< مزامیر 9 >

برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، در مایۀ «مرگ پسر». ای خداوند، با تمام وجود تو را می‌ستایم و از کارهای شگفت‌انگیز تو سخن می‌رانم. 1
For the end, a Psalm of David, concerning the secrets of the Son. I will give thanks to you, O Lord, with my whole heart; I will recount all your wonderful works.
تو شادی و خوشی من هستی و من در وصف تو، ای خدای متعال، می‌سرایم. 2
I will be glad and exult in you: I will sing to your name, O you Most High.
دشمنانم عقب‌نشینی کرده، در حضور تو بر زمین خواهند افتاد و هلاک خواهند شد، 3
When mine enemies are turned back, they shall be feeble and perish at your presence.
زیرا تو ای داور عادل بر مسند خود نشسته‌ای و از حق من دفاع می‌کنی. 4
For you have maintained my cause and my right; you sat on the throne, that judge righteousness.
تو قومهای شرور را محکوم و نابود کرده‌ای و نام آنها را از صفحهٔ روزگار محو ساخته‌ای. 5
You have rebuked the nations, and the ungodly one has perished; you have blotted out their name for ever, even for ever and ever.
دشمنان ما را به کلی ریشه‌کن نموده‌ای و شهرهای آنها را ویران کرده‌ای به طوری که حتی نامی از آنها نیز باقی نمانده است. 6
The swords of the enemy have failed utterly; and you have destroyed cities: their memorial has been destroyed with a noise,
خداوند تا به ابد پادشاه است. او مسند داوری خود را برقرار کرده 7
but the Lord endures for ever: he has prepared his throne for judgment.
تا بر قومهای دنیا با عدل و انصاف داوری نماید. 8
And he will judge the world in righteousness, he will judge the nations in uprightness.
خداوند پناهگاه رنجدیدگان است و ایشان را در سختیها حفظ می‌کند. 9
The Lord also is become a refuge for the poor, a seasonable help, in affliction.
خداوندا، کسانی که تو را می‌شناسند، به تو پناه می‌آورند زیرا تو هرگز طالبان خود را ترک نکرده‌ای. 10
And let them that know your name hope in you: for you, O Lord, have not failed them that diligently seek you.
در وصف خداوند که در اورشلیم سلطنت می‌کند، بسرایید! کارهای او را در میان همهٔ قومها اعلام کنید! 11
Sing praises to the Lord, who dwells in Sion: declare his dealings among the nations.
زیرا او قاتلان را بی‌سزا نخواهد گذاشت و فریاد ستمدیدگان را فراموش نخواهد کرد. 12
For he remembered them, [in] making inquisition for blood: he has not forgotten the supplication of the poor.
ای خداوند، ببین دشمنانم چگونه به من ظلم می‌کنند. بر من رحم کن و مرا از چنگال مرگ رهایی دِه 13
Have mercy upon me, O Lord; look upon my affliction [which I suffer] of mine enemies, you that lift me up from the gates of death:
تا تو را در حضور همهٔ مردم اورشلیم ستایش کنم و به سبب این رهایی شادی نمایم. 14
that I may declare all your praises in the gates of the daughter of Sion: I will exult in your salvation.
دشمنان در چاهی که برای دیگران کنده بودند، افتاده‌اند و در دامهایی که برای دیگران گذاشته بودند گرفتار شده‌اند. 15
The heathen are caught in the destruction which they planned: in the very snare which they hid is their foot taken.
خداوند بدکاران را در دامهای خودشان گرفتار می‌کند و نشان می‌دهد که خدای عادلی است. 16
The Lord is known as executing judgments: the sinner is taken in the works of his hands. (A song of, Pause)
همهٔ بدکاران و تمام قومهایی که خدا را از یاد می‌برند هلاک خواهند شد. (Sheol h7585) 17
Let sinners be driven away into Hades, [even] all the nations that forget God. (Sheol h7585)
بیچارگان و ستمدیدگان سرانجام به یاد آورده خواهند شد و امیدشان بر باد نخواهد رفت. 18
For the poor shall not be forgotten for ever: the patience of the needy ones shall not perish for ever.
برخیز، ای خداوند! نگذار انسان پیروز شود؛ باشد که قومها در حضور تو داوری شوند. 19
Arise, O Lord, let not man prevail: let the heathen be judged before you.
آنها را به وحشت انداز تا بفهمند که انسان فانی‌ای بیش نیستند. 20
Appoint, O Lord, a lawgiver over them: let the heathen know that they are men. (Pause)

< مزامیر 9 >