< مزامیر 91 >

آنکه به خدای متعال پناه می‌برد، زیر سایهٔ قادر مطلق در امان خواهد بود. 1
He who is dwelling In the secret place of the Most High, In the shade of the Mighty lodgeth habitually,
او به خداوند می‌گوید: «تو پناهگاه و خدای من هستی. من بر تو توکل دارم.» 2
He is saying of Jehovah, 'My refuge, and my bulwark, my God, I trust in Him,'
خداوند، تو را از هر دام خطرناک و بیماری کشنده خواهد رهانید. 3
For He delivereth thee from the snare of a fowler, From a calamitous pestilence.
او تو را در زیر بالهای خود خواهد گرفت و از تو مراقبت خواهد کرد. وعده‌های امین او برای تو چون سلاح و سپر می‌باشد. 4
With His pinion He covereth thee over, And under His wings thou dost trust, A shield and buckler [is] His truth.
از بلاهای شب نخواهی ترسید و از حملات ناگهانی در روز بیم نخواهی داشت. 5
Thou art not afraid of fear by night, Of arrow that flieth by day,
وبایی که در تاریکی می‌خزد تو را نخواهد ترساند و طاعونی که در روشنایی کشتار می‌کند تو را نخواهد هراساند. 6
Of pestilence in thick darkness that walketh, Of destruction that destroyeth at noon,
اگر هزار نفر در کنار تو بیفتند و ده هزار نفر در اطراف تو جان بسپارند، به تو آسیبی نخواهد رسید. 7
There fall at thy side a thousand, And a myriad at thy right hand, Unto thee it cometh not nigh.
تنها با چشمان خود، خواهی نگریست و مجازات گناهکاران را خواهی دید. 8
But with thine eyes thou lookest, And the reward of the wicked thou seest,
هیچ بدی دامنگیر تو نخواهد شد و بلایی بر خانهٔ تو سایه نخواهد افکند، زیرا تو به خداوند پناه برده‌ای و زیر سایهٔ خدای قادر متعال به سر می‌بری. 9
(For Thou, O Jehovah, [art] my refuge, ) The Most High thou madest thy habitation.
10
Evil happeneth not unto thee, And a plague cometh not near thy tent,
زیرا به فرشتگان خود فرمان خواهد داد تا به هر راهی که بروی، تو را حفظ کنند. 11
For His messengers He chargeth for thee, To keep thee in all thy ways,
آنها تو را بر دستهای خود بلند خواهند کرد تا حتی پایت هم به سنگی نخورَد. 12
On the hands they bear thee up, Lest thou smite against a stone thy foot.
شیر درنده و مار سمی را زیر پا له خواهی کرد و آسیبی به تو نخواهد رسید! 13
On lion and asp thou treadest, Thou trampest young lion and dragon.
خداوند می‌فرماید: «آنانی را که مرا دوست دارند، نجات خواهم داد و کسانی را که مرا می‌شناسند، حفظ خواهم کرد. 14
Because in Me he hath delighted, I also deliver him — I set him on high, Because he hath known My name.
وقتی دعا کنند، دعایشان را مستجاب خواهم ساخت و چون در زحمت بیفتند، به کمک ایشان خواهم شتافت؛ آنها را خواهم رهانید و سرافراز خواهم ساخت. 15
He doth call Me, and I answer him, I [am] with him in distress, I deliver him, and honour him.
به آنها عمر دراز خواهم بخشید و نجاتشان خواهم داد.» 16
With length of days I satisfy him, And I cause him to look on My salvation!

< مزامیر 91 >