مزامیر 9

1 برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، در مایۀ «مرگ پسر». ای خداوند، با تمام وجود تو را می‌ستایم و از کارهای شگفت‌انگیز تو سخن می‌رانم.

To the Overseer, 'On the Death of Labben.' — A Psalm of David. I confess, O Jehovah, with all my heart, I recount all Thy wonders,

2 تو شادی و خوشی من هستی و من در وصف تو، ای خدای متعال، می‌سرایم.

I rejoice and exult in Thee, I praise Thy Name, O Most High.

3 دشمنانم عقب‌نشینی کرده، در حضور تو بر زمین خواهند افتاد و هلاک خواهند شد،

In mine enemies turning backward, they stumble and perish from Thy face.

4 زیرا تو ای داور عادل بر مسند خود نشسته‌ای و از حق من دفاع می‌کنی.

For Thou hast done my judgment and my right. Thou hast sat on a throne, A judge of righteousness.

5 تو قومهای شرور را محکوم و نابود کرده‌ای و نام آنها را از صفحهٔ روزگار محو ساخته‌ای.

Thou hast rebuked nations, Thou hast destroyed the wicked, Their name Thou hast blotted out to the age and for ever.

6 دشمنان ما را به کلی ریشه‌کن نموده‌ای و شهرهای آنها را ویران کرده‌ای به طوری که حتی نامی از آنها نیز باقی نمانده است.

O thou Enemy, Finished have been destructions for ever, As to cities thou hast plucked up, Perished hath their memorial with them.

7 خداوند تا به ابد پادشاه است. او مسند داوری خود را برقرار کرده

And Jehovah to the age abideth, He is preparing for judgment His throne.

8 تا بر قومهای دنیا با عدل و انصاف داوری نماید.

And He judgeth the world in righteousness, He judgeth the peoples in uprightness.

9 خداوند پناهگاه رنجدیدگان است و ایشان را در سختیها حفظ می‌کند.

And Jehovah is a tower for the bruised, A tower for times of adversity.

10 خداوندا، کسانی که تو را می‌شناسند، به تو پناه می‌آورند زیرا تو هرگز طالبان خود را ترک نکرده‌ای.

They trust in Thee who do know Thy name, For Thou hast not forsaken Those seeking Thee, O Jehovah.

11 در وصف خداوند که در اورشلیم سلطنت می‌کند، بسرایید! کارهای او را در میان همهٔ قومها اعلام کنید!

Sing ye praise to Jehovah, inhabiting Zion, Declare ye among the peoples His acts,

12 زیرا او قاتلان را بی‌سزا نخواهد گذاشت و فریاد ستمدیدگان را فراموش نخواهد کرد.

For He who is seeking for blood Them hath remembered, He hath not forgotten the cry of the afflicted.

13 ای خداوند، ببین دشمنانم چگونه به من ظلم می‌کنند. بر من رحم کن و مرا از چنگال مرگ رهایی دِه

Favour me, O Jehovah, See mine affliction by those hating me, Thou who liftest me up from the gates of death,

14 تا تو را در حضور همهٔ مردم اورشلیم ستایش کنم و به سبب این رهایی شادی نمایم.

So that I recount all Thy praise, In the gates of the daughter of Zion. I rejoice on Thy salvation.

15 دشمنان در چاهی که برای دیگران کنده بودند، افتاده‌اند و در دامهایی که برای دیگران گذاشته بودند گرفتار شده‌اند.

Sunk have nations in a pit they made, In a net that they hid hath their foot been captured.

16 خداوند بدکاران را در دامهای خودشان گرفتار می‌کند و نشان می‌دهد که خدای عادلی است.

Jehovah hath been known, Judgment He hath done, By a work of his hands Hath the wicked been snared. (Meditation, Selah)

17 همهٔ بدکاران و تمام قومهایی که خدا را از یاد می‌برند هلاک خواهند شد. (Sheol h7585)

The wicked do turn back to Sheol, All nations forgetting God. (Sheol h7585)

18 بیچارگان و ستمدیدگان سرانجام به یاد آورده خواهند شد و امیدشان بر باد نخواهد رفت.

For not for ever is the needy forgotten, The hope of the humble lost to the age.

19 برخیز، ای خداوند! نگذار انسان پیروز شود؛ باشد که قومها در حضور تو داوری شوند.

Rise, O Jehovah, let not man be strong, Let nations be judged before Thy face.

20 آنها را به وحشت انداز تا بفهمند که انسان فانی‌ای بیش نیستند.

Appoint, O Jehovah, a director to them, Let nations know they [are] men! (Selah)