< مزامیر 9 >

برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، در مایۀ «مرگ پسر». ای خداوند، با تمام وجود تو را می‌ستایم و از کارهای شگفت‌انگیز تو سخن می‌رانم. 1
Psalmus David, in finem pro occultis filii. Confitebor tibi Domine in toto corde meo: narrabo omnia mirabilia tua.
تو شادی و خوشی من هستی و من در وصف تو، ای خدای متعال، می‌سرایم. 2
Laetabor et exultabo in te: psallam nomini tuo Altissime,
دشمنانم عقب‌نشینی کرده، در حضور تو بر زمین خواهند افتاد و هلاک خواهند شد، 3
In convertendo inimicum meum retrorsum: infirmabuntur, et peribunt a facie tua.
زیرا تو ای داور عادل بر مسند خود نشسته‌ای و از حق من دفاع می‌کنی. 4
Quoniam fecisti iudicium meum et causam meam: sedisti super thronum qui iudicas iustitiam.
تو قومهای شرور را محکوم و نابود کرده‌ای و نام آنها را از صفحهٔ روزگار محو ساخته‌ای. 5
Increpasti Gentes, et periit impius: nomen eorum delesti in aeternum et in saeculum saeculi.
دشمنان ما را به کلی ریشه‌کن نموده‌ای و شهرهای آنها را ویران کرده‌ای به طوری که حتی نامی از آنها نیز باقی نمانده است. 6
Inimici defecerunt frameae in finem: et civitates eorum destruxisti. Periit memoria eorum cum sonitu:
خداوند تا به ابد پادشاه است. او مسند داوری خود را برقرار کرده 7
et Dominus in aeternum permanet. Paravit in iudicio thronum suum:
تا بر قومهای دنیا با عدل و انصاف داوری نماید. 8
et ipse iudicabit orbem terrae in aequitate, iudicabit populos in iustitia.
خداوند پناهگاه رنجدیدگان است و ایشان را در سختیها حفظ می‌کند. 9
Et factus est Dominus refugium pauperi: adiutor in opportunitatibus, in tribulatione.
خداوندا، کسانی که تو را می‌شناسند، به تو پناه می‌آورند زیرا تو هرگز طالبان خود را ترک نکرده‌ای. 10
Et sperent in te qui noverunt nomen tuum: quoniam non dereliquisti quaerentes te Domine.
در وصف خداوند که در اورشلیم سلطنت می‌کند، بسرایید! کارهای او را در میان همهٔ قومها اعلام کنید! 11
Psallite Domino, qui habitat in Sion: annunciate inter Gentes studia eius:
زیرا او قاتلان را بی‌سزا نخواهد گذاشت و فریاد ستمدیدگان را فراموش نخواهد کرد. 12
Quoniam requirens sanguinem eorum recordatus est: non est oblitus clamorem pauperum.
ای خداوند، ببین دشمنانم چگونه به من ظلم می‌کنند. بر من رحم کن و مرا از چنگال مرگ رهایی دِه 13
Miserere mei Domine: vide humilitatem meam de inimicis meis.
تا تو را در حضور همهٔ مردم اورشلیم ستایش کنم و به سبب این رهایی شادی نمایم. 14
Qui exaltas me de portis mortis, ut annunciem omnes laudationes tuas in portis filiae Sion.
دشمنان در چاهی که برای دیگران کنده بودند، افتاده‌اند و در دامهایی که برای دیگران گذاشته بودند گرفتار شده‌اند. 15
Exultabo in salutari tuo: infixae sunt Gentes in interitu, quem fecerunt. In laqueo isto, quem absconderunt, comprehensus est pes eorum.
خداوند بدکاران را در دامهای خودشان گرفتار می‌کند و نشان می‌دهد که خدای عادلی است. 16
Cognoscetur Dominus iudicia faciens: in operibus manuum suarum comprehensus est peccator.
همهٔ بدکاران و تمام قومهایی که خدا را از یاد می‌برند هلاک خواهند شد. (Sheol h7585) 17
Convertantur peccatores in infernum, omnes Gentes quae obliviscuntur Deum. (Sheol h7585)
بیچارگان و ستمدیدگان سرانجام به یاد آورده خواهند شد و امیدشان بر باد نخواهد رفت. 18
Quoniam non in finem oblivio erit pauperis: patientia pauperum non peribit in finem.
برخیز، ای خداوند! نگذار انسان پیروز شود؛ باشد که قومها در حضور تو داوری شوند. 19
Exurge Domine, non confortetur homo: iudicentur Gentes in conspectu tuo:
آنها را به وحشت انداز تا بفهمند که انسان فانی‌ای بیش نیستند. 20
Constitue Domine legislatorem super eos: ut sciant Gentes quoniam homines sunt.

< مزامیر 9 >