< مزامیر 9 >

برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، در مایۀ «مرگ پسر». ای خداوند، با تمام وجود تو را می‌ستایم و از کارهای شگفت‌انگیز تو سخن می‌رانم. 1
“For the leader of the music; to be sung in the manner or with the voice of maidens. To the Benites, or to Ben. A psalm of David.” I will praise thee, O LORD! with my whole heart; I will show forth all thy marvellous works.
تو شادی و خوشی من هستی و من در وصف تو، ای خدای متعال، می‌سرایم. 2
I will be glad and rejoice in thee: I will sing praise to thy name, O thou Most High!
دشمنانم عقب‌نشینی کرده، در حضور تو بر زمین خواهند افتاد و هلاک خواهند شد، 3
All my enemies are turned back; They fall and perish at thy presence.
زیرا تو ای داور عادل بر مسند خود نشسته‌ای و از حق من دفاع می‌کنی. 4
For thou dost defend my right and my cause; Thou sittest upon the throne, a righteous judge.
تو قومهای شرور را محکوم و نابود کرده‌ای و نام آنها را از صفحهٔ روزگار محو ساخته‌ای. 5
Thou rebukest the nations; Thou destroyest the wicked; Thou blottest out their name for evermore!
دشمنان ما را به کلی ریشه‌کن نموده‌ای و شهرهای آنها را ویران کرده‌ای به طوری که حتی نامی از آنها نیز باقی نمانده است. 6
The enemy is fallen, —a desolation for ever! Thou, O LORD! hast destroyed their cities; Their memory itself hath perished!
خداوند تا به ابد پادشاه است. او مسند داوری خود را برقرار کرده 7
The LORD reigneth for ever; He hath prepared his throne for judgment.
تا بر قومهای دنیا با عدل و انصاف داوری نماید. 8
He judgeth the world in righteousness; He administereth judgment to the nations with uprightness.
خداوند پناهگاه رنجدیدگان است و ایشان را در سختیها حفظ می‌کند. 9
Yea, the LORD is a refuge for the oppressed; A refuge in times of trouble.
خداوندا، کسانی که تو را می‌شناسند، به تو پناه می‌آورند زیرا تو هرگز طالبان خود را ترک نکرده‌ای. 10
They who know thy name put their trust in thee; For thou, O LORD! forsakest not them that seek thee!
در وصف خداوند که در اورشلیم سلطنت می‌کند، بسرایید! کارهای او را در میان همهٔ قومها اعلام کنید! 11
Sing praises to the LORD, who reigneth in Zion; Declare his doings among the people!
زیرا او قاتلان را بی‌سزا نخواهد گذاشت و فریاد ستمدیدگان را فراموش نخواهد کرد. 12
As the avenger of blood, he remembereth the distressed; He forgetteth not their complaint.
ای خداوند، ببین دشمنانم چگونه به من ظلم می‌کنند. بر من رحم کن و مرا از چنگال مرگ رهایی دِه 13
“Have pity upon me, [[said I, ]] O LORD! Look upon my affliction through them that hate me; Lift me up from the gates of death:
تا تو را در حضور همهٔ مردم اورشلیم ستایش کنم و به سبب این رهایی شادی نمایم. 14
That I may show forth all thy praise in the gates of the daughter of Zion; That I may rejoice in salvation by thee.”
دشمنان در چاهی که برای دیگران کنده بودند، افتاده‌اند و در دامهایی که برای دیگران گذاشته بودند گرفتار شده‌اند. 15
The nations have sunk into the pit which they made; In the net, which they hid, is their own foot taken.
خداوند بدکاران را در دامهای خودشان گرفتار می‌کند و نشان می‌دهد که خدای عادلی است. 16
Thus it is known that the LORD executeth judgment; The wicked are ensnared in the work of their own hands. [[Stringed instruments. (Pause)
همهٔ بدکاران و تمام قومهایی که خدا را از یاد می‌برند هلاک خواهند شد. (Sheol h7585) 17
The wicked shall be driven into the underworld; Yea, all the nations that forger God. (Sheol h7585)
بیچارگان و ستمدیدگان سرانجام به یاد آورده خواهند شد و امیدشان بر باد نخواهد رفت. 18
For the poor shall not always be forgotten; The hopes of the afflicted shall not perish for ever.
برخیز، ای خداوند! نگذار انسان پیروز شود؛ باشد که قومها در حضور تو داوری شوند. 19
Arise, O LORD! Let not man prevail; Let the nations be judged by thee!
آنها را به وحشت انداز تا بفهمند که انسان فانی‌ای بیش نیستند. 20
Strike terror into them, O LORD! Let the nations know that they are but men! (Pause)

< مزامیر 9 >