مزامیر 9

1 برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، در مایۀ «مرگ پسر». ای خداوند، با تمام وجود تو را می‌ستایم و از کارهای شگفت‌انگیز تو سخن می‌رانم.

In to the ende, for the pryuytees of the sone, the salm of Dauid. Lord, Y schal knouleche to thee in al myn herte; Y schal telle alle thi merueils.

2 تو شادی و خوشی من هستی و من در وصف تو، ای خدای متعال، می‌سرایم.

Thou hiyeste, Y schal be glad, and Y schal be fulli ioieful in thee; Y schal synge to thi name.

3 دشمنانم عقب‌نشینی کرده، در حضور تو بر زمین خواهند افتاد و هلاک خواهند شد،

For thou turnest myn enemy abac; thei schulen be maad feble, and schulen perische fro thi face.

4 زیرا تو ای داور عادل بر مسند خود نشسته‌ای و از حق من دفاع می‌کنی.

For thou hast maad my doom and my cause; thou, that demest riytfulnesse, `hast set on the trone.

5 تو قومهای شرور را محکوم و نابود کرده‌ای و نام آنها را از صفحهٔ روزگار محو ساخته‌ای.

Thou blamedist hethene men, and the wickid perischide; thou hast do awei the name of hem in to the world, and in to the world of world.

6 دشمنان ما را به کلی ریشه‌کن نموده‌ای و شهرهای آنها را ویران کرده‌ای به طوری که حتی نامی از آنها نیز باقی نمانده است.

The swerdis of the enemy failiden in to the ende; and thou hast distried the citees of hem. The mynde of hem perischide with sown;

7 خداوند تا به ابد پادشاه است. او مسند داوری خود را برقرار کرده

and the Lord dwellith with outen ende. He made redi his trone in doom; and he schal deme the world in equite,

8 تا بر قومهای دنیا با عدل و انصاف داوری نماید.

he schal deme puplis in riytfulnesse.

9 خداوند پناهگاه رنجدیدگان است و ایشان را در سختیها حفظ می‌کند.

And the Lord is maad refuyt, `ether help, `to a pore man; an helpere in couenable tymes in tribulacioun.

10 خداوندا، کسانی که تو را می‌شناسند، به تو پناه می‌آورند زیرا تو هرگز طالبان خود را ترک نکرده‌ای.

And thei, that knowen thi name, haue hope in thee; for thou, Lord, hast not forsake hem that seken thee.

11 در وصف خداوند که در اورشلیم سلطنت می‌کند، بسرایید! کارهای او را در میان همهٔ قومها اعلام کنید!

Synge ye to the Lord, that dwellith in Syon; telle ye hise studyes among hethene men.

12 زیرا او قاتلان را بی‌سزا نخواهد گذاشت و فریاد ستمدیدگان را فراموش نخواهد کرد.

God foryetith not the cry of pore men; for he hath mynde, and sekith the blood of hem.

13 ای خداوند، ببین دشمنانم چگونه به من ظلم می‌کنند. بر من رحم کن و مرا از چنگال مرگ رهایی دِه

Lord, haue thou merci on me; se thou my mekenesse of myn enemyes.

14 تا تو را در حضور همهٔ مردم اورشلیم ستایش کنم و به سبب این رهایی شادی نمایم.

Which enhaunsist me fro the yatis of deeth; that Y telle alle thi preisyngis in the yatis of the douyter of Syon.

15 دشمنان در چاهی که برای دیگران کنده بودند، افتاده‌اند و در دامهایی که برای دیگران گذاشته بودند گرفتار شده‌اند.

Y schal `be fulli ioyeful in thin helthe; hethene men ben fast set in the perisching, which thei maden. In this snare, which thei hidden, the foot of hem is kauyt.

16 خداوند بدکاران را در دامهای خودشان گرفتار می‌کند و نشان می‌دهد که خدای عادلی است.

The Lord makynge domes schal be knowun; the synnere is takun in the werkis of hise hondis.

17 همهٔ بدکاران و تمام قومهایی که خدا را از یاد می‌برند هلاک خواهند شد. (Sheol h7585)

Synneris be turned togidere in to helle; alle folkis, that foryeten God. (Sheol h7585)

18 بیچارگان و ستمدیدگان سرانجام به یاد آورده خواهند شد و امیدشان بر باد نخواهد رفت.

For the foryetyng of a pore man schal not be in to the ende; the pacience of pore men schal not perische in to the ende.

19 برخیز، ای خداوند! نگذار انسان پیروز شود؛ باشد که قومها در حضور تو داوری شوند.

Lord, rise thou vp, a man be not coumfortid; folkis be demyd in thi siyt.

20 آنها را به وحشت انداز تا بفهمند که انسان فانی‌ای بیش نیستند.

Lord, ordeine thou a lawe makere on hem; wite folkis, that thei ben men.