مزامیر 9

1 برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، در مایۀ «مرگ پسر». ای خداوند، با تمام وجود تو را می‌ستایم و از کارهای شگفت‌انگیز تو سخن می‌رانم.

For the Leader; upon Muthlabben. A Psalm of David. I will give thanks unto the LORD with my whole heart; I will tell of all Thy marvellous works.

2 تو شادی و خوشی من هستی و من در وصف تو، ای خدای متعال، می‌سرایم.

I will be glad and exult in Thee; I will sing praise to Thy name, O Most High:

3 دشمنانم عقب‌نشینی کرده، در حضور تو بر زمین خواهند افتاد و هلاک خواهند شد،

When mine enemies are turned back, they stumble and perish at Thy presence;

4 زیرا تو ای داور عادل بر مسند خود نشسته‌ای و از حق من دفاع می‌کنی.

For Thou hast maintained my right and my cause; Thou sattest upon the throne as the righteous Judge.

5 تو قومهای شرور را محکوم و نابود کرده‌ای و نام آنها را از صفحهٔ روزگار محو ساخته‌ای.

Thou hast rebuked the nations, Thou hast destroyed the wicked, Thou hast blotted out their name for ever and ever.

6 دشمنان ما را به کلی ریشه‌کن نموده‌ای و شهرهای آنها را ویران کرده‌ای به طوری که حتی نامی از آنها نیز باقی نمانده است.

O thou enemy, the waste places are come to an end for ever; and the cities which thou didst uproot, their very memorial is perished.

7 خداوند تا به ابد پادشاه است. او مسند داوری خود را برقرار کرده

But the LORD is enthroned for ever; He hath established His throne for judgment.

8 تا بر قومهای دنیا با عدل و انصاف داوری نماید.

And He will judge the world in righteousness, He will minister judgment to the peoples with equity.

9 خداوند پناهگاه رنجدیدگان است و ایشان را در سختیها حفظ می‌کند.

The LORD also will be a high tower for the oppressed, a high tower in times of trouble;

10 خداوندا، کسانی که تو را می‌شناسند، به تو پناه می‌آورند زیرا تو هرگز طالبان خود را ترک نکرده‌ای.

And they that know Thy name will put their trust in Thee; for thou, LORD, hast not forsaken them that seek Thee.

11 در وصف خداوند که در اورشلیم سلطنت می‌کند، بسرایید! کارهای او را در میان همهٔ قومها اعلام کنید!

Sing praises to the LORD, who dwelleth in Zion; declare among the peoples His doings.

12 زیرا او قاتلان را بی‌سزا نخواهد گذاشت و فریاد ستمدیدگان را فراموش نخواهد کرد.

For He that avengeth blood hath remembered them; He hath not forgotten the cry of the humble.

13 ای خداوند، ببین دشمنانم چگونه به من ظلم می‌کنند. بر من رحم کن و مرا از چنگال مرگ رهایی دِه

Be gracious unto me, O LORD, behold mine affliction at the hands of them that hate me; Thou that liftest me up from the gates of death;

14 تا تو را در حضور همهٔ مردم اورشلیم ستایش کنم و به سبب این رهایی شادی نمایم.

That I may tell of all Thy praise in the gates of the daughter of Zion, that I may rejoice in Thy salvation.

15 دشمنان در چاهی که برای دیگران کنده بودند، افتاده‌اند و در دامهایی که برای دیگران گذاشته بودند گرفتار شده‌اند.

The nations are sunk down in the pit that they made; in the net which they hid is their own foot taken.

16 خداوند بدکاران را در دامهای خودشان گرفتار می‌کند و نشان می‌دهد که خدای عادلی است.

The LORD hath made Himself known, He hath executed judgment, the wicked is snared in the work of his own hands. (Higgaion, Selah)

17 همهٔ بدکاران و تمام قومهایی که خدا را از یاد می‌برند هلاک خواهند شد. (Sheol h7585)

The wicked shall return to the nether-world, even all the nations that forget God. (Sheol h7585)

18 بیچارگان و ستمدیدگان سرانجام به یاد آورده خواهند شد و امیدشان بر باد نخواهد رفت.

For the needy shall not alway be forgotten, nor the expectation of the poor perish for ever.

19 برخیز، ای خداوند! نگذار انسان پیروز شود؛ باشد که قومها در حضور تو داوری شوند.

Arise, O LORD, let not man prevail; let the nations be judged in Thy sight.

20 آنها را به وحشت انداز تا بفهمند که انسان فانی‌ای بیش نیستند.

Set terror over them, O LORD; let the nations know they are but men. (Selah)