مزامیر 9
| برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، در مایۀ «مرگ پسر». ای خداوند، با تمام وجود تو را می‌ستایم و از کارهای شگفت‌انگیز تو سخن می‌رانم. | 1 |
Au maître chantre. Avec voix de jeunes filles. Sur bénites. Cantique de David. Je loue l'Éternel de tout mon cœur; je vais dire toutes tes merveilles,
| تو شادی و خوشی من هستی و من در وصف تو، ای خدای متعال، می‌سرایم. | 2 |
l'allégresse et la joie que je trouve en toi, chanter ton nom, ô Très-haut!
| دشمنانم عقب‌نشینی کرده، در حضور تو بر زمین خواهند افتاد و هلاک خواهند شد، | 3 |
Car mes ennemis se retirent en arrière, chancellent et disparaissent à ta vue!
| زیرا تو ای داور عادل بر مسند خود نشسته‌ای و از حق من دفاع می‌کنی. | 4 |
Car tu défends ma cause et mon droit, tu sièges sur ton trône en juste juge.
| تو قومهای شرور را محکوم و نابود کرده‌ای و نام آنها را از صفحهٔ روزگار محو ساخته‌ای. | 5 |
Tu tances les peuples, détruis les impies, effaces leur nom pour toujours, à jamais.
| دشمنان ما را به کلی ریشه‌کن نموده‌ای و شهرهای آنها را ویران کرده‌ای به طوری که حتی نامی از آنها نیز باقی نمانده است. | 6 |
Mes ennemis sont perdus, ruines éternelles! Tu as détruit leurs villes, leur mémoire a péri!
| خداوند تا به ابد پادشاه است. او مسند داوری خود را برقرار کرده | 7 |
Oui, l'Éternel règne à perpétuité, Il a pour le jugement disposé son trône,
| تا بر قومهای دنیا با عدل و انصاف داوری نماید. | 8 |
et Il juge le monde avec justice, et rend aux peuples des sentences équitables.
| خداوند پناهگاه رنجدیدگان است و ایشان را در سختیها حفظ می‌کند. | 9 |
Et l'Éternel est un refuge pour le pauvre, un refuge dans les temps de détresse.
| خداوندا، کسانی که تو را می‌شناسند، به تو پناه می‌آورند زیرا تو هرگز طالبان خود را ترک نکرده‌ای. | 10 |
Ils se confient en toi ceux qui connaissent ton nom; car tu ne délaisses pas ceux qui te cherchent, Éternel.
| در وصف خداوند که در اورشلیم سلطنت می‌کند، بسرایید! کارهای او را در میان همهٔ قومها اعلام کنید! | 11 |
Chantez l'Éternel, qui réside en Sion, racontez aux nations ses hauts faits!
| زیرا او قاتلان را بی‌سزا نخواهد گذاشت و فریاد ستمدیدگان را فراموش نخواهد کرد. | 12 |
Car, vengeur du sang, Il se souvient d'eux, Il n'oublie pas le cri des malheureux.
| ای خداوند، ببین دشمنانم چگونه به من ظلم می‌کنند. بر من رحم کن و مرا از چنگال مرگ رهایی دِه | 13 |
Sois-moi propice, Éternel! Vois la misère où mes ennemis me réduisent; retire-moi des portes de la mort,
| تا تو را در حضور همهٔ مردم اورشلیم ستایش کنم و به سبب این رهایی شادی نمایم. | 14 |
afin que je publie toute ta louange aux Portes de la fille de Sion, me réjouissant de ton secours!
| دشمنان در چاهی که برای دیگران کنده بودند، افتاده‌اند و در دامهایی که برای دیگران گذاشته بودند گرفتار شده‌اند. | 15 |
Les nations enfoncent dans la fosse qu'elles ont creusée; leur pied se prend au filet qu'elles ont caché.
| خداوند بدکاران را در دامهای خودشان گرفتار می‌کند و نشان می‌دهد که خدای عادلی است. | 16 |
L'Éternel s'est montré; Il a fait justice, en enlaçant l'impie dans l'ouvrage même de ses mains. (Harpes. (Pause)
| همهٔ بدکاران و تمام قومهایی که خدا را از یاد می‌برند هلاک خواهند شد. (Sheol h7585) | 17 |
Les impies vont dans les Enfers, et de même tous les peuples qui ont oublié Dieu. (Sheol h7585)
| بیچارگان و ستمدیدگان سرانجام به یاد آورده خواهند شد و امیدشان بر باد نخواهد رفت. | 18 |
Car toujours le pauvre ne sera pas oublié, et l'espoir des malheureux n'est pas à jamais perdu.
| برخیز، ای خداوند! نگذار انسان پیروز شود؛ باشد که قومها در حضور تو داوری شوند. | 19 |
Lève-toi, Éternel, afin que l'homme ne s'élève pas, afin que les nations soient jugées devant toi!
| آنها را به وحشت انداز تا بفهمند که انسان فانی‌ای بیش نیستند. | 20 |
Mets, Éternel, ta terreur sur elles! que les peuples sentent qu'ils ne sont que des hommes. (Pause)
