مزامیر 90

1 دعای موسی، مرد خدا. ای خداوند، تو همیشه پناهگاه ما بوده‌ای.

Molitva. Mojsija, sluge Božjega. Jahve, ti nam bijaše okrilje od koljena do koljena.

2 قبل از آنکه دنیا را بیافرینی و کوهها را به وجود آوری، تو بوده‌ای. تو را ابتدا و انتهایی نیست.

Prije nego se rodiše bregovi, prije nego postade kopno i krug zemaljski, od vijeka do vijeka, Bože, ti jesi!

3 انسان را به خاک برمی‌گردانی و می‌گویی: «ای خاکیان، به خاک تبدیل شوید!»

Smrtnike u prah vraćaš i veliš: “Vratite se, sinovi ljudski!”

4 هزار سال در نظر تو چون یک روز، بلکه چون یک ساعت است.

Jer je tisuću godina u očima tvojim k'o jučerašnji dan koji je minuo i kao straža noćna.

5 تو انسان را چون سیلاب از جای بر می‌کنی و می‌بری. زندگی او خوابی بیش نیست. او مانند گیاهی است که صبح می‌روید و می‌شکفد ولی عصر پژمرده و خشک می‌شود.

Razgoniš ih k'o jutarnji san, kao trava su što se zeleni:

6

jutrom cvate i sva se zeleni, a uvečer - već se suši i vene.

7 بر اثر غضب تو ما رو به نابودی می‌رویم و خشم تو ما را پریشان و بی‌قرار ساخته است.

Zaista, izjeda nas tvoja srdžba i zbunjuje ljutina tvoja.

8 گناهان ما را در برابر چشمان خود گذاشته‌ای و هیچ خطای ما از دید تو پنهان نیست.

Naše si grijehe stavio pred svoje oči, naše potajne grijehe na svjetlost lica svojega.

9 روزهای زندگی ما بر اثر خشم تو کوتاه شده است و عمر خود را مثل یک خواب می‌گذرانیم.

Jer svi naši dani prođoše u gnjevu tvojemu, kao uzdah dovršismo godine svoje.

10 عمر ما هفتاد سال است و اگر قوی باشیم، شاید به هشتاد سال برسد. ولی در طول این مدت چیزی جز درد و رنج نصیب ما نمی‌شود. هر آن ممکن است عمرمان به سر آید و به عالم دیگر پرواز کنیم.

Zbroj naše dobi sedamdeset je godina, ako smo snažni, i osamdeset; a većina od njih muka je i ništavost: jer prolaze brzo i mi letimo odavle.

11 خداوندا، کیست که بداند شدت خشم تو چقدر است؟ کدام یک از ما چنانکه باید و شاید از تو می‌ترسد؟

Tko će mjeriti žestinu gnjeva tvojega, tko proniknuti srdžbu tvoju?

12 به ما یاد بده که بدانیم عمر ما چه زودگذر است تا در این عمر کوتاه با خردمندی زندگی کنیم.

Nauči nas dane naše brojiti, da steknemo mudro srce.

13 ای خداوند، نزد ما برگرد! تا به کی منتظر باشیم؟ بر بندگانت رحم کن.

Vrati se k nama, Jahve! TÓa dokle ćeš? Milostiv budi slugama svojim!

14 صبحگاهان ما را از محبت خود بهره‌مند گردان تا در تمام عمر خود شادمان باشیم.

Jutrom nas nasiti smilovanjem svojim, da kličemo i da se veselimo u sve dane!

15 به اندازهٔ سالهایی که ما را ذلیل و خوار ساخته‌ای، ما را شاد و سرافراز گردان.

Obraduj nas za dane kad si nas šibao, za ljeta kad smo stradali!

16 بگذار ما بندگانت بار دیگر اعمال شگفت‌انگیز تو را مشاهده کنیم. عظمت خود را بر فرزندانمان نمایان ساز.

Neka se na slugama tvojim pokaže djelo tvoje i tvoja slava na djeci njihovoj!

17 خداوندا، ما را مورد لطف خود قرار بده و در تمام کارهایمان ما را برکت عطا فرما، بله، در تمام کارهایمان ما را برکت عطا فرما!

Dobrota Jahve, Boga našega, nek' bude nad nama daj da nam uspije djelo naših ruku, djelo ruku naših nek' uspije.