doden zij, en zij vermoorden de wezen.

7 این ستمکاران می‌گویند: «خداوند ما را نمی‌بیند و خدای یقعوب متوجهٔ کارهای ما نمی‌شود.»

En zeggen: De HEERE ziet het niet, en de God van Jakob merkt het niet.

8 ای قوم من، چرا اینقدر نادان هستید؟ کِی عاقل خواهید شد؟

Aanmerkt, gij onvernuftigen onder het volk! en gij dwazen! wanneer zult gij verstandig worden?

9 آیا خدا که به ما گوش داده است، خودش نمی‌شنود؟ او که به ما چشم داده است، آیا نمی‌بیند؟

Zou Hij, Die het oor plant, niet horen? zou Hij, Die het oog formeert, niet aanschouwen?

10 او که همهٔ قومها را مجازات می‌کند، آیا شما را مجازات نخواهد کرد؟ او که همه چیز را به انسان می‌آموزد، آیا نمی‌داند که شما چه می‌کنید؟

Zou Hij, Die de heidenen tuchtigt, niet straffen, Hij, Die den mens wetenschap leert?

11 خداوند از افکار انسان آگاه است و می‌داند که آنها پوچ و بی‌ارزش‌اند.

De HEERE weet de gedachten des mensen, dat zij ijdelheid zijn.

12 خوشا به حال کسی که تو، ای خداوند، او را تأدیب می‌کنی و قوانین خود را به او می‌آموزی.

Welgelukzalig is de man, o HEERE! dien Gij tuchtigt, en dien Gij leert uit Uw wet,

13 چنین شخصی، در روزهایی که تو گناهکاران را گرفتار می‌سازی و نابود می‌کنی، آسوده‌خاطر و در امان خواهد بود.

Om hem rust te geven van de kwade dagen; totdat de kuil voor den goddeloze gegraven wordt.

14 خداوند قوم برگزیدهٔ خود را ترک نخواهد کرد و ایشان را از یاد نخواهد برد.

Want de HEERE zal Zijn volk niet begeven, en Hij zal Zijn erve niet verlaten.

15 بار دیگر داوری از روی عدل و انصاف اجرا خواهد شد و همهٔ درستکاران از آن پشتیبانی خواهند کرد.

Want het oordeel zal wederkeren tot de gerechtigheid; en alle oprechten van hart zullen hetzelve navolgen.

16 کیست که به طرفداری از من برخیزد و در مقابل گناهکاران ایستادگی کند؟ چه کسی حاضر است با من علیه بدکاران بجنگد؟

Wie zal voor mij staan tegen de boosdoeners? Wie zal zich voor mij stellen tegen de werkers der ongerechtigheid?

17 اگر خداوند مددکار من نمی‌بود به‌زودی از بین می‌رفتم.

Ten ware dat de HEERE mij een Hulp geweest ware, mijn ziel had bijna in de stilte gewoond.

18 وقتی فریاد زدم که پاهایم می‌لغزند! تو، ای خداوند پر محبت، به فریادم رسیدی و دست مرا گرفتی.

Als ik zeide: Mijn voet wankelt; Uw goedertierenheid, o HEERE! ondersteunde mij.

19 هنگامی که فکرم ناراحت و دلم بی‌قرار است، ای خداوند، تو مرا دلداری می‌دهی و به من آسودگی خاطر می‌بخشی.

Als mijn gedachten binnen in mij vermenigvuldigd werden, hebben Uw vertroostingen mijn ziel verkwikt.

20 آیا حکمرانان شرور از حمایت تو برخوردار خواهند بود که به نام قانون هر نوع ظلمی را مرتکب می‌شوند؟

Zou zich de stoel der schadelijkheden met U vergezelschappen, die moeite verdicht bij inzetting?

21 آنها علیه درستکاران توطئه می‌چینند و بی‌گناهان را به مرگ محکوم می‌کنند.

Zij rotten zich samen tegen de ziel des rechtvaardigen, en zij verdoemen onschuldig bloed.

22 اما خداوند صخره و پناهگاه من است و مرا از هر گزندی حفظ می‌کند.

Doch de HEERE is mij geweest tot een Hoog Vertrek, en mijn God tot een Steenrots mijner toevlucht.

23 خداوند، شریران و بدکاران را به سزای اعمالشان خواهد رسانید و آنها را از بین خواهد برد. آری، خداوند، خدای ما، ایشان را نابود خواهد کرد.

En Hij zal hun ongerechtigheid op hen doen wederkeren, en Hij zal hen in hun boosheid verdelgen; de HEERE, onze God, zal hen verdelgen.