مزامیر 94

1 ای خداوند، ای خدای انتقام گیرنده، قدرتت را نشان بده.

Herre! Gud, hvem Hævnen hører til, Gud, hvem Hævnen hører til, aabenbar dig herligt!

2 ای داور جهان، برخیز و متکبران را به سزای اعمالشان برسان.

Rejs dig, du Jordens Dommer! bring Gengældelse over de hovmodige.

3 گناهکاران تا به کی پیروز و سرافراز خواهند بود؟

Herre! hvor længe skulle de ugudelige, hvor længe skulle de ugudelige fryde sig?

4 همهٔ بدکاران، گستاخ و ستمگر هستند و حرفهای ناروا می‌زنند.

De udgyde en Strøm af Ord, de føre fræk Tale; de rose sig selv, alle de, som øve Uret.

5 قوم تو را از بین می‌برند و بر بندگانت ظلم می‌کنند.

Herre! de knuse dit Folk og plage din Arv.

6 بیوه‌زنان و غریبان و یتیمان را می‌کشند.

De ihjelslaa Enken og den fremmede og myrde de faderløse.

7 این ستمکاران می‌گویند: «خداوند ما را نمی‌بیند و خدای یقعوب متوجهٔ کارهای ما نمی‌شود.»

Og de sagde: Herren ser det ikke, og Jakobs Gud mærker det ikke.

8 ای قوم من، چرا اینقدر نادان هستید؟ کِی عاقل خواهید شد؟

Giver dog Agt, I ufornuftige iblandt Folket! og I Daarer! naar ville I blive kloge?

9 آیا خدا که به ما گوش داده است، خودش نمی‌شنود؟ او که به ما چشم داده است، آیا نمی‌بیند؟

Mon han, som plantede Øret, ikke skulde høre? eller mon han, som dannede Øjet, ikke skulde se?

10 او که همهٔ قومها را مجازات می‌کند، آیا شما را مجازات نخواهد کرد؟ او که همه چیز را به انسان می‌آموزد، آیا نمی‌داند که شما چه می‌کنید؟

Mon han, som advarer Hedningerne, ikke skulde straffe? han, som lærer et Menneske Kundskab!

11 خداوند از افکار انسان آگاه است و می‌داند که آنها پوچ و بی‌ارزش‌اند.

Herren kender Menneskenes Tanker, thi de ere Forfængelighed.

12 خوشا به حال کسی که تو، ای خداوند، او را تأدیب می‌کنی و قوانین خود را به او می‌آموزی.

Salig er den Mand, som du, Herre! advarer, og den, du underviser ud af din Lov

13 چنین شخصی، در روزهایی که تو گناهکاران را گرفتار می‌سازی و نابود می‌کنی، آسوده‌خاطر و در امان خواهد بود.

for at skaffe ham Hvile fra de onde Dage, indtil der bliver gravet en Grav for den ugudelige.

14 خداوند قوم برگزیدهٔ خود را ترک نخواهد کرد و ایشان را از یاد نخواهد برد.

Thi Herren skal ikke opgive sit Folk og ej forlade sin Arv.

15 بار دیگر داوری از روی عدل و انصاف اجرا خواهد شد و همهٔ درستکاران از آن پشتیبانی خواهند کرد.

Thi Retten skal vende tilbage til Retfærdighed, og alle de oprigtige af Hjertet skulle efterfølge den.

16 کیست که به طرفداری از من برخیزد و در مقابل گناهکاران ایستادگی کند؟ چه کسی حاضر است با من علیه بدکاران بجنگد؟

Hvo staar hos mig imod de onde? hvo stiller sig hos mig imod dem, som gøre Uret?

17 اگر خداوند مددکار من نمی‌بود به‌زودی از بین می‌رفتم.

Dersom Herren ikke havde været min Hjælp, da havde min Sjæl paa lidet nær boet i det stille.

18 وقتی فریاد زدم که پاهایم می‌لغزند! تو، ای خداوند پر محبت، به فریادم رسیدی و دست مرا گرفتی.

Der jeg sagde: Min Fod snublede, da opholdt, o Herre! din Miskundhed mig.

19 هنگامی که فکرم ناراحت و دلم بی‌قرار است، ای خداوند، تو مرا دلداری می‌دهی و به من آسودگی خاطر می‌بخشی.

Der jeg havde mange Bekymringer i mit Inderste, da forlystede din Trøst min Sjæl.

20 آیا حکمرانان شرور از حمایت تو برخوردار خواهند بود که به نام قانون هر نوع ظلمی را مرتکب می‌شوند؟

Skulde Ondskabens Trone have Samkvem med dig? den, som gør Uret tvært imod, hvad Ret er?

21 آنها علیه درستکاران توطئه می‌چینند و بی‌گناهان را به مرگ محکوم می‌کنند.

De slaa sig sammen skarevis imod en retfærdigs Sjæl, og de fordømme uskyldigt Blod.

22 اما خداوند صخره و پناهگاه من است و مرا از هر گزندی حفظ می‌کند.

Men Herren blev mig en Befæstning, og min Gud blev mig en Tilflugts Klippe.

23 خداوند، شریران و بدکاران را به سزای اعمالشان خواهد رسانید و آنها را از بین خواهد برد. آری، خداوند، خدای ما، ایشان را نابود خواهد کرد.

Og han har ladet deres Uret falde tilbage over dem og skal udrydde dem for deres Ondskab; Herren vor Gud skal udrydde dem.