مزامیر 92
| مزمور. سرود برای روز شبّات. چه نیکوست خداوند را سپاس گفتن و نام خدای قادر متعال را با سرود ستایش کردن! | 1 |
Ein Psalm; ein Lied für den Sabbattag. Köstlich ist’s, dem HERRN zu danken,
| صبحگاهان، از خداوند به خاطر محبتش تشکر کنید و هر شب، وفاداری او را به یاد آورید. | 2 |
am Morgen deine Gnade zu künden und deine Treue in den Nächten
| او را با صدای رباب ده تار و به نوای بربط بپرستید. | 3 |
zum Klang zehnsaitigen Psalters und zur Harfe, zum Saitenspiel auf der Zither.
| ای خداوند، تو با کارهای خود، مرا شاد کرده‌ای؛ به سبب آنچه که برایم انجام داده‌ای، شادمانه می‌سرایم. | 4 |
Denn du hast mich erfreut, o HERR, durch dein Tun, ob den Werken deiner Hände juble ich.
| خداوندا، اعمال تو بسیار با عظمت و شگفت‌انگیزند. افکار تو بی‌نهایت عمیق‌اند. | 5 |
Wie groß sind deine Werke, o HERR, gewaltig tief sind deine Gedanken!
| شخص نادان درک نمی‌کند و آدم احمق این را نمی‌فهمد که | 6 |
Nur ein unvernünft’ger Mensch erkennt das nicht, nur ein Tor sieht dies nicht ein.
| هر چند گناهکاران مثل علف هرز می‌رویند و همهٔ بدکاران کامیاب هستند، ولی سرانجام، برای همیشه نابود خواهند شد. | 7 |
Wenn die Gottlosen sprossen wie Gras und alle Übeltäter blühen, so ist’s doch nur dazu, damit sie für immer vertilgt werden.
| اما تو ای خداوند، تا ابد باقی و از همه برتر هستی! | 8 |
Du aber thronst auf ewig in der Höhe, HERR!
| همه دشمنانت نابود خواهند شد و تمام بدکاران، از پای در خواهند آمد. | 9 |
Denn wahrlich deine Feinde, o HERR, ja wahrlich deine Feinde kommen um: alle Übeltäter werden zerstreut.
| تو مرا همچون گاو وحشی نیرومند ساخته‌ای و با روغن خوشبوی تازه مرا معطر کرده‌ای. | 10 |
Doch mein Horn erhöhst du wie das eines Wildstiers, hast allzeit mich gesalbt mit frischem Öl;
| نابودی دشمنانم را با چشمانم دیده‌ام و خبر سقوط گناهکاران را با گوشهای خود شنیده‌ام. | 11 |
mein Auge wird sich weiden an meinen Feinden; vom Geschick der Bösen, die sich gegen mich erheben, wird mein Ohr mit Freuden hören.
| عادلان همچون درخت خرما ثمر می‌دهند و مانند درخت سرو لبنان، رشد می‌کنند. | 12 |
Der Gerechte sproßt gleich dem Palmbaum, er wächst wie auf dem Libanon die Zeder.
| آنان همچون درختانی هستند که در خانهٔ خداوند نشانده شده‌اند. آنان در صحنهای خدا شکوفه خواهند داد. | 13 |
Gepflanzt im Hause des HERRN, sprossen sie reich in den Vorhöfen unsers Gottes,
| حتی در ایام پیری نیز، قوی و پرنشاط خواهند بود و ثمر خواهند داد، | 14 |
tragen Frucht noch im Greisenalter, sind voller Saft und frischbelaubt,
| و اعلام خواهند کرد: «خدا عادل است؛ او تکیه‌گاه من است و در او هیچ بدی وجود ندارد.» | 15 |
um zu verkünden, daß der HERR gerecht ist, mein Fels, an dem kein Unrecht haftet.
