مزامیر 89

1 قصیدۀ ایتانِ اِزراحی. ای خداوند، محبت تو را همواره خواهم ستود و با زبان خود پیوسته از وفاداری تو سخن خواهم گفت،

Intellectus Ethan Ezrahitæ. Misericordias Domini in æternum cantabo; in generationem et generationem annuntiabo veritatem tuam in ore meo.

2 زیرا محبت تو همیشگی است و وفاداری تو چون آسمانها پایدار است.

Quoniam dixisti: In æternum misericordia ædificabitur in cælis; præparabitur veritas tua in eis.

3 تو با خادم برگزیده‌ات داوود عهد بسته‌ای و وعده کرده‌ای که

Disposui testamentum electis meis; juravi David servo meo:

4 تخت سلطنت او را تا ابد، نسل اندر نسل، پایدار خواهی داشت.

Usque in æternum præparabo semen tuum, et ædificabo in generationem et generationem sedem tuam.

5 خداوندا، آسمانها از کارهای شگفت‌انگیز تو تعریف می‌کنند و امانت و وفاداری تو را می‌ستایند.

Confitebuntur cæli mirabilia tua, Domine; etenim veritatem tuam in ecclesia sanctorum.

6 در آسمانها کیست که با تو، ای خداوند، برابری کند؟ در میان موجودات آسمانی چه کسی را می‌توان به تو تشبیه کرد؟

Quoniam quis in nubibus æquabitur Domino; similis erit Deo in filiis Dei?

7 تو در میان مقدّسین مورد ستایش هستی؛ آنان با ترس و احترام گرداگرد تو ایستاده‌اند.

Deus, qui glorificatur in consilio sanctorum, magnus et terribilis super omnes qui in circuitu ejus sunt.

8 ای یهوه، خدای لشکرهای آسمان، کیست مانند تو؟ تو در قدرت و امانت بی‌نظیری!

Domine Deus virtutum, quis similis tibi? potens es, Domine, et veritas tua in circuitu tuo.

9 بر امواج دریاها مسلط هستی و طغیان آنها را آرام می‌گردانی.

Tu dominaris potestati maris; motum autem fluctuum ejus tu mitigas.

10 تو مصر را در هم کوبیدی و با دست توانای خود دشمنانت را تار و مار ساختی.

Tu humiliasti, sicut vulneratum, superbum; in brachio virtutis tuæ dispersisti inimicos tuos.

11 آسمانها و زمین و هر آنچه در جهان است از آن تو می‌باشند؛ زیرا تو آنها را آفریده‌ای.

Tui sunt cæli, et tua est terra: orbem terræ, et plenitudinem ejus tu fundasti;

12 شمال و جنوب را تو به وجود آورده‌ای. کوه تابور و حرمون، مظهر قدرت تو می‌باشند.

aquilonem et mare tu creasti. Thabor et Hermon in nomine tuo exsultabunt:

13 دست تو بسیار تواناست. تو خدای متعال هستی.

tuum brachium cum potentia. Firmetur manus tua, et exaltetur dextera tua:

14 فرمانروایی تو بر اساس عدل و انصاف است. در تمام کارهایت محبت و وفاداری مشاهده می‌شود.

justitia et judicium præparatio sedis tuæ: misericordia et veritas præcedent faciem tuam.

15 خوشا به حال مردمی که می‌دانند چگونه تو را تحسین و تمجید کنند، زیرا آنها در نور حضورت راه خواهند رفت.

Beatus populus qui scit jubilationem: Domine, in lumine vultus tui ambulabunt,

16 آنها تمام روز به نام تو شادی می‌کنند و به سبب عدالت تو سربلند می‌باشند.

et in nomine tuo exsultabunt tota die, et in justitia tua exaltabuntur.

17 تو به ما قدرت می‌بخشی و به لطف خویش ما را پیروز و سرافراز می‌گردانی.

Quoniam gloria virtutis eorum tu es, et in beneplacito tuo exaltabitur cornu nostrum.

18 ای خداوند، تو از ما حمایت کردی؛ ای خدای مقدّس اسرائیل، تو به ما پادشاه بخشیدی.

Quia Domini est assumptio nostra, et sancti Israël regis nostri.

19 در عالم رویا با نبی خود سخن گفتی و فرمودی: «در میان اسرائیل جوانی را برگزیده‌ام و او را سرافراز نموده‌ام تا پادشاه شود؛

Tunc locutus es in visione sanctis tuis, et dixisti: Posui adjutorium in potente, et exaltavi electum de plebe mea.

20 او خدمتگزار من داوود است. من او را با روغن مقدّس مسح کرده‌ام

Inveni David, servum meum; oleo sancto meo unxi eum.

21 و او را پایدار و توانا خواهم ساخت.

Manus enim mea auxiliabitur ei, et brachium meum confortabit eum.

22 دشمنانش بر او پیروز نخواهند شد و آسیبی از مخالفانش به او نخواهد رسید.

Nihil proficiet inimicus in eo, et filius iniquitatis non apponet nocere ei.

23 در برابر چشمان وی بدخواهانش را از بین خواهم برد و آنانی را که از او نفرت داشته باشند هلاک خواهم نمود.

Et concidam a facie ipsius inimicos ejus, et odientes eum in fugam convertam.

24 از وفاداری و محبت من برخوردار خواهد بود و من او را پیروز و سرافراز خواهم ساخت.

Et veritas mea et misericordia mea cum ipso, et in nomine meo exaltabitur cornu ejus.

25 قلمرو فرمانروایی او را از دریای بزرگ تا رود فرات وسعت خواهم بخشید.

Et ponam in mari manum ejus, et in fluminibus dexteram ejus.

26 او مرا پدر خود و خدا و صخرهٔ نجات خویش خواهد خواند.

Ipse invocabit me: Pater meus es tu, Deus meus, et susceptor salutis meæ.

27 من نیز با او چون پسر ارشد خویش رفتار خواهم کرد و او را برتر از تمام پادشاهان جهان خواهم ساخت.

Et ego primogenitum ponam illum, excelsum præ regibus terræ.

28 محبت خود را هرگز از او دریغ نخواهم داشت، زیرا عهد من با او عهدی ابدی می‌باشد.

In æternum servabo illi misericordiam meam, et testamentum meum fidele ipsi.

29 نسل او را تا ابد باقی خواهم گذاشت و سلطنت او جاودانی خواهد بود.

Et ponam in sæculum sæculi semen ejus, et thronum ejus sicut dies cæli.

30 «اما اگر فرزندانش از دستورهای من سرپیچی کنند و احکام مرا بشکنند،

Si autem dereliquerint filii ejus legem meam, et in judiciis meis non ambulaverint;

31 اگر فرایض مرا زیر پا بگذارند، و احکام مرا نگاه ندارند،

si justitias meas profanaverint, et mandata mea non custodierint:

32 آنگاه ایشان را تنبیه خواهم نمود.

visitabo in virga iniquitates eorum, et in verberibus peccata eorum;

33 با این حال او را از محبت خود محروم نخواهم کرد و نسبت به قولی که داده‌ام، وفادار خواهم ماند.

misericordiam autem meam non dispergam ab eo, neque nocebo in veritate mea,

34 آری، عهد خود را نخواهم شکست و آنچه را که گفته‌ام تغییر نخواهم داد.

neque profanabo testamentum meum: et quæ procedunt de labiis meis non faciam irrita.

35 یک بار به داوود به نام مقدّس خود وعده دادم و هرگز آن را باطل نخواهم کرد

Semel juravi in sancto meo, si David mentiar:

36 که نسل او تا ابد باقی خواهد ماند و سلطنت وی تا زمانی که خورشید بدرخشد دوام خواهد داشت

semen ejus in æternum manebit. Et thronus ejus sicut sol in conspectu meo,

37 و مانند ماه که شاهد باوفایی در آسمان است، پایدار خواهد بود.»

et sicut luna perfecta in æternum, et testis in cælo fidelis.

38 اما ای خداوند، تو بر پادشاه برگزیدهٔ خود غضبناکی و او را ترک کرده‌ای.

Tu vero repulisti et despexisti; distulisti christum tuum.

39 آیا عهد خود را با خدمتگزار خویش باطل نموده‌ای؟ تو تاج او را بر زمین انداخته‌ای و آن را بی‌حرمت ساخته‌ای!

Evertisti testamentum servi tui; profanasti in terra sanctuarium ejus.

40 حصار شهر او را شکسته‌ای و قلعه‌هایش را خراب کرده‌ای.

Destruxisti omnes sepes ejus; posuisti firmamentum ejus formidinem.

41 هر که از راه می‌رسد اموال او را غارت می‌کند. او نزد همسایگان خود رسوا شده است.

Diripuerunt eum omnes transeuntes viam; factus est opprobrium vicinis suis.

42 دشمنانش را بر او پیروز ساخته‌ای.

Exaltasti dexteram deprimentium eum; lætificasti omnes inimicos ejus.

43 شمشیر او را کند کرده‌ای. در جنگ به او کمک نکرده‌ای.

Avertisti adjutorium gladii ejus, et non es auxiliatus ei in bello.

44 تخت سلطنتش را واژگون ساخته، به شکوه و عظمتش خاتمه داده‌ای.

Destruxisti eum ab emundatione, et sedem ejus in terram collisisti.

45 پیری زودرس به سراغش فرستاده‌ای و نزد همه رسوایش کرده‌ای.

Minorasti dies temporis ejus; perfudisti eum confusione.

46 ای خداوند، تا به کی روی خود را پنهان می‌کنی؟ آیا تا ابد خشم تو چون آتش افروخته خواهد بود؟

Usquequo, Domine, avertis in finem? exardescet sicut ignis ira tua?

47 به یاد آور که عمر انسان چقدر کوتاه است. تو همهٔ انسانها را فناپذیر آفریده‌ای.

Memorare quæ mea substantia: numquid enim vane constituisti omnes filios hominum?

48 کیست که بتواند نمیرد و تا ابد زنده بماند؟ (Sheol h7585)

Quis est homo qui vivet et non videbit mortem? eruet animam suam de manu inferi? (Sheol h7585)

49 ای خداوند، کجاست محبت نخستین تو؟ کجاست وعدهٔ محبت تو که در نهایتِ وفاداری به داوود دادی؟

Ubi sunt misericordiæ tuæ antiquæ, Domine, sicut jurasti David in veritate tua?

50 ببین مردم چگونه مرا ملامت می‌کنند. بار ملامتهای آنها را بر دوش می‌کشم.

Memor esto, Domine, opprobrii servorum tuorum, quod continui in sinu meo, multarum gentium:

51 دشمنانت پادشاه برگزیده‌ات را ریشخند می‌کنند و هر جا پای می‌نهد به او توهین می‌کنند.

quod exprobraverunt inimici tui, Domine; quod exprobraverunt commutationem christi tui.

52 شکر و سپاس بر نام خداوند تا ابد! آمین! آمین!

Benedictus Dominus in æternum. Fiat, fiat.