مزامیر 91
| آنکه به خدای متعال پناه می‌برد، زیر سایهٔ قادر مطلق در امان خواهد بود. | 1 |
Den, der sidder i den Højestes Skjul og dvæler i den Almægtiges Skygge,
| او به خداوند می‌گوید: «تو پناهگاه و خدای من هستی. من بر تو توکل دارم.» | 2 |
siger til HERREN: Min Tilflugt, min Klippeborg, min Gud, paa hvem jeg stoler.
| خداوند، تو را از هر دام خطرناک و بیماری کشنده خواهد رهانید. | 3 |
Thi han frier dig fra Fuglefængerens Snare, fra ødelæggende Pest;
| او تو را در زیر بالهای خود خواهد گرفت و از تو مراقبت خواهد کرد. وعده‌های امین او برای تو چون سلاح و سپر می‌باشد. | 4 |
han dækker dig med sine Fjedre, under hans Vinger finder du Ly, hans Trofasthed er Skjold og Værge.
| از بلاهای شب نخواهی ترسید و از حملات ناگهانی در روز بیم نخواهی داشت. | 5 |
Du frygter ej Nattens Rædsler, ej Pilen, der flyver om Dagen,
| وبایی که در تاریکی می‌خزد تو را نخواهد ترساند و طاعونی که در روشنایی کشتار می‌کند تو را نخواهد هراساند. | 6 |
ej Pesten, der sniger i Mørke, ej Middagens hærgende Sot.
| اگر هزار نفر در کنار تو بیفتند و ده هزار نفر در اطراف تو جان بسپارند، به تو آسیبی نخواهد رسید. | 7 |
Falder end tusinde ved din Side, ti Tusinde ved din højre Haand, til dig naar det ikke hen;
| تنها با چشمان خود، خواهی نگریست و مجازات گناهکاران را خواهی دید. | 8 |
du ser det kun med dit Øje, er kun Tilskuer ved de gudløses Straf;
| هیچ بدی دامنگیر تو نخواهد شد و بلایی بر خانهٔ تو سایه نخواهد افکند، زیرا تو به خداوند پناه برده‌ای و زیر سایهٔ خدای قادر متعال به سر می‌بری. | 9 |
(thi du, HERRE, er min Tilflugt) den Højeste tog du til Bolig.
| 10 |
Der times dig intet ondt, dit Telt kommer Plage ej nær;
| زیرا به فرشتگان خود فرمان خواهد داد تا به هر راهی که بروی، تو را حفظ کنند. | 11 |
thi han byder sine Engle at vogte dig paa alle dine Veje;
| آنها تو را بر دستهای خود بلند خواهند کرد تا حتی پایت هم به سنگی نخورَد. | 12 |
de skal bære dig paa deres Hænder, at du ikke skal støde din Fod paa nogen Sten;
| شیر درنده و مار سمی را زیر پا له خواهی کرد و آسیبی به تو نخواهد رسید! | 13 |
du skal træde paa Slanger og Øgler, trampe paa Løver og Drager.
| خداوند می‌فرماید: «آنانی را که مرا دوست دارند، نجات خواهم داد و کسانی را که مرا می‌شناسند، حفظ خواهم کرد. | 14 |
»Da han klynger sig til mig, frier jeg ham ud, jeg bjærger ham, thi han kender mit Navn;
| وقتی دعا کنند، دعایشان را مستجاب خواهم ساخت و چون در زحمت بیفتند، به کمک ایشان خواهم شتافت؛ آنها را خواهم رهانید و سرافراز خواهم ساخت. | 15 |
kalder han paa mig, svarer jeg ham, i Trængsel er jeg hos ham, jeg frier ham og giver ham Ære;
| به آنها عمر دراز خواهم بخشید و نجاتشان خواهم داد.» | 16 |
med et langt Liv mætter jeg ham og lader ham skue min Frelse!«
